Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος, έλεγαν οι αρχαίοι πατέρες μας και στην Εκκλησία το ξέρουν καλά αυτό. Πολύ περισσότερο στο Φανάρι που και ακόμη και ο λόγος του μοιάζει με…δασκαλίστική βίτσα. Μόλις 21 λέξεις χρειάστηκαν στον Πατριάρχη και τους συνοδικούς του να ρίξουν μία στο δόξα πατρί των εν χριστώ αδελφών τους στην Κρήτη: ««…ἀπεφασίσθη ἡ ἔναρξις τῆς διαδικασίας πρός ἀναθεώρησιν τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς ἐν Κρήτῃ Ἐκκλησίας, κατά τόν προβλεπόμενον ὑπό τοῦ ἰσχύοντος τρόπον»! Απειλή ή πραγματική τιμωρία; Θα φανεί…
Για όσους δεν γνωρίζουν να εξηγήσουμε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε να αλλάξει τον καταστατικό χάρτη της ημιαυτόνομης εκκλησίας της Κρήτης όπως αυτός διαμορφώθηκε από το 1900 και ψηφίστηκε το 1961 ως νόμος του ελληνικού κράτους! Για τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ είναι ξεκάθαρο , ίσως όχι για μας τους εκτός νυμφώνος χριστιανούς.
Τι εξόργισε , όμως, τον Πατριάρχη τόσο πολύ ώστε να θέλει να αλλάξει τα…φώτα στην Εκκλησία της Κρήτης; Λένε οι μελίρρυτοι της εκκλησίας μας ότι αφορμή στάθηκε η τελευταία ‘ανταρσία’ των συνοδικών που δεν αποδέχτηκαν να κάνουν μητροπολίτη στη χηρεύουσα Κυδωνίας και Αποκορώνου τον εκλεκτό του, που προφανώς συνέπιπτε με τα θέλω της κυβέρνησης. Και δεν ήταν μόνο ότι δεν εξέλεξαν εκείνον που ο Πατριάρχης ήθελε, αλλά επέμειναν στην μετάθεση του Αμφιλόχιου από το Καστέλι Κισάμου στα Χανιά. Τον Αμφιλόχιο (το καταλάβαμε όλοι) δεν τον ήθελε εκεί μητροπολίτη ούτε ο Πατριάρχης ούτε η κυβέρνηση , οι εν Χριστώ αδελφοί του στη Σύνοδο επέμειναν να τον προτείνουν κι έτσι άρχισε ο καβγάς. Αλλά ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι τα πνευματικά παιδιά του Βαρθολομαίου στην Κρήτη προέβησαν σε μια τέτοια…αναρσία και δεν του έκαναν το χατίρι είναι λόγος αυτός για τον Πατριάρχη να δείχνει τέτοιο πείσμα και να θέλει να…τιμωρήσει την Κρήτη και την εκκλησία της;
Προφανώς και αυτά όλα είναι οι αφορμές. Διότι όσοι ξέρουν τα εσωτερικά της Εκκλησίας ο Πατριάρχης τους τα είχε…μαζεμένα με αποκορύφωμα το ότι δεν δέχτηκαν οι συνοδικοί της Κρήτης τα τερτίπια του Φαναρίου για τα σταυροπηγιακά μοναστήρια. Το ξέρουν και οι εικόνες της Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων, ακόμη και οι πέτρες του Γουβερνέτου!
Δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του ο Πατριάρχης λοιπόν. Δεν είναι και εύκολο, εδώ που τα λέμε, να…δέχεσαι έναν λογαριασμό για την μάζωξη που οργάνωσες στην Κρήτη και θα έπρεπε να πληρώσουν τα ‘παιδιά’ σου.
‘Όλα αυτά εξηγούν το ινάτι του Βαρθολομαίου; Χριστιανικά όχι και τόσο. Γιατί και ο ίδιος έπρεπε να θυμάται-παρά το προχωρημένο της ηλικίας του- το εκκλησιαστικό ρηθέν: «Μη μετακίνει όρια αρχαία, τα οποία έθεσαν οι πατέρες σου»! Η ιστορία μετά από αυτό θα σε κρίνει αυστηρά.
Αλλά υπάρχει μία ακόμη σοβαρότερη παράμετρος : Καλά το Φανάρι παίζει το δικό του παιγνίδι εξουσίας, η ελληνική κυβέρνηση γιατί συναινεί σε κάτι που προσβάλλει τους ιεράρχες της Κρήτης και μπορεί να προκαλέσει μια μείζονα εκκλησιαστική και εθνική κρίση με αφορμή το κρητικό αυτό ζήτημα; Διότι χωρίς το πράσινο φως από ελληνικής πλευράς το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν θα προέβαινε σε τέτοια ακραίας έκφρασης απειλή και τιμωρία. Το πρώτο που έκανε η κυβέρνηση (με βραχίονα τον πολυπράγμονα κ.Καλαντζή) είναι να περάσει νύχτα την τροπολογία για την κατάργηση του μεταθετού και τώρα έρχεται να αποδεχθεί την καταστατική αλλαγή που έχει ψηφιστεί με νόμο το 1961! Δέχεται η κυβέρνηση να περάσει πλήρως στο Πατριαρχείο η εκκλησία της Κρήτης, να εκλέγονται ο Αρχιεπίσκοπος και οι μητροπολίτες από το Φανάρι, να υπάρχει πλήρης δικαιοδοσία στο νησί από την …άλλη πλευρά; Μοιάζει όλο αυτό να είναι ένα τεράστιο ρίσκο που αφορά τις κόκκινες εθνικές μας γραμμές και δεν έχει να κάνει με τα παιγνίδια πίσω από ράσα και θυμιατά. Το να ζητάς από τον Πατριάρχη να σου φτιάξει τις σχέσεις με την Αμερική και να του δίνεις τέτοια ανταλλάγματα δεν είναι σώφρων κίνηση. Θα έπρεπε να μην ανακατεύονται. Και να αφήσουν τους εκκλησιαστικούς παράγοντες να τα βρουν μόνοι τους- αλλά θα μου πείτε «αυτοί που λένε πως η θρησκεία δεν έχει σχέση με την πολιτική, δεν ξέρουν τι είναι η θρησκεία».
Εν κατακλείδι: Δεν είναι καθόλου σοβαρό να επικαλείσαι την τιμωρία και την κάθαρση για ένα…αυτονόητο δικαίωμα που άσκησαν οι Συνοδικοί της Κρήτης. Για το απλό και ξεκάθαρο επιχείρημα που έχουν: ‘Το αυτοδιοίκητο μας δίνει το δικαίωμα να εκλέγουμε εμείς, εσείς απλώς επικυρώνεται γιατί μας καθοδηγείτε πνευματικά’. Όλα θα μπορούσαν να λυθούν με διάλογο, άντε και με…προσευχή στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αλλά εδώ το πράγμα ξέφυγε. Και εάν κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν (εκκλησιαστικά) την Κρήτη σε…Δωδεκάνησα μάλλον θα βρουν μπροστά τους όχι απλώς μια κρίση, αλλά ένα πόλεμο που δεν φαντάζονται. Γιατί η Ελλάδα δεν είναι Ουκρανία. Και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν τόσο πιο καλά θα είναι για όλους.
