Οι γυναίκες, την σημερινή εποχή, δεν φοβούνται την αλλαγή. Την αγκαλιάζουν, παρακάμπτουν τα πιθανά εμπόδια και πολλές φορές την διεκδικούν. Κάπου στην ηλικία των 50 ετών και μόλις λίγα χρόνια πριν την μεγάλη στροφή της απόσυρσης από την ενεργό δράση, μια μεγάλη μερίδα γυναικών αποφασίζει να προχωρήσει στην αλλαγή καριέρας. Αυτή η αλλαγή αφορά είτε την μετάβαση από την εξ ολοκλήρου απασχόληση με τα οικιακά και τον γονικό ρόλο στην ενεργό επαγγελματική δράση, είτε την αλλαγή εργασίας, ή ακόμη και την διεκδίκηση προαγωγής.
Η αλλαγή καριέρας στην μέση φάση ζωής αφορά την απόφαση των γυναικών να αλλάξουν πράγματα στην ζωή τους προς το καλύτερο και να εξερευνήσουν νέα επαγγελματικά μονοπάτια που θα τους προσφέρουν ικανοποίηση και ίσως και μεγαλύτερο επίπεδο οικονομικής ευμάρειας.
Η έλλειψη της εξισορρόπησης μεταξύ της επαγγελματικής και της προσωπικής ζωής είναι ένας από τους κύριους λόγους που μετά την ηλικία των 50 ετών μια γυναίκα αρχίζει να φλερτάρει με την ιδέα της αλλαγής. Η δυσαναλογία μεταξύ των ωρών εργασίας και της ξεκούρασης, ιδιαίτερα όταν δεν τηρούνται τα ωράρια και οι υποχρεώσεις από την πλευρά της εργοδοσίας, αλλάζει τις συνθήκες από το να εργάζεται κάποια γυναίκα για να ζει, στο να ζει για να εργάζεται, θέτοντας το περιβάλλον εξ ορισμού ψυχικά, πνευματικά και πολλές φορές σωματικά ανθυγιεινό για την εργαζόμενη.
Η διατήρηση της ψυχικής υγείας, οι οικονομικές απολαβές και το μη τοξικό περιβάλλον, μαζί με την επιθυμία του να μπορεί η εργαζόμενη να μάθει περισσότερα και να εξελιχθεί μέσα από την εργασία της είναι κίνητρα που δεν έχει λόγους να διαπραγματευτεί ή να δεχτεί εκπτώσεις. Στην μέση ηλικία, άλλωστε, οι γυναίκες γνωρίζουμε τι δεν επιθυμούμε, τι απορρίπτουμε και τι δεν είμαστε διατεθειμένες να δεχτούμε στην δουλειά και στην ζωή μας. Στην πολύτιμη αυτή ηλικιακή φάση το μέτριο δεν είναι καν διαπραγματεύσιμο ή αποδεκτό.
Στην περίπτωση, δε, που υπάρχει και κάποιο κομπόδεμα στην άκρη, η στιγμή που θα περάσουν στην απέναντι όχθη προκειμένου να βρουν το κάλεσμα τους γίνεται «εχθές» και οι αποφάσεις τους και το πέρασμα τους στο καλύτερο δεν προβλέπεται να επηρεάσουν αρνητικά την ροή της ζωής τους, εφόσον το ταβάνι ασφαλείας και το σίγουρο έδαφος δράσης θα έχει εξασφαλιστεί.
Η στασιμότητα στην τρέχουσα εργασιακή κατάσταση είναι ένα επιπλέον κίνητρο για να εξεταστούν οι νέες προοπτικές, να επιλεγεί η επόμενη κορυφή και να χαραχτεί η νέα πορεία. Η στασιμότητα, εφόσον δεν είναι επιλογή, είναι πρόωρος θάνατος για κάθε γυναίκα στην ηλικιακή φάση αυτή. Η στασιμότητα των υπαλλήλων ενίοτε εξυπηρετεί την εργοδοσία, ουδέποτε εξυπηρετεί, ωστόσο, το εργατικό δυναμικό. Στην περίπτωση αυτή, η αλλαγή καριέρας, οι νέοι στόχοι και ιδιαίτερα η ενεργή ενασχόληση με ότι πάντα επιθυμούσε η ψυχή αποδεικνύεται η χρυσή ευκαιρία για προσωπική ανανέωση, ατομική εξέλιξη και εξασφαλίζει μια περισσότερο ικανοποιητική καθημερινότητα μπροστά στην χαρά της αναμονής.
Η αλλαγή αυτή συμβαίνει με απλά και ήρεμα βήματα, τα οποία ξεκινούν από την στιγμή που η ενδιαφερόμενη θα κατανοήσει ότι η παρούσα επαγγελματική της πορεία έχει ολοκληρωθεί. Η ημέρα που θα ανακαλύψει ότι δεν υπάρχει κάτι περισσότερο να περιμένει από τον χώρο και το αντικείμενο στα οποία εργάζεται είναι το σημείο μηδέν που θα σηκώσει το βλέμμα και θα ξεκινήσει να εξετάζει τα ενδιαφέροντα της, τις προοπτικές, την αγορά και τις δεξιότητες που θα χρειαστεί να ανανεώσει ή να αποκτήσει εξ αρχής, προκειμένου να κάνει το βήμα παρακάτω. Η νέα στροφή απαιτεί τον προσωπικό απολογισμό, την αναθεώρηση των παλαιότερων επιτυχιών, την έρευνα της αγοράς, ενδεχομένως την πρόσληψη μέντορα, σίγουρα την προσωπική ενημέρωση στις νέες τάσεις και τεχνικές στον επαγγελματικό χώρο που θα θελήσουν να ενασχοληθούν.
Οι στόχοι πρέπει να είναι ρεαλιστικοί και η οικονομική βάση αρκετά στέρεη, ώστε τουλάχιστον για την πρώτη πενταετία να μπορεί να υποστηρίξει το επίπεδο μιας καλής βιωσιμότητας στις περιπτώσεις της μη κερδοφορίας ή και της οικονομικής δυσκαμψίας στο νέο εγχείρημα. Σημαντικό στον νέο δρόμο αυτό είναι η εξισορρόπηση της προσωπικής με την επαγγελματική ζωή, με αυτή ακριβώς την σειρά. Στην τελική, ένας από τους λόγους που μετά την ηλικία των 50 τολμάει η γυναίκα την οποιαδήποτε αλλαγή είναι επειδή πάνω από όλα επιλέγει να είναι ήρεμη και ευτυχισμένη.
Πολύ σημαντικό, επίσης, είναι να μην κυριαρχήσει ο τρόμος μπροστά στις δυσκολίες της μετάβασης. Η διαφορά μεταξύ του φόβου και του τρόμου είναι ότι ο φόβος είναι υγιές συναίσθημα και καλός σύμβουλος, καθώς εξασφαλίζει την προσγειωμένη συμπεριφορά και προστατεύει τις τολμηρές. Ο τρόμος δεν είναι φόβος, ο τρόμος είναι κακός σύμβουλος που αποτρέπει τις αλλαγές και επιτρέπει στην δυστυχία να κυριαρχήσει.
Έχοντας διανύσει ήδη το μισό του προσδόκιμου ζωής, στην ηλικία των 50 και άνω, οι σημερινές γυναίκες είναι αρκετά ώριμες να αγνοούν στους θορύβους, να κρατούν το κεφάλι ψηλά, να είναι όμορφες και να αγκαλιάζουν τις αλλαγές, ιδιαίτερα τις αλλαγές που οι ίδιες επιλέγουν να τους συμβούν.