Λίγους μήνες πριν, ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος είχε γίνει viral επειδή σε τηλεοπτική του συνέντευξη είχε μιλήσει υποτίθεται με γλυκύτητα , καλοσύνη και πραότητα για τα άτομα που ανήκουν στην κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ.
Προσωπικά είχα εκφράσει και τότε τους προβληματισμούς μου.
Έτσι κι αλλιώς, λίγες εβδομάδες αργότερα η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης, με μια σχετικά μετρημένη ανακοίνωση τάχθηκε (φυσικά) κατά του νόμου για την ισότητα στον γάμο. Ήταν αναμενόμενο και εν μέρει κατανοητό – δεν μπορούσε να ταχθεί υπέρ.
Εκείνο που σίγουρα θα μπορούσε να κάνει πάντως, είναι να μην ασχοληθεί με την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι και μάλιστα με πούρα alt right ρητορική.
Στον τόπο μας συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά φριχτά πράγματα, βία, επιθέσεις, δολοφονίες, γυναικοκτονίες, ξυλοδαρμοί με διεθνές αντίκτυπο για τα οποία η Εκκλησία της Κρήτης δεν βρήκε να πει το παραμικρό, μια λέξη παρηγοριάς έστω για τα θύματα.
Και βρήκε να πει ένα ολόκληρο, σκοταδιστικό κατεβατό, για μια σκηνή σε μια τετράωρη τελετή έναρξης.
Τέλος πάντων, ας το αφήσουμε αυτό στην άκρη.
Αφήνω στην άκρη και όλα τα υπόλοιπα άκρως προβληματικά μα προβλέψιμα κoμμάτια του επίμαχου κειμένου, παρότι η υπεράσπιση των ιδεωδών της Αρχαιότητας και του Ολυμπιακού πνεύματος, από τον φορέα που κατέστρεψε με μανία άπειρα μνημεία του αρχαιοελληνικού πολιτισμού (στον οποίο, συγγνώμη κιόλας που θα σας το πω αλλά η ομοφυλοφιλία ήταν απολύτως αποδεκτή και μάλλον συνηθισμένη) ακούγεται κάπως αστεία.
Και στέκομαι μόνο σε αυτήν την ανατριχιαστική αποστροφή: “Η Εὐρώπη, ἀρνεῖται πεισματικά τόν χριστιανικό πολιτισμό της. Τή θέση του παίρνουν νέα ἀνθρωπολογικά πρότυπα μέ τά συστατικά καί τά γνωρίσματα μιᾶς κηρυγμένης ἀθεΐας, πολύυλης οὐδετερότητας καί παγανιστικοῦ σχετικισμοῦ ἤ συμπερίληψης, ὅπως λέγεται μέ τό λεξιλόγιο τῶν νέων εἰσαγόμενων ἠθῶν τοῦ σύγχρονου δικαιωματισμοῦ”.
Η τοποθέτηση της “συμπερίληψης” και του “σύγχρονου δικαιωματισμού” σε αρνητικό πλαίσιο, ως συμπτώματα παρακμής δηλαδή, είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του σύγχρονου ακροδεξιού λόγου, από την Λεπέν έως τον Τραμπ.
Η Εκκλησία της Κρήτης, αν δεχτούμε ότι βρήκε στέρεη αφορμή στην αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου (που τελικά δεν ήταν αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου τελικά αλλά ακόμα κι αν ήταν, μιλάμε για τον “Μυστικό Δείπνο” όπως τον οραματίστηκε ο Ντα Βίντσι, για έργο τέχνης δηλαδή, πάνω στο οποίο όλοι έχουν το δικαίωμα να προβάλλουν την δική τους εκδοχή και να κριθούν για το αισθητικό αποτέλεσμα) για να εκφράσει την ενόχληση της, το πάει πολλά βήματα παρακάτω. Πιο κάτω δεν έχει σαν να λέμε.
Η ανακοίνωση μάλιστα, με ένα εντελώς ειρωνικό τρόπο που υποψιάζομαι δεν αντιλαμβάνονται οι συντάκτες της, περιλαμβάνει και προειδοποίηση για την άνοδο της ακροδεξιάς:
“Ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανική Κρήτη, κλῆρος καί πιστός λαός, προσευχητικῶς, ἐκζητεῖ ἀπό τόν Θεό, τόν φωτισμό, καρδιᾶς καί νοῦ, τῆς σημερινῆς εὐρωπαϊκῆς ἐλίτ καί τῶν περί αὐτῆς γιά νά αἰσθανθοῦν τίς εὐθύνες τους. Γιά νά μή θεωρητικολογοῦμε γιά τό φίδι καί γιά νά μή ζήσουμε μοιραία, αὔριο καί μεθαύριο, μέ τά αὐγά πού ἐπωάζει”.
Συνοψίζοντας, η συμπερίληψη είναι κάτι κακό. Ο δικαιωματισμός το ίδιο. Οι ευρωπαϊκές ελίτ πολεμάνε τον χριστιανισμό. Το να έχουν όλοι οι άνθρωποι τα ίδια δικαιώματα συνιστά μια ύπουλη τακτική της νέας τάξης πραγμάτων. Η διαφορετικότητα δεν είναι ανεκτή.
Αλλά κατά τα άλλα, το ανάχωμα στην επώαση του “αυγού του φιδιού” είναι οι αξίες της Εκκλησίας.
Πολύ φοβάμαι ότι αν μιλάμε για τις “αξίες” όπως αυτές που περιγράφονται στην συγκεκριμένη ανακοίνωση, τότε το “αυγό του φιδιού” επωάζεται στην ζεστή αγκαλιά τους.
Υ.Γ. Το συμπαθέστατο κορίτσι που ήταν DJ στο επίμαχο στιγμιότυπο της τελετής έναρξης προσφεύγει στη δικαιοσύνη μετά τις αμέτρητες κατάρες και απειλές που έχει δεχτεί.
Από καλούς χριστιανούς υποθέτω.