Αισίως πλησιάζουμε στη μεγάλη γιορτή της Παναγίας (της Κοιμήσεως της Θεοτόκου), το Πάσχα του καλοκαιριού όπως ονομάζουν κάποιοι εκείνη τη μέρα. Δεν θα μπω σε θρησκευτικές και εκκλησιολογικές αναλύσεις καθώς δεν είμαι ο αρμόδιος για κάτι τέτοιο. Θα σταθώ όμως σε διαφορετικά σημεία και συμβολισμούς για τον καθένα που συνδέονται άρρηκτα με το Θείο πρόσωπο της Μεγαλόχαρης.
Έτσι λοιπόν, κατά πως αισθάνεται ο καθείς, άλλοι θα σπεύσουν να προσκυνήσουν και να ανάψουν το κεράκι τους σε κάποιο Ναό και άλλοι θα επιλέξουν την εσωτερική προσευχή από όποιο σημείο βρίσκονται τη στιγμή της βαθιάς κατάνυξης. Άλλοι θα βρεθούν στα χωριά ή τα νησιά τους και άλλοι στις πόλεις εξαιτίας των όποιων συνθηκών και επιλογών.
Όπως και να έχει, η ψυχή των περισσοτέρων θα γεμίσει – ακούσια – αυτή τη μέρα από ανεμπόδιστη πίστη και όμορφα συναισθήματα που θα τους κάνουν να αναθαρρήσουν απέναντι στο καθετί που τους απασχολεί ή τους δυσκολεύει τρόπον τινά.
Ξέρετε, δεν είναι λίγες οι φορές που όταν ένα άτομο ετοιμάζεται για κάτι πολύ σημαντικό συμβαίνει να ακούγεται από τους οικείους και προσφιλείς η ευχή «η Παναγιά μαζί σου!». Μπορεί αυτό το σημαντικό να αφορά ένα νέο επαγγελματικό βήμα, ίσως ένα ταξίδι σε άλλη πόλη, ίσως κάποια χειρουργική επέμβαση για θέμα υγείας ή το ξεκίνημα για μια νέα ζωή.
Αλήθεια, η συγκεκριμένη ευχή δύναται να θεωρηθεί και όχι άδικα από τις ωραιότερες και πιο αληθινές ευχές που μπορεί να δοθούν σε κάποιον την ώρα που τον ξεπροβοδίζεις στη φεύγα του και για ό,τι καινούριο βρεθεί στο δρόμο του. Εκείνη τη στιγμή είναι σαν του δίνεις χίλιες ευχές μαζεμένες σε μία.
Πραγματικά, το πρόσωπο της Παναγίας συμβολίζει τη στοργή, την αγάπη, την κατανόηση, την αθωότητα, την ευσπλαχνία, την προστασία, την καλοσύνη, τη φώτιση, το μοίρασμα, την ανοιχτή αγκαλιά, την παρηγοριά, τη συμπόνια, τη συγχώρεση, την καταλαγή σε όποια διαφορά αλλά και τη βοήθεια στην ανάγκη για θεραπεία από καθετί που βαραίνει τη ψυχή και το σώμα.
Είναι το πρόσωπο εκείνο που σαν βρεθείς μπροστά στην εικόνα του, δίχως να το σκεφτείς σκύβεις το κεφάλι και με ταπεινότητα και πραότητα ομολογείς τη δική σου αλήθεια και κουβεντιάζεις το αίτημα σου σ’ εκείνην για το θαύμα που προσμένεις. Φανερώνεις τον εαυτό σου ολόκληρο χωρίς ντροπή και ενδοιασμούς και παρακαλείς όχι τη μεσολάβηση της αλλά την ευεργεσία και το θέλημα της. Δεν ζητάς αλλά εύχεσαι να σταθείς άξιος ώστε να καταφέρεις να υπάρξεις υπό την Ιερή και Αγία Σκέπη της. Και μετά, αποχωρείς από τούτη τη συνάντηση με ανάλαφρη σκέψη και ψυχή αναγεννημένη και αναβαπτισμένη.
Πόσα και πόσα παραδείγματα της καθημερινότητας και πόσες εικόνες ατόμων που γονυπετείς προσεύχονται στην Παναγία για το δικό τους άνθρωπο (μικρής ή μεγάλης ηλικίας) που δίνει μάχη σε κάποια κλίνη νοσοκομείου ή ταλαιπωρείται από κάθε λογής ασθένεια, για το παιδί τους που ετοιμάζεται να συμμετάσχει στις Πανελλήνιες εξετάσεις ή φεύγει για το στρατό ή ξενιτεύεται για σπουδές ή εργασία.
Όλοι μας αγαπητοί μου με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο έχουμε την ανάγκη της ευλογίας, της ενθάρρυνσης, της ενδυνάμωσης, της καθοδήγησης και περισσότερο της πίστης ότι η Παναγιά θα είναι εκεί μαζί μας και δεν θα μας εγκαταλείψει γιατί απλούστατα δεν ξέρει να εγκαταλείπει αλλά να φροντίζει, να περιθάλπει και να νιώθει… να νιώθει εσένα, εμένα, τον άλλο και όλους μαζί ταυτόχρονα, ως Μητέρα πανανθρώπινη.
«Η Παναγιά μαζί μου σε κάθε δρόμο, σε κάθε βήμα, σε κάθε αύριο!».