Αναφορά προς τους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Κωνσταντίνο Τσιάρα, και Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, κ. Ιωάννη Κεφαλογιάνη, κατέθεσε η Βουλευτής Λασιθίου του ΠΑΣΟΚ και Τομεάρχης Τουρισμού, Κατερίνα Σπυριδάκη, μεταφέροντας τις αγωνιώδεις εκκλήσεις του Μελισσοκομικού Συλλόγου Λασιθίου για ενίσχυση της πυροπροστασίας και της ετοιμότητας των δυνάμεων πολιτικής προστασίας στην Κρήτη.
Η Αναφορά βασίζεται στο ψήφισμα του Συλλόγου, το οποίο συντάχθηκε με αφορμή τη μεγάλη πυρκαγιά που έπληξε πρόσφατα τις περιοχές Σχοινοκάψαλα και Άγιο Ιωάννη του Δήμου Ιεράπετρας, προκαλώντας τεράστιες ζημιές σε μελισσοκομικές μονάδες, αγροτοδασικές εκτάσεις, καλλιέργειες και περιουσίες πολιτών, ενώ απείλησε ακόμα και ανθρώπινες ζωές.
Όπως επισημαίνεται στο ψήφισμα, η φωτιά επεκτάθηκε ανεξέλεγκτα λόγω της δραματικής έλλειψης εναέριων και επίγειων δυνάμεων, φέρνοντας για ακόμη μια φορά στην επιφάνεια τα σοβαρά κενά του μηχανισμού πολιτικής προστασίας στις απομακρυσμένες περιοχές της Κρήτης.
Ο Μελισσοκομικός Σύλλογος ζητά:
- Την πλήρη επάνδρωση του Πυροσβεστικού Σώματος στην Κρήτη και στο Νότιο Αιγαίο με επαρκές ανθρώπινο δυναμικό και τεχνικά μέσα.
- Τη μόνιμη εγκατάσταση πέντε (5) ελικοπτέρων τύπου Erickson S-64, που μπορούν να επιχειρούν και υπό ισχυρούς ανέμους.
- Την καθολική εμπλοκή εναέριων μέσων από την πρώτη στιγμή κάθε πυρκαγιάς.
Σε δήλωσή της, η Βουλευτής Λασιθίου τόνισε: «Οι κάτοικοι, οι επιχειρηματίες και οι παραγωγοί της Κρήτης βρίσκονται στο έλεος κάθε πυρκαγιάς, χωρίς επαρκή μέσα πρόληψης και προστασίας. Η Πολιτεία οφείλει να ανταποκριθεί στις εκκλήσεις τους όχι με ευχολόγια, αλλά με συγκεκριμένα μέτρα και μόνιμες δομές. Η εγκατάσταση ελικοπτέρων Erickson, η πλήρης επάνδρωση των υπηρεσιών και ο έγκαιρος σχεδιασμός δεν είναι πολυτέλεια – είναι προϋπόθεση για να μη θρηνούμε και φέτος απώλειες. Η κλιματική κρίση δεν αφήνει περιθώρια αναμονής και η Κυβέρνηση οφείλει να ενεργήσει πριν είναι αργά»
Η κα Σπυριδάκη κάλεσε τα αρμόδια Υπουργεία να εξετάσουν άμεσα τις προτάσεις του Μελισσοκομικού Συλλόγου, επισημαίνοντας: «Το αίτημα δεν είναι τοπικό, ούτε συντεχνιακό. Είναι ζήτημα επιβίωσης για τη βιοποικιλότητα, την αγροτική παραγωγή και την κοινωνική συνοχή της Κρήτης και του Νοτίου Αιγαίου. Το κράτος οφείλει να ανταποκριθεί θεσμικά και ουσιαστικά, πριν η εγκατάλειψη μετατραπεί σε μόνιμη καταστροφή»
