Το τελευταίο αντίο λένε αυτή την ώρα στη μεγάλη ηθοποιό Ειρήνη Παπά, συγγενείς, φίλοι, συμπατριώτες και θαυμαστές. Οι προετοιμασίες της κηδείας ολοκληρώθηκαν με εντολές των τεσσάρων ανιψιών της, τον Μανούσο Μανουσάκη, τον ηθοποιό Αία Μανθόπουλο, τη Μέλια και τον Γκάσιο.
Η νεκρώσιμος ακολουθία γίνεται στον Ιερό Ναό του Χιλιομοδίου, ενώ η σορός της θα ταφεί στο κοιμητήριο του χωριού, δίπλα στους γονείς της. Η οικογένειά της έχει παρακαλέσει αντί στεφάνων, τα χρήματα να διατεθούν στο ίδρυμα «Θεοτόκος» για την στήριξη παιδιών με ειδικές ανάγκες, ή στο «Σπίτι του Ηθοποιού».
«Κανείς δεν περιμένει τον θάνατο ενός δικού του ανθρώπου, ενός φίλου, ενός μεγάλου ανθρώπου. Όλοι ελπίζουμε ότι αυτός θ’ αναβληθεί, αυτή είναι η φύση του ανθρώπου. Όσο και να περιμένεις κάτι… και ο άνθρωπος δεν είναι αιώνιος, είναι μέσα στη φύση. Αλλά η Ειρήνη έχει κατακτήσει την αθανασία. Η Ειρήνη είναι μια φίλη, η συγγένεια είναι επιβεβλημένη, η φιλία είναι επιλογή. Η ύπαρξή της είναι εντυπωσιακή γιατί υπάρχει μέσα από τα έργα της, μέσα από την καθημερινότητά της και τα μικρά και μεγάλα πράγματα. Δεν υπάρχει καμία στιγμή που δεν ήταν μοναδική» είχε εξομολογηθεί ο Μανούσος Μανουσάκης στην εκπομπή «Στούντιο 4».
Η Ελληνίδα σταρ, συνεργάστηκε με σημαντικούς σκηνοθέτες, όπως ο Γιώργος Τζαβέλλας, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Κώστας Γαβράς, ο Φραντσέσκο Ρόζι, ο Έλιο Πέτρι και ο Μανοέλ ντε Ολιβέιρα και έκανε μία καριέρα που θα μνημονεύεται για πάντα!
Το 1951 έγινε γνωστή διεθνώς με την κοινωνική δραματική ταινία «Νεκρή Πολιτεία» της Φίνος Φιλμ, στον Μυστρά, που προβλήθηκε, αντιπροσωπεύοντας την Ελλάδα, στο Φεστιβάλ των Καννών, του σκηνοθέτη Φρίξου Ηλιάδη και συμπρωταγωνιστή τον Γιώργο Φούντα (ο οποίος εμφανίζεται για πρώτη φορά στον κινηματογράφο) και διαδραματίζεται στον Μυστρά. Τρεις από τις ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε προτάθηκαν για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινία, με την γαλλόφωνη «Ζ» του Κώστα Γαβρά να το κατακτά, ενώ υποψήφιες υπήρξαν επίσης και δύο ελληνικές ταινίες, μεταφορές στην μεγάλη οθόνη αρχαίων τραγωδιών, η «Ηλέκτρα» και η «Ιφιγένεια».
Προσωπική ζωή και γάμος
Η Ειρήνη Λελέκου, -το πραγματικό της όνομα- γεννήθηκε από οικογένεια δασκάλων στο Χιλιομόδι Κορινθίας στις 3 Σεπτεμβρίου 1926. Στον καλλιτεχνικό χώρο πρωτοεμφανίστηκε στα 15 της ως τραγουδίστρια και χορεύτρια. Στην συνέχεια σπούδασε στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας της συνεργάστηκε με διάφορους θιάσους.
Κατά την διάρκεια της φοίτησης της παντρεύτηκε τον ηθοποιό Άλκη Παππά (1922-2018), ο οποίος την βοήθησε στα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα. Το ζευγάρι θα χωρίσει το 1951 και η πανέμορφη ηθοποιός θα κρατήσει το επώνυμο του τέως συζύγου της (με ένα π), με το οποίο θα γίνει γνωστή παγκοσμίως τα επόμενα χρόνια ως Irene Papas.
Το 1947 παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Άλκη Παππά (1922-2018), με τον οποίο χώρισαν το 1951, αλλά διατήρησε μέχρι και σήμερα το επίθετό του. Η ίδια προτιμούσε να γράφει το επίθετο με ένα «π», δηλαδή «Παπά» (όπως στα αγγλικά «Irene Papas»).Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες ο γάμος τους διήρκεσε από το 1943 έως το 1947.
Η ίδια είχε αποκαλύψει το 2004 στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, μετά τον θάνατο του Μάρλον Μπράντο, ότι υπήρξε μεταξύ τους μια μακρά και «μυστική αγάπη». Η ίδια είχε πει ότι είχαν συναντηθεί το 1954 στη Ρώμη. Όπως είπε τον εκτιμούσε πολύ, ήταν το «μεγάλο πάθος της ζωής της» και συναντήθηκαν για τελευταία φορά το 1999 στην Αθήνα.
