Έχουν περάσει είκοσι χρόνια μετά την απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να στείλουν στρατιωτικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν, με σκοπό να απαλλάξουν τη χώρα, τη Δύση, αλλά και την παγκόσμια κοινότητα από τον Μπιν Λάντεν και τους τρομοκράτες τζιχαντιστές.
Χρειάστηκαν μόνο τέσσερις μήνες μετά τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης Μπάϊντεν για αποχώρηση του Αμερικανικού στρατού και οι δυνάμεις των Ταλιμπάν εγκατέλειψαν τα ορεινά κρησφύγετά τους, καταλαμβάνοντας χωρίς αντίσταση ολόκληρη τη χώρα.
Η ευκολία με την οποία οι αντάρτες κυρίευσαν τη χώρα δείχνει την αδυναμία της τοπικής κυβέρνησης χωρίς την υποστήριξη των Η.Π.Α. και των άλλων Δυτικών.
Η επέλαση των Ταλιμπάν αναδεικνύει επίσης τη συνεχιζόμενη αδυναμία του Δυτικού κόσμου να ομονοήσει, να συνεργαστεί και να δημιουργήσει συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας σε μια ακόμη δυσκολότερη περιοχή της Κεντρικής Ασίας πέραν της Μέσης Ανατολής.
Τα αίτια της αποτυχίας της Δύσης που οδήγησε στην απόφαση για την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων θα αποτελέσουν αντικείμενο συζητήσεων και διαγνώσεων για το επόμενο διάστημα εκ μέρους των ειδικών στρατιωτικών και πολιτικών αναλυτών.
Η κοινωνία της Δύσης όπως φαίνεται από τα διεθνή μαζικά μέσα ενημέρωσης δείχνει να εκπλήσσεται από τις τελευταίες εξελίξεις στο Αφγανιστάν, θεωρώντας την επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία ως ένα απροσδόκητο γεγονός.
Ευρισκόμενοι μακριά του πεδίου δράσης στη μακρινή αυτή εμπόλεμη περιοχή, αλλά κυρίως λόγω της άγνοιας των προβλημάτων της καθημερινής πραγματικότητας, οι περισσότεροι άνθρωποι κατακρίνουν και καταδικάζουν την απόφαση Μπάϊντεν για την αποχώρηση των Αμερικανών. Στην πραγματικότητα όμως όλα όσα συνέβησαν εκεί ήταν απολύτως σχεδιασμένα και προδιαγεγραμμένα. Οι Η.Π.Α. και οι σύμμαχοί τους επιχείρησαν να εγκαθιδρύσουν μια δυτικού τύπου διακυβέρνηση σε μια μουσουλμανική χώρα φανατικών ισλαμιστών και πολλών άλλων ιδιαιτεροτήτων.
Η αποτυχία στην προσπάθεια εκδημοκρατισμού ήταν αναμενόμενη, αφού σε τέτοιες χώρες ευδοκιμούν μόνο στρατιωτικά ή θεοκρατικά καθεστώτα.
Οι Η.Π.Α. σε αυτή την εικοσαετή πολεμική παρουσία στο Αφγανιστάν ξόδεψαν εκατομμύρια δολάρια ενώ εκατοντάδες στρατιώτες Αμερικανοί χάθηκαν σε μια πολιτικο-στρατιωτική επιχείρηση που δεν είχε ούτε άκρη, ούτε μέση, ούτε τέλος.
Αμέτρητα τα έξοδα, αμέτρητες οι ανθρωποθυσίες σε μια ατελείωτη χωρίς ξεκάθαρο σχεδιασμό στρατιωτική επιχείρηση, σε ένα αφιλόξενο τόπο που οι κάτοικοί του αδιαφορούσαν, ούτε πολεμούσαν, ούτε δούλευαν και όταν έφυγαν οι Αμερικανοί το έβαλαν στα πόδια.
Η επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία μετά την κατάληψη της χώρα αλλάζει δραματικά τους συσχετισμούς δυνάμεων στην περιοχή της κεντρικής Ασίας με αντίκτυπο σε όλο τον πλανήτη. Η αναμέτρηση Ανατολής- Δύσης ξεκινάει πλέον με νέα δεδομένα, αφού πολλές χώρες όπως η Κίνα, η Τουρκία, η Ρωσία κι άλλες, ετοιμάζονται να αναπτύξουν οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις με το καθεστώς που θα επιβάλλουν οι Ταλιμπάν.
Σ’ αυτό το μεγάλο παιχνίδι η Ευρώπη μοιάζει αιφνιδιασμένη και αμήχανη και οι θέσεις που έχει πάρει για το ζήτημα του Αφγανιστάν θεωρούνται κατώτερες της οικονομικής ισχύος της. Στην ουσία η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει για μια ακόμη φορά τη γεωπολιτικής της αδυναμία. Αυτό που ενδιαφέρει τους Ευρωπαίους περισσότερο, είναι να μην φτάσουν στις χώρες τους τα νέα προσφυγικά κύματα που αναμένεται να εκδηλωθούν το επόμενο διάστημα. Οι Ταλιμπάν δεν αντιμετωπίζονται με κοινοτικά κονδύλια και δημοσιονομικά προσφυγικά μπαξίσια όπως η Τουρκία, αλλά με ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική και στρατιωτική ισχύ που σήμερα στην Ευρώπη δεν υπάρχουν.
Όσοι νομίζουν ότι οι Αμερικανοί έχασαν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν κάνουν μεγάλο λάθος. Μπορεί να ξόδεψαν πολλά χρήματα αλλά πέτυχαν τον βασικό σκοπό τους με την εξόντωση του Μπιν Λάντεν και τη διάλυση της τρομοκρατικής οργάνωσης Αλ Κάϊντα.