«Φως» σε ένα μυστήριο δεκαετιών φαίνεται πως ρίχνει η ανάσυρση ενός αυτοκινήτου από ένα ποτάμι για το τι συνέβη στην οικογένεια Μάρτιν.
Οι γονείς Κεν και Μπάρμπαρα μαζί με τα τρία παιδιά τους, πήγαιναν με το αυτοκίνητό τους για χριστουγεννιάτικα στολίδια στο Όρεγκον των ΗΠΑ το 1958 όταν εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς.
Την Παρασκευή, απομεινάρια ενός αυτοκινήτου ανασύρθηκαν από έναν γερανό στον ποταμό Κολούμπια – μόνο το πλαίσιο με τους τροχούς συνδεδεμένους παραμένει άθικτο. Εστάλησαν σε μια αποθήκη όπου μια εγκληματολογική ομάδα θα προσπαθήσει να μάθει περισσότερα για τους ιδιοκτήτες του.
Ο Ian Costello, ο οποίος εκπροσωπεί τον δύτη Archer Mayo, ο οποίος αναζητά τα συντρίμμια εδώ και 7 χρόνια, δήλωσε: «Αυτή είναι μια πολύ μεγάλη εξέλιξη σε μια υπόθεση που ήταν στο πίσω μέρος του μυαλού του Πόρτλαντ για 66 χρόνια».
Έλαβαν πληροφορίες ότι μπορεί να ήταν στο νερό στην περιοχή Hood River County της πολιτείας και, με άδεια από τις αρχές, ξεκίνησαν μια επιχείρηση την Πέμπτη. Τα συντρίμμια ανασύρθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής, σύμφωνα με την αστυνομία.
Ο Pete Hughes, αναπληρωτής σερίφης της κομητείας Hood River, δήλωσε: «Όλα ταιριάζουν. Φαίνεται να είναι το χρώμα, η μάρκα και το μοντέλο του οχήματος Μάρτιν».
Μια αμοιβή 1.000 δολαρίων προσφέρθηκε για πληροφορίες όταν εξαφανίστηκε η οικογένεια Μάρτιν. Η υπόθεση έγινε εθνική είδηση στις ΗΠΑ.
Αν και δύο από τα τρία παιδιά της οικογένειας που δηλώθηκαν αγνοούμενα βρέθηκαν νεκρά στο ποτάμι το 1959.
Πέντε μήνες μετά την εξαφάνισή τους, το σώμα της μικρότερης κόρης Σου, 11 ετών βρέθηκε να επιπλέει στον ποταμό Κολούμπια.
Το σώμα της Βιρτζίνια Μάρτιν 13 ετών βρέθηκε την επόμενη μέρα περίπου 40 χιλιόμετρα από το σημείο που βρέθηκε της αδερφής της.
Η Μπάρμπαρα, 14 ετών, η μητέρα και ο πατέρας της, ηλικίας 48 και 54 ετών, δεν βρίσκονταν πουθενά.
Οι Μάρτινς είχαν έναν 28χρονο γιο, τον Don, ο οποίος ήταν βετεράνος των πεζοναυτών και μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης εκείνη την εποχή.
Το αυτοκίνητο ανακαλύφθηκε αυτή την εβδομάδα αναποδογυρισμένα κάτω από την επιφάνεια του νερού, καλυμμένο με λάσπη.
Σύμφωνα με τον βοηθό Σερίφη: «Ήταν μια υπόθεση υψηλού δημόσιου συμφέροντος». Το μόνο πράγμα που μπορούσε να εντοπίσει οποιαδήποτε κίνηση μετά την εξαφάνιση της οικογένειας ήταν η χρήση της πιστωτικής κάρτας του Μάρτιν – σε ένα πρατήριο καυσίμων στην περιοχή – αλλά οι έρευνες κοντά σε αυτήν απέβησαν χωρίς αποτέλεσμα τον Δεκέμβριο του 1958.
