Γεροί μυς και οστά, καλή φυσική κατάσταση, καλλίγραμμο κορμί, ισχυρότερη άμυνα απέναντι σε λοιμώξεις και ασθένειες και ένα μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής, είναι τα βασικά οφέλη που αποδίδονται στη γυμναστική. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό της Ομοσπονδίας Αμερικανικών Εταιρειών Πειραματικής Βιολογίας (FASEB journal) μπορούμε να προσθέσουμε σε αυτά και τις ευεργετικές αλλαγές στο εντερικό μικροβίωμα,
«Οι αθλητές είναι συνήθως αδύνατοι και ακολουθούν αυστηρά προγράμματα διατροφής και προπόνησης» αναφέρει η Shrushti Shah, υποψήφια Διδάκτωρ στη Σχολή Κινησιολογίας του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι στον Καναδά με ειδίκευση στη Διατροφή, τον Μεταβολισμό και τη Γενετική, εξηγώντας γιατί το μικροβίωμα των αθλητών είναι διαφορετικό από εκείνο των ατόμων που κάνουν καθιστική ζωή.
Με αφορμή το παραπάνω, η ερευνητική ομάδα αναζήτησε την επίδραση της άσκησης στον μικρόκοσμο του εντέρου σε μη επαγγελματίες ή ερασιτέχνες αθλητές, συλλέγοντας και αξιολογώντας πληροφορίες σχετικά με τον τύπο, τη διάρκεια και την ένταση της άσκησης σε σχέση με το μικροβίωμα σε μια μεγάλη ομάδα μεσηλίκων, όπως επίσης στοιχεία για το σωματικό βάρος, τη διατροφή και τη δύναμη της λαβής.
Διάρκεια παρά ένταση
Τα αποτελέσματα ανέδειξαν τον καθοριστικό ρόλο που έχει η διάρκεια της άσκησης, καθώς και την εμπλοκή του βάρους στον περιορισμό ή ενίσχυση των οφελών. Η Δρ Jane Shearer, καθηγήτρια στο Τμήμα Κινησιολογίας και στην Ιατρική Σχολή Cumming του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι, δήλωσε σχετικά:
«Είναι ενθαρρυντικό το εύρημα της μελέτης ότι η σωματική δραστηριότητα μέτριας διάρκειας (≥150 λεπτά την εβδομάδα) αύξησε τόσο τον πλούτο όσο και την ποικιλομορφία των μικροβίων του εντέρου σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που ασκούνταν λιγότερο. Λαμβάνοντάς το υπ΄όψιν, η περισσότερη άσκηση φαίνεται να είναι σημαντική για τη βελτίωση της υγείας του μικροβιώματος και τα άτομα θα πρέπει να στοχεύουν στα 150 λεπτά σωματικής δραστηριότητας μέτριας έντασης την εβδομάδα».
Οι ερευνητές παρατήρησαν επιπλέον ότι η διάρκεια της προπόνησης ήταν πιο σημαντική από την ένταση για τη βελτίωση του εντερικού μικροβιώματος, για λόγους που δεν είναι γνωστοί και θα τεθούν στο μικροσκόπιο της ομάδας μελλοντικά.
Το δεύτερο σημαντικό συμπέρασμα της μελέτης ήταν ότι οι πλέον ευεργετικές αλλαγές στο μικροβίωμα συντελούνταν στα άτομα με φυσιολογικό βάρος συγκριτικά με τα υπέρβαρα. Η εξήγηση εν προκειμένω, σύμφωνα με τον Δρ Chunlong Mu, είναι ότι «το υπερβολικό βάρος ασκεί τις δικές του επιδράσεις στο μικροβίωμα του εντέρου ανεξάρτητα από την άσκηση. Στην περίπτωση αυτή, οι κακές διατροφικές συνήθειες αντισταθμίζουν κάποιες από τις ευεργετικές επιδράσεις της άσκησης στα μικρόβια του εντέρου».
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, η συμβουλή για τα βέλτιστα αποτελέσματα είναι περισσότερη άσκηση μεν, διατήρηση ενός υγιούς βάρους δε, καθώς μόνο με τον συνδυασμό μπορείτε απογειώσετε τη λειτουργία του μικροβιώματος του εντέρου.
