Τα θεμέλια της καρδιαγγειακής υγείας υποσκάπτει ο ακανόνιστος και διαταραγμένος ύπνος, σύμφωνα με πρόσφατη πολυκεντρική μελέτη που δημοσιεύονται στο Journal of the American Heart Association και τον συσχετίζει με μεγαλύτερο κίνδυνο αθηροσκλήρωσης.
Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τη Δρ Kelsie Full, Ph.D., Επίκουρη Καθηγήτρια Ιατρικής στον Τμήμα Επιδημιολογίας του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Vanderbilt, παρακολούθησε 2.032 συμμετέχοντες από τη Βοηθητική Μελέτη Ύπνου της Πολυεθνικής Μελέτης Αθηροσκλήρωσης (Multi‐Ethnic Study of Atherosclerosis (MESA) Sleep Ancillary Study) από έξι κοινότητες στις ΗΠΑ. Μετά από επτά ημέρες μετρήσεων, διαπιστώθηκε ότι συμμετέχοντες με τις μεγαλύτερες διακυμάνσεις στη διάρκεια ύπνου είχαν περισσότερες πιθανότητες για αυξημένες εναποθέσεις ασβεστίου στις στεφανιαίες αρτηρίες, περισσότερη αθηρωματική πλάκα στις καρωτίδες αρτηρίες και συνολικά σοβαρότερη αθηροσκλήρωση, μεγαλύτερη δηλαδή ακαμψία και στένωση των αιμοφόρων αγγείων τους.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα, η Δρ Full επεσήμανε την ανάγκη οι θεράποντες γιατροί να ενθαρρύνουν τους ασθενείς τους να ρυθμίσουν τις συνήθειες ύπνου και να υιοθετήσουν ένα σταθερό μοτίβο σχετικά με την πολύτιμη αυτή βραδινή ξεκούραση ώστε να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.
Ο ρόλος του κιρκάδιου ρυθμού
Η μελέτη απέκλεισε εργαζόμενους σε βάρδιες που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είχαν μια ρουτίνα ύπνου, καθώς και όσους έπασχαν ήδη από καρδιακή νόσο και αποφρακτική υπνική άπνοια, γνωστό παράγοντα κινδύνου για στεφανιαία νόσο.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της επιστημονικής ομάδας -στην οποία συμμετείχαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (Σαν Ντιέγκο) και τις Ιατρικές Σχολές του Νοσοκομείου Brigham and Women’s του Χάρβαρντ (Βοστώνη), Icahn του Νοσοκομείου «Όρος Σινά» (Νέα Υόρκη) και του Πανεπιστημίου Johns Hopkins (Βαλτιμόρη)- η εξήγηση θα πρέπει να αναζητηθεί στη διατάραξη του κιρκάδιου ρυθμού:
«Σχεδόν όλες οι κύριες καρδιαγγειακές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένων των παλμών, της αρτηριακής πίεσης, του αγγειακού τόνου και των λειτουργιών του ενδοθηλίου, ρυθμίζονται από γονίδια του κιρκάδιου ρολογιού. Η διατάραξη ή απευθυγράμμιση των κιρκάδιων ρυθμών μπορεί να διακόψει αυτές τις σημαντικές καρδιαγγειακές λειτουργίες, με αποτέλεσμα την προώθηση της χρόνιας φλεγμονής, τις αλλαγές στο μεταβολισμό της γλυκόζης, την αυξημένη ενεργοποίηση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος και την αύξηση της αρτηριακής πίεσης, αυξάνοντας τον κίνδυνο αθηροσκλήρωσης».
