Και μπαίνεις σε περίσσιους λογισμούς και ενίοτε χάνεσαι σε δαιδαλώδεις σκέψεις και πεθυμιές που θυμίζουν λαβύρινθο, κι εσύ προσπαθείς να βρεις την έξοδο για το φως, ακολουθώντας το «μίτο της Αριάδνης». Όμως, αν το καλοσκεφτείς χρειάζεται να μπερδεύεσαι ή να παιδεύεσαι τόσο. Τα πράγματα αρκετές φορές είναι απλά και η λύση τους απλή, κι εμείς επιλέγουμε να δημιουργούμε πολυπλοκότητες και περιπλοκότητες, που μας ταλαιπωρούν και δημιουργούν ανησυχία και έντονα διλλήματα.
Ζητάς κι επιθυμείς πολλά, ενώ η ουσία είναι στα λίγα. Σε αυτά τα λίγα κρύβεται η πραγματική ομορφιά, κι εσύ κυνηγάς τα επιπλέον, τα απροσδιόριστα… νομίζοντας ότι έτσι θα ευτυχήσεις ή θα ικανοποιήσεις το μέσα σου, κατακτώντας κορυφές χωρίς να αναλογιστείς ή να εκτιμήσεις ότι και τα υπόγεια έχουν τη δική τους θέα. Αγαπητοί μου φίλοι, ποια είναι αλήθεια και ποιο το πραγματικό νόημα της ζωής. Θα μου πεις, μεγάλο θέμα, μεγάλος προβληματισμός, μεγάλη ανάλυση και γενική η απάντηση.
Κι όμως, η απάντηση που ψάχνουμε δεν είναι τόσο μεγάλη σε έκταση, σε σπουδαιότητα ναι είναι μεγάλη, σε έκταση και σε ανάλυση δεν είναι μεγάλη ούτε και μπερδεμένη αλλά ούτε και γενική. Είναι ξεκάθαρη, ειδική και απλή. Ποια είναι λοιπόν η αλήθεια και το νόημα της ζωής. Κατά τη γνώμη της ελαχιστότητας μου, αυτή η αλήθεια και αυτό το νόημα υπάρχουν και συναντώνται σε Ένα. Το ένα που εμπεριέχει όλα τα σημαντικά, τα οποία ενώνονται και δίνουν τη συναισθηματική ευφορία και την ευτυχία που διακαώς αναζητά ο καθένας.
Ένα βλέμμα, που στο αντάμωμα μαζί του νιώθεις ρίγη συγκίνησης και όμορφης αναστάτωσης. Ένα βλέμμα, που σε κάνει να νιώθεις ζωντανός και σε εμπνέει στο να δημιουργείς. Ένα βλέμμα, που σε ωθεί να ονειρεύεσαι και σου δίνει δυνάμεις, κουράγιο και πίστη για να συνεχίσεις την προσπάθεια. Ένα βλέμμα, που ξεχωρίζει σε εκατοντάδες και χιλιάδες άλλα γιατί είναι ένα βλέμμα για σένα. Ένα βλέμμα, που σε ξελογιάζει και σε συναρπάζει. Ένα βλέμμα, που θαυμάζεις και αγαπάς και η σύνδεση μαζί του μοιάζει και είναι τόσο δυνατή και ανυπέρβλητη που άνθρωπος μη χώριζετω. Αυτό το αιώνιο βλέμμα, που σε κάνει να μονολογείς ότι δεν χάθηκαν όλα, κι ότι υπάρχει ελπίδα και καθάριο φως στο σκοτάδι.
Ένα έργο, για να μπορείς να επιβιώσεις. Ένα έργο, μέσα από το οποίο θα μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου και τους άλλους. Ένα έργο, που θα σε κάνει να γίνεσαι και να αισθάνεσαι χρήσιμος και αναγκαίος. Ένα έργο, που θα συμβάλλει τα μέγιστα όχι στο να υπάρχεις αλλά στο να συνυπάρχεις κοινωνικά και ανθρώπινα. Ένα έργο, που θα δίνεις τη ψυχή σου για να φτάσει να είναι ικανό να ανατρέψει άσχημες και προβληματικές καταστάσεις, φέρνοντας ισορροπία και δικαιοσύνη.
Ένα σπίτι, για να μπορείς να στεγάσεις τα θέλω σου. Ένα σπίτι, που θα σταθεί προστατευτικά σε αντίξοες συνθήκες. Ένα σπίτι, που θα είναι η βάση σου και το κρίσιμο σημείο αναφοράς. Ένα σπίτι, που θα ξυπνάς το πρωί και θα ξέρεις ότι έχεις κάπου να επιστρέψεις το βράδυ. Μέσα σε αυτό το σπίτι μπορεί να σε περιμένουν άνθρωποι δικοί σου (σύντροφος, παιδιά ή γονείς) ή μπορεί να σε περιμένουν τα προσωπικά σου αντικείμενα και στοιχεία που συνδέονται άρρηκτα με σένα. Αλλά το βέβαιο είναι ότι κάποιος ή κάτι σε περιμένει εκεί. Ένα σπίτι, για να μην είσαι μόνος ή μόνη.
Και τελικά, αυτό το Ένα είναι η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα και η λύση σε όλα τα διλλήματα. Γιατί αν έχεις αυτό το ένα, θα είσαι σε θέση να προσμένεις ένα αύριο αλλιώτικο από το χθες. Ένα αύριο αισιόδοξο, ελπιδοφόρο και ήρεμο στο έξω και στο μέσα σου. Ένα αύριο, που αξίζει να το ζήσεις για να ζήσεις. Με το καλό.