Η Εθνική μετεωρολογική Υπηρεσία δικαιώθηκε με το χαρακτηρισμό «Μήδεια» του κύματος κακοκαιρίας που την προηγούμενη εβδομάδα έπληξε ολόκληρη της Ελλάδα. Ήταν ένας ιστορικός χιονιάς ο οποίος έδωσε όγκο χιονόπτωσης το μεγαλύτερο που έχει καταγραφεί τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Μπορεί στην περιοχή του Δήμου Ηρακλείου να μην εκδηλώθηκε σε ένταση και διάρκεια όπως σε άλλες περιοχές της χώρας, όμως αυτό το φαινόμενο δεν ήταν συνηθισμένο. Ήταν ένα πραγματικά ακραίο καιρικό φαινόμενο με δυνατές βροχές, σφοδρές χιονοπτώσεις, δριμύ ψύχος και θυελλώδεις ανέμους.
Στην Κρήτη γενικότερα τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν αφορούσαν κυρίως αποκλεισμούς δρόμων σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές, τα οποία αντιμετωπίστηκαν χωρίς σημαντικές επιπτώσεις, μετά από την κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού, των Δήμων και της Περιφέρειας.
Σημαντικές ζημιές προκλήθηκαν από τους θυελλώδεις ανέμους σε αγροτικές καλλιέργειες στη Νότια Κρήτη και έγιναν πολλές καταπτώσεις δένδρων και σε κατοικημένες περιοχές.
Η συντριπτική πλειοψηφία των προβλημάτων του κύματος κακοκαιρίας με την ονομασία «Μήδεια» παρουσιάστηκε στην περιφέρεια Αττικής με πολύωρες διακοπές στην ηλεκτροδότηση, από το βάρος του χιονιού, τον αέρα και τις καταπτώσεις δένδρων.
Η σφοδρή κακοκαιρία ανέδειξε εκ νέου στην Περιφέρεια Αττικής τα προβλήματα συντονισμού και την έλλειψη κατανομής αρμοδιοτήτων μεταξύ φορέων και υπηρεσιών, στη διαχείριση περιστατικών έκτακτης ανάγκης. Έχουν απόλυτο δίκιο όσοι πολίτες διαμαρτύρονται για τις διακοπές ηλεκτροδότησης, αφού σχεδόν 250.000 κατοικίες υπολογίζεται ότι έμειναν χωρίς ρεύμα και χωρίς θέρμανση μέχρι και 48 ώρες.
Ο ΔΕΔΔΗΕ ρίχνει τις ευθύνες στα καιρικά φαινόμενα και στους Δήμους που δεν φρόντισαν να κλαδέψουν τα δέντρα, οι Δήμοι και η Περιφέρεια ο ένας την ευθύνη στον άλλο και πάει λέγοντας…
Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση που δεν φρόντισε μέσα σε 18 μήνες να υπογειοποιήσει τα δίκτυα διανομής ρεύματος στην Αττική και ενδεχομένως γιατί όχι σε ολόκληρη τη χώρα. Θεωρείται απολύτως λογικό οι πολίτες να απαιτούν την προστασία του κράτους από τις βροχές, χιονοπτώσεις, πυρκαγιές και σεισμούς. Ο κρατικός μηχανισμό; πρέπει να είναι πάντα έτοιμος, λειτουργικός, εξυπηρετικός και αποτελεσματικός. Όταν ο κρατικός μηχανισμός δεν λειτουργεί σωστά σε συνθήκες ηρεμίας και κανονικότητας, πώς είναι δυνατόν να ανταποκριθεί σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης; Η ερώτηση είναι απλή αλλά αρκετά δύσκολη είναι η απάντησή της. Πώς μπορεί να σταματήσει η δυσλειτουργία των υπηρεσιών, η χρονοκαθυστέρηση και η συνεχιζόμενη μετακύληση των ευθυνών; Απαιτείται άμεσα ο διαχωρισμός κράτους -κυβέρνησης και η καθολική αξιολόγηση υπαλλήλων και υπηρεσιών στο στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Το βασικότερο συστατικό της αναζητούμενης λύσης είναι η αξιολόγηση αντικειμενική και ακομμάτιστη, με τοποθέτηση των κατάλληλων ανθρώπων, στις κατάλληλες θέσεις. Εάν τα παραπάνω μπορούσαν να επιτευχθούν θα ήταν η μεγαλύτερη διοικητική μεταρρύθμιση από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Με τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι αναμενόμενο ότι θα υπάρξουν και μεγάλα προβλήματα, ανεξάρτητα από την κατάσταση των υποδομών και την ετοιμότητα των υπηρεσιών Πολιτικής Προστασίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις εκείνο που έχει σημασία δεν είναι να αποφύγεις το αναπόφευκτο, που είναι το καιρικό φαινόμενο. Αυτό που μετρά είναι να επαναφέρεις τη κανονικότητα στην ηλεκτροδότηση, στην υδροδότηση, στην κυκλοφορία και ότι άλλο απαιτηθεί, όσο το δυνατόν γρηγορότερα με τις λιγότερες απώλειες.
Όμως ακόμη και αν τα παραπάνω αναφερόμενα λειτουργήσουν άψογα με τα σχέδια και τις οδηγίες της καλύτερης Πολιτικής Προστασίας, εκείνο που θεωρείται απαραίτητο για την ασφαλέστερη αντιμετώπιση των ακραίων φαινομένων, είναι η επίδειξη της ατομικής ευθύνης.
Ατομική ευθύνη σημαίνει να ενημερώνεται ο πολίτης και να τηρεί τις οδηγίες της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, για τη λήψη μέτρων αυτοπροστασίας και όλων εκείνων των προληπτικών ενεργειών για την προσωπική ασφάλεια.
Φυσικά και το ζήτημα της ατομικής ευθύνης δεν τίθεται ως προαπαιτούμενο στην αντιμετώπιση των περιστατικών έκτακτης ανάγκης και σε καμιά περίπτωση η αναφορά του δεν απαλλάσσει το κεντρικό κράτος, τους δήμους και τις περιφέρειες από τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που έχουν αναλάβει στην εκπλήρωση του θεσμικού τους ρόλου για τη λειτουργία της Πολιτικής Προστασίας.