Από το 2010 είχε ζητηθεί το κλείσιμο της Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων στα Χανιά, όπου σε έλεγχο που είχε διενεργήσει η αρμόδια τότε υπηρεσία της Νομαρχίας Χανίων είχαν διαπιστωθεί 28 παραβάσεις.
Σύμφωνα με έγγραφο που εξασφάλισε το Creta24, στην αυτοψία που είχε διενεργήσει η Διεύθυνση Κοινωνικής Πρόνοιας της Νομαρχίας, προκειμένου να δοθεί άδεια λειτουργίας στη μονάδα, οι ελεγκτές -ο τότε προϊστάμενος της υπηρεσίας, ένας μηχανικός και ένας γιατρός– είχαν διαπιστώσει πως στη δομή υπήρχαν πολύ περισσότερες κλίνες από όσες προβλέπονταν στην οικοδομική άδεια.
Οι ελεγκτές είχαν επίσης διαπιστώσει σωρεία παραβάσεων οι οποίες αφορούσαν τόσο σε αυθαιρεσίες και άλλες αναντιστοιχίες στη λειτουργία της δομής σε σχέση με την οικοδομική άδεια, αλλά και σε συνθήκες που ήταν άκρως επικίνδυνες και ανθυγιεινές για τους ηλικιωμένους.
Όπως αναφέρεται στη σχετική έκθεση τα φάρμακα των ηλικιωμένων ήταν σκορπισμένα σε διάφορους χώρους. Το γραφείο του γιατρού αλλά και του Κοινωνικού Λειτουργού είχαν γίνει …αποθήκες, ενώ το ανθυγιεινό σκηνικό συνέθεταν τα πεταμένα άπλυτα ρούχα, αλλά και τρόφιμα που βρέθηκαν εκτός ψυγείου, ή στο ψυγείο αλλά αλλοιωμένα ή χωρίς ημερομηνίες λήξης και προέλευσης.
Η παραπάνω έκθεση αποδεικνύει με τον πλέον σαφή τρόπο ότι η δομή είχε δώσει αρνητικά δείγματα γραφής από την έναρξη της λειτουργίας της, η οποία μάλιστα έγινε χωρίς να έχει πρώτα λάβει την σχετική άδεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Νομαρχίας.
Αξίζει να σημειωθεί πως με έγγραφό της η Νομαρχία Χανίων ζητούσε από τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών, να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, καθώς η ιδιοκτήτρια της δομής δεν τους έδινε πρόσβαση στα στοιχεία των συγγενών των ηλικιωμένων, προκειμένου να μπορέσουν να απομακρύνουν από τη δομή τους φιλοξενούμενους.
Στο συγκεκριμένο έγγραφο μάλιστα αποκαλύπτεται πως της παραπάνω αυτοψίας είχαν προηγηθεί και άλλοι έλεγχοι, από τους οποίους επίσης είχαν διαπιστωθεί παραβάσεις και είχαν γίνει συστάσεις για την απομάκρυνση των ηλικιωμένων μέχρι να διαμορφωθούν κατάλληλα οι χώροι ώστε να είναι ασφαλής η δομή και έτσι να της δοθεί άδεια λειτουργίας.
Σε κάθε έλεγχο η ιδιοκτήτρια φέρεται να αγνοούσε τις συστάσεις και να συνέχιζε να φιλοξενεί τους ηλικιωμένους, ενώ ταυτόχρονα ζητούσε επανεξέταση του αιτήματος της για την χορήγηση άδειας λειτουργίας της δομής χωρίς να έχουν προηγηθεί οι απαιτούμενες παρεμβάσεις.
Η άδεια φυσικά δεν δόθηκε, ωστόσο όσα ακολούθησαν προκαλούν απορία. Ένα χρόνο αργότερα οι νομαρχίες καταργήθηκαν με τις αρμοδιότητες να περνούν στις Περιφέρειες, και η μονάδα –σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών– πήρε τον Αύγουστο του 2011 «Προσωρινή άδεια» για φιλοξενία έως 16 ατόμων (τρία εκ των οποίων μη αυτοεξυπηρετούμενα) από τον τότε Αντιπεριφερειάρχη Χανίων με την αιτιολογία πως «δεν υπήρχε δυνατότητα φιλοξενίας των ηλικιωμένων σε άλλες παρεμφερείς δομές στα Χανιά».
Έτσι οι ηλικιωμένοι παρέμειναν και με την «βούλα» στο γηροκομείο και μάλιστα όχι προσωρινά αφού, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα της ΕΦΣΥΝ, «το 2012, παρά το ότι δεν είχαν διευθετηθεί ακόμα οι εκκρεμότητες της Μονάδας, δόθηκε πενταετής άδεια λειτουργίας (έως το 2017) ενώ, όταν και αυτή έληξε, η λειτουργία συνεχίστηκε για ακόμα δύο χρόνια με τους πάντες να κάνουν τα στραβά μάτια».
Οι ευθύνες υπαλλήλων της Περιφέρειας Κρήτης διερευνώνται πλέον από τις αρμόδιες αρχές ωστόσο τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και αναπάντητα αφού μέχρι στιγμής ο Περιφερειάρχης Σταύρος Αρναουτάκης δεν έχει απαντήσει παρά το γεγονός ότι έχει κληθεί από τα μέσα του Ομίλου CRETA να το πράξει.
Ένα βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι αν οι υπηρεσίες της Περιφέρειας έλαβαν γνώση, από την ανάληψη κιόλας των αρμοδιοτήτων τους, για όσα είχαν προηγηθεί με τους ελέγχους στην συγκεκριμένη δομή, που αφορά σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα, αυτόν της φροντίδας ηλικιωμένων.
Αν είχαν ενημερωθεί, συνέχισαν τους ελέγχους σε μια δομή που έχει δώσει τα χειρότερα δείγματα γραφής πριν καλά καλά ξεκινήσει να λειτουργεί και τυπικά;
Και αν ήταν ενήμεροι, με τι συχνότητα αλλά και ποιότητα έγιναν οι έλεγχοι στη δομή;
Διαπιστώθηκε όντως ότι «όλα ήταν καλά», όπως ισχυρίζεται η αρμόδια υφυπουργός Δόμνα Μιχαηλίδου ότι την διαβεβαίωναν από την Περιφέρεια;
Όταν διαπιστωνόταν κάποια παράβαση (εφόσον είχε διαπιστωθεί), υπήρχε έπειτα ο έλεγχος σε δεύτερο χρόνο για το αν η δομή συμμορφώθηκε με το νόμο και τις υποδείξεις των αρμοδίων;
Επίσης, τι έχει κάνει η Περιφέρεια με εκείνους τους υπαλλήλους, που κατηγορούνται για παράβαση καθήκοντος και παραμένουν στις θέσεις τους; Υπενθυμίζεται πως σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών, πρόκειται για 12 υπαλλήλους και προϊστάμενους της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας, οι οποίοι είναι κατηγορούμενοι για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος αφού δεν ασκούσαν τις εποπτικές αρμοδιότητες ως όφειλαν, με τους 9 από τους 12 να παραμένουν στη θέση τους καθώς οι υπόλοιποι έχουν συνταξιοδοτηθεί.
Είναι γνωστό ότι σύμφωνα με τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, η ανάκριση διέπεται από την αρχή της απαγόρευσης της εξωτερικής δημοσιότητας. Ωστόσο, σε μία υπόθεση που έχει λάβει τέτοια έκταση και με κατηγορίες που περιλαμβάνουν βαρύτατα αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα και με τέτοια διάρκεια στο χρόνο, εύλογα αναρωτιέται κανείς αν η Περιφέρεια Κρήτης έχει κινήσει τις εσωτερικές διαδικασίες ελέγχου για να διαπιστώσει αν και εφόσον, οι έλεγχοι γίνονταν με την επιμέλεια που έπρεπε και αν όχι, για ποιο λόγο οι υπάλληλοι ασκούσαν πλημμελώς τις αρμοδιότητες τους. Επίσης να σημειωθεί, ότι στην υπόθεση αυτή, έστω κατά προσέγγιση η Περιφέρεια Κρήτης μπορεί να προσδιορίσει τους εμπλεκόμενους υπαλλήλους, ανατρέχοντας σε παλιές εκθέσεις ελέγχων αυτοψίας τις οποίες βάσει νόμου, οι υπάλληλοι καλούνται να υπογράψουν.
Τέλος, λοιπόν μετά από ένα τέτοιο δημοσίευμα-κόλαφο, αλλά και το «άδειασμα» της υφυπουργού που επίσης ρίχνει μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην Περιφέρεια, έστω και από ευθιξία, δεν θα έπρεπε ο Περιφερειάρχης, να αναζητήσει τους υπαλλήλους που είχαν εμπλακεί με τη δομή ανά τα χρόνια και τις τυχόν ευθύνες τους; Το έπραξε άραγε και αποφεύγει να απαντήσει για τους δικούς του λόγους ή περιμένει την δικαιοσύνη «να βγάλει το φίδι από την τρύπα» ακόμη και για τις ευθύνες του οργάνου που ο ίδιος διοικεί;