Στην κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος με την Επιτροπή Περιφερειών, με θέμα τον απολογισμό της αντιπυρικής περιόδου 2025, η Βουλευτής Λασιθίου του ΠΑΣΟΚ, Κατερίνα Σπυριδάκη, παρενέβη μεταφέροντας την εικόνα της Ανατολικής Κρήτης και ειδικά της Ιεράπετρας, όπως ακριβώς τη βίωσαν οι κάτοικοι κατά την εν λόγω αντιπυρική περίοδο.
Από την αρχή της τοποθέτησής της υπογράμμισε ότι δεν θα σταθεί στη γενική εικόνα, αλλά θα μιλήσει με βάση το πεδίο: «εγώ δεν θα μείνω στο κομμάτι το εθνικό, γιατί οι συνάδελφοι το έχουν αναλύσει. Εγώ πρωτίστως θέλω να σας μιλήσω ως Βουλευτής Λασιθίου και ως Γεραπετρίτισα ως Δημότης Ιεράπετρας». Και συνέχισε περιγράφοντας την πρωτοφανή εμπειρία του φετινού καλοκαιριού: «φέτος το καλοκαίρι, τον Ιούλιο είδα τον τόπο μου να καίγεται και ζήσαμε μια πυρκαγιά που για μας τουλάχιστον, στην περιοχή δεν είχε προηγούμενο».
Απευθυνόμενη στον Υπουργό, αμφισβήτησε ευθέως την αξία των εθνικών στατιστικών όταν καταρρέουν στην πράξη στις τοπικές κοινωνίες. Όπως είπε, «σας άκουσα με ενδιαφέρον να μιλάτε – στις δικές σας δηλώσεις σας- για στατιστική ή μείωση καμένων εκτάσεων της τάξης του 5% και θα ήθελα με όλη την καλή πρόθεση, να σας καλέσω να το αναφέρετε αυτό και στους κατοίκους της περιοχής μας, της Αγίας Φωτιάς, στα Σχινοκάψαλα, το Κουτσουνάρι, στα Φερμά, που φέτος είδαν τις εκτάσεις τους να καίγονται όσο ποτέ άλλοτε». Περιέγραψε την κατάσταση των ανθρώπων που επλήγησαν, τονίζοντας: «εκεί οι άνθρωποι, λοιπόν, έζησαν έναν εφιάλτη που δεν περιγράφεται με λέξεις ούτε αποτυπώνεται μέσα σε εκθέσεις ή μπορεί να γίνει κατανοητό μέσα σε μία αίθουσα».
Στο ίδιο πλαίσιο, έθεσε ως κεντρικό σημείο το χάσμα Κέντρου–Περιφέρειας και την άνιση επιχειρησιακή ετοιμότητα. Όπως υπογράμμισε, «όσο και αν είναι σημαντικοί οι εθνικοί μέσοι όροι, συχνά συσκοτίζουν την ανεπάρκεια στήριξη την επιχειρησιακή ετοιμότητα της Περιφέρειας», ενώ για την 2α Ιουλίου στην Ιεράπετρα σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «ήταν μια ημέρα όπου το “δόγμα της Πολιτικής Προστασίας”, για εμάς, κατέρρευσε μπροστά στα μάτια μας». Αναφέρθηκε στη μεγάλη έκταση της καταστροφής: «κάηκαν 6.000 στρέμματα», καταθέτοντας και τη δημόσια συζήτηση που άνοιξε στην περιοχή: «η κοινή γνώμη επιμένει, ότι ίσως μια κίνηση μή απομάκρυνσης των εναέριων μέσων, 2 Ιουλίου, δεν θα είχε οδηγήσει σε αυτή την καταστροφή. Προφανώς, δεν είμαι ειδικός για να το κρίνω, απλά το καταθέτω». Παράλληλα, τόνισε ότι η εικόνα στο πεδίο παραμένει αμετάβλητη: «αυτή τη στιγμή, λοιπόν, έχουμε καταστροφές στην περιοχή, οι οποίες είναι ακριβώς, όπως έμειναν στις 10 Ιουλίου, δεν έχουμε δει καμία διαφορά στην περιοχή».
Ειδική έμφαση έδωσε στα επιχειρησιακά δεδομένα για την Ανατολική Κρήτη, επικαλούμενη απαντήσεις του Υπουργείου σε ερωτήσεις που είχε καταθέσει: «στην υπ’ αριθμόν 2391/2025, η απάντησή σας ομολογείτε, ότι η Κρήτη καλύπτεται με 2 εναέρια μέσα, που εδρεύουν αποκλειστικά σε Ηράκλειο και Χανιά». Αυτό, όπως εξήγησε, για το Λασίθι και ειδικά για την Ιεράπετρα μεταφράζεται σε «έναν χρόνο απόκρισης μεταξύ 30 λεπτά, με 40 λεπτά, είναι επιχειρησιακά επικίνδυνος», ιδιαίτερα με τα ακραία φαινόμενα ανέμων της περιοχής. Και ήταν ξεκάθαρη στο συμπέρασμα: «η απουσία, λοιπόν, μή μόνιμα σταθμευμένων εναέριων μέσων βαρέως τύπου στην Ανατολική Κρήτη, είναι μια στρατηγική επιλογή που αφήνει το Λασίθι, ανοχύρωτο».
Ιδιαίτερη μνεία έκανε και στο ανθρώπινο δυναμικό, επισημαίνοντας ότι ενώ γίνεται επίκληση προκηρύξεων εποχικών, «την ίδια στιγμή έχουν τεθεί ειδικά στο Νομό Λασιθίου, 30 στελέχη μας, λόγω ηλικιακών ορίων, εκτός μαχητικότητας». Περιέγραψε μάλιστα την καθοριστική συμβολή εθελοντών και ανθρώπων που επέστρεψαν αυθόρμητα στο πεδίο: «παιδιά που ήταν πέρυσι Εποχικοί Πυροσβέστες, ήρθαν εθελοντικά με τη στολή τους». Παράλληλα, υπογράμμισε ότι «το νέο θεσμικό πλαίσιο για τον εθελοντισμό οδηγεί σε μια οργανωτική ασφυξία», αναφερόμενη σε ομάδες με μεγάλη προσφορά όπως «η ΕΔΕΑΚ, η Ομάδα Δασοπροστασίας του Πολιτιστικού Συλλόγου Μαλλών, η Λέσχη 4Χ4, και η Τετρακίνηση Ιεράπετρας».
Στο σκέλος της αποκατάστασης και των αποζημιώσεων, η Βουλευτής κατέδειξε την απόσταση ανάμεσα στις κυβερνητικές ανακοινώσεις και στη βιωμένη πραγματικότητα. Όπως είπε, «η στατιστική ευημερία του Υπουργείου, προσκρούει στην απόγνωση που ζουν οι κάτοικοι της περιοχής μας». Ανέδειξε το ντόμινο συνεπειών με πλημμυρικά φαινόμενα και καθυστέρηση χρηματοδότησης: «αυτό που εμείς βιώνουμε, είναι μια Περιφέρεια Κρήτης, η οποία έχει έτοιμες μελέτες, αλλά της λείπει η χρηματοδότηση… δεν υπάρχει ούτε καν, η πρόσκληση στο κομμάτι των αντιπλημμυρικών». Τόνισε επίσης ότι ο Δήμος Ιεράπετρας δεν έχει χρηματοδοτηθεί ακόμη για τη στήριξη από τις πυρκαγιές και ότι «20.000 χιλιάδες, ελαιόδεντρα κάηκαν και δεν έχει δοθεί καμία αποζημίωση».
Στο πλαίσιο της τοποθέτησής της, η Βουλευτής Λασιθίου ανέδειξε με σαφήνεια και τις σοβαρές ελλείψεις σε επίπεδο τοπικών πυροσβεστικών δομών στην Ανατολική Κρήτη, επισημαίνοντας τα κενά που παραμένουν ενόψει της χειμερινής περιόδου και των αυξημένων κινδύνων. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά: « Οι καμένες εκτάσεις παραμένουν, χωρίς αντιπλημμυρική θωράκιση. Το Δασαρχείο μας, είναι με ένα άτομο και όλο αυτό το περιβάλλον, αδυνατεί να ανταποκριθεί σε αυτά που θα έρθουν […] Η Υπηρεσία της Ιεράπετρας, είναι υποστελεχωμένη και τώρα τον Ιανουάριο, που θα φύγουν και οι εποχιακά εργαζόμενοι, δεν ξέρω πώς μπορούμε να ανταποκριθούμε σε μια έκτακτη ανάγκη πλημμυρών».
Παράλληλα, έκανε ειδική αναφορά στο Πυροσβεστικό Κλιμάκιο Σητείας, τονίζοντας τη δυσανάλογη ευθύνη που καλείται να σηκώσει σε σχέση με τη θεσμική του συγκρότηση, ζητώντας με αυτόν τον τρόπο την αναβάθμισή του: «Επίσης, ένα κλιμάκιο Σητείας, το οποίο καλύπτει τη μεγαλύτερη γεωγραφικά έκταση και παραμένει κλιμάκιο».
Με τις συγκεκριμένες επισημάνσεις, η Βουλευτής. Λασιθίου κατέδειξε ότι η επιχειρησιακή ετοιμότητα στην Ανατολική Κρήτη παραμένει εύθραυστη, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου οι κίνδυνοι δεν περιορίζονται μόνο στις πυρκαγιές αλλά επεκτείνονται και σε ακραία καιρικά φαινόμενα.
Κλείνοντας, σημείωσε ότι «η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στην Ιεράπετρα, συνεχίζεται ακόμα και σήμερα και η περιβαλλοντική και οικονομική κρίση δεν έχει περάσει», με τις καμένες εκτάσεις να παραμένουν χωρίς αντιπλημμυρική θωράκιση, ενώ «το Δασαρχείο μας, είναι με ένα άτομο». Με συγκεκριμένες προτάσεις, ζήτησε «άμεση εκταμίευση της 1ης Αρωγής», «αποκατάσταση των δικτύων», «αναθεώρηση του επιχειρησιακού σχεδιασμού» και «μόνιμη στάθμευση εναέριων μέσων στο Νομό Λασιθίου», επαναφέροντας, μάλιστα, και τη «σύσταση ΕΜΟΔΕ στο νομό Λασιθίου» και επισημαίνοντας ότι «το αεροδρόμιο Σητείας… θα μπορούσε να είναι επίσημος σταθμός ανεφοδιασμού» ώστε σε περιόδους επιφυλακής να υπάρχει εναέριο μέσο στην Ανατολική Κρήτη.
