Έφτασε στην κορυφή του NBA ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σηκώνοντας την “κούπα” της μεγαλύτερης μπασκετικής διοργάνωσης του πλανήτη.
Ο γεννημένος στα Σεπόλια Γιάννης βέβαια εδώ και 2-3 χρόνια είναι ένας σούπερ σταρ του Αμερικάνικου αθλητισμού,δεν είχε ανάγκη τον χθεσινό τίτλο για να πάρει επιβεβαίωση.Το δαχτυλίδι του πρωταθλητή απλά συμπληρώνει την έτσι κι αλλιώς τεράστια καριέρα του,που στο μέλλον σίγουρα θα έχει και άλλες επιτυχίες αφού είναι μόλις 26 ετών.
Η επιτυχία βέβαια αυτή -πώς θα μπορούσε άλλωστε να γινόταν διαφορετικά- προκάλεσε άλλον έναν εμφύλιο στη χώρα, που σε καθημερινή βάση θα πρέπει να διχάζεται πάνω σε ένα θέμα.Σοβαρό ή λιγότερο σοβαρό.
[Φωτό:Γιάννης και Κώστας δεν κρύβουν τη νιγηριανή καταγωγή τους και πολύ καλά κάνουν]
Είναι Έλληνας ο Αντετοκούμπο;
“Μα είναι ο μεγαλύτερος παίχτης του μπάσκετ στον κόσμο αυτή την στιγμή” θα σου πουν οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως…προοδευτικοί.
Κι ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν τεράστιος αλλά δε νομίζω να τον θεωρήσαμε ποτέ Έλληνα,θα απαντήσεις εσύ.
“Μα έχει γεννηθεί στη χώρα μας”,είναι το δεύτερο επιχείρημα.
Αυτός είναι όντως ένας σοβαρός λόγος για να πάρει κάποιος την υπηκοότητα μιας χώρας (όχι την ιθαγένεια που είναι κάτι άλλο).
Επειδή όμως υπάρχει μια σύγχυση επί του θέματος,να ξεκαθαρίσουμε δυο πράγματα:
Υπάρχουν βασικά δύο κατηγορίες κρατών.
Αυτά που δέχονται το Jus Soli (Δίκαιο του Εδάφους) και τα άλλα που δέχονται το Jus Sanguinis (Δίκαιο του Αίματος).
Τα πρώτα βρίσκονται στην Αμερικανική ήπειρο και είναι χώρες σχετικά καινούργιες όπου έχουν επίγνωση ότι οι κάτοικοι τους έχουν έρθει από αλλού.
Αυτές οι χώρες αφενός γιατί δεν είχαν γηγενείς (ή τους σκότωσαν όπως τους Ινδιάνους),αφετέρου γιατί ήθελαν να τραβήξουν κόσμο από αλλού,επειδή είχαν τεράστιες εκτάσεις,έφτιαξαν αυτό το σύστημα όπου αν εσύ γεννιόσουν (από γονείς Κινέζους,Ινδούς,Ιρλανδούς,Έλληνες κτλ) στις ΗΠΑ ή σε κάποια άλλη αμερικανική χώρα,αυτομάτως γινόσουν Αμερικάνος πολίτης.
Στον αντίποδα οι Ευρωπαϊκές και οι Ασιατικές χώρες,χώρες παλιές με τοπικές και εθνικές ταυτότητες,που δεν είχαν τόση ανάγκη να τραβήξουν κόσμο από αλλού,εφάρμοσαν ένα άλλο σύστημα:
Το Jus Sanguinis,το Δίκαιο του Αίματος.
Για να είσαι Γερμανός,Ιταλός,Έλληνας,Ινδός κτλ έπρεπε κάποιος πρόγονος σου να ήταν από τη χώρα αυτή.
Είχες μια γιαγιά Ιταλίδα αλλά εσύ μεγάλωσες στην Αργεντινή; (Κλασικό παράδειγμα για τη γειτονική μας χώρα).Μπορείς να πάρεις και το ιταλικό διαβατήριο,ακόμη κι αν δεν έχεις επισκεφθεί ποτέ σου την Ιταλία.
Αυτό το σύστημα (το Jus Sanguinis) έχει αρχίσει να υποχωρεί τα τελευταία χρόνια σε κάποιες χώρες της Ευρώπης,που εντελώς τυχαία είναι (ιδιαίτερα) φίλα προσκείμενες στις ΗΠΑ.
Μια τέτοια χώρα,καλά μαντέψατε,είναι και η δική μας,που εδώ και κάποια χρόνια έχει αφήσει ένα παραθυράκι προκειμένου να μπορούν να πάρουν ελληνικά χαρτιά και άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν σχέση αίματος με τη χώρα μας αλλά γεννήθηκαν εδώ από γονείς- ξένους υπηκόους.
Είναι σωστό,είναι λάθος;
Αυτό ας το κρίνει ο καθένας ανάλογα με την οπτική που βλέπει τα πράγματα.
Αρκεί να ξέρει όμως ότι δεν είναι “ελληνική παραξενιά” το να μη δίνεις διαβατήρια του κράτους σου σε όποιον στα ζητάει αλλά είναι ο κανόνας στις χώρες τις Ευρώπης και της Ασίας,πολλές από τις οποίες έχουν ακόμη πιο αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο από το δικό μας στο θέμα αυτό,(βλ.Χάρτη).
