Η παραπάνω φράση υπενθυμίζει μια παλαιά ευρηματική και διαδεδομένη διαφήμιση της ΔΕΗ, του μεγαλύτερου κρατικού Οργανισμού κοινής ωφέλειας, από τα Ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης της εποχής εκείνης.
Έκτοτε εκείνο το διαφημιστικό ευφυολόγημα παραμένει στη μνήμη των Ελλήνων ως μια απλή παροιμιώδης φράση.
Οι εποχές άλλαξαν και μέχρι σήμερα η ΔΕΗ πέρασε από σαράντα κύματα. Από περιόδους επίπλαστης ευημερίας, σπάταλης οικονομικής – αναπτυξιακής διαχείρισης και προνομιακής υπαλληλικής – πολιτικής διοίκησης.
Την πρώτη μνημονιακή περίοδο είχε γίνει φορέας επιλογής και «μεταφορέας» του απεχθέστερου μνημονιακού φόρου, που αποκαλέστηκε «χαράτσι» από όλους τους Έλληνες.
Τελικά αφού χρέωσε και υποχρέωσε τους περισσότερους Έλληνες καταναλωτές χρεωκόπησε η ίδια, οδηγούμενη σε ένα νέο καθεστώς ημικρατικής ιδιωτικοποίησης.
Μ’ αυτόν τον τρόπο η ΔΕΗ αντανακλώντας την αδιέξοδη καταστροφική πολιτική σαράντα χρόνων κατέληξε από κοινωφελούς χαρακτήρα επιχείρηση, μια αιμορραγούσα «πληγή», αντικοινωνική και επιζήμια για το δημόσιο συμφέρον.
Παρασυρόμενοι από τα γεγονότα θα ήταν άδικο να αγνοήσουμε τον αγώνα και την προσφορά της πλειοψηφίας των εργαζομένων της που κάποιοι θυσίασαν ακόμη και τη ζωή τους στην υπηρεσία του καθήκοντος.
Δεν πρέπει να αγνοήσουμε επίσης το μεγάλο κοινωνικό και αναπτυξιακό ρόλο της ΔΕΗ, ο οποίος απαξιώθηκε στην πορεία γιατί κόστιζε ακριβά, από την κακή διοίκηση και την κακοδιαχείρισή της.
Παρά ταύτα το τελευταίο διάστημα η ΔΕΗ είχε καταφέρει να «ορθοπλωρήσει» και με την εφαρμογή ενός νέου εισπρακτικού μέτρου, έδινε έκπτωση 15% στους συνεπείς πελάτες καταναλωτές της. Ήταν ομολογουμένως μια σωστή απόφαση πολιτικά αποδεκτή, ως κίνητρο συνέπειας και κοινωνικής επιβράβευσης.
Όμως αυτό δεν κράτησε πολύ και πριν λίγες ημέρες η ΔΕΗ με έναν προκλητικό τρόπο ανακοίνωσε ότι περιορίζει τη μείωση που απολάμβαναν οι συνεπείς καταναλωτές.
Αμετάβλητα τα τιμολόγια της ΔΕΗ, γράφει η ανακοίνωση.
Παγιοποίηση της έκπτωσης 10% από 15% που ίσχυε μέχρι σήμερα.
Τα παραπάνω θα ισχύσουν από την 1η Απριλίου και αυτό είναι πραγματικό, δεν πρόκειται για πρωταπριλιάτικο αστείο.
Μείωση – παγιοποίηση της έκπτωσης ή παγιοποίηση του φαινομένου στην Ελλάδα που θέλει τους συνεπείς καταναλωτές να τιμωρούνται, σε αντίθεση με τους κακοπληρωτές που συνήθως επιβραβεύονται.
Δεν είναι μόνο η ΔΕΗ αφού το ίδιο περίπου ισχύει και για τις τράπεζες. Δεν υπάρχει καμιά τραπεζική ρύθμιση που να επιβραβεύει τους δανειολήπτες οι οποίοι αγωνίζονται καθημερινά για να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους, κόβοντας ακόμη από τις σπουδές ή το φαγητό των παιδιών τους.
Όλες οι αποφάσεις και οι νόμοι γίνονται μόνο για την προστασία των υπερχρεωμένων που σταμάτησαν να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους.
Είναι αλήθεια ότι ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν χρεωκοπήσει κρύβονται πολλοί στρατηγικοί κακοπληρωτές, οι οποίοι αισχροκερδούν σε βάρος των υπολοίπων.
Η ειρωνεία γι’ αυτήν την παραπλανημένη κοινωνία είναι να σκεφθεί κανείς πόσες διαδηλώσεις, πόσα λόγια έχουν ειπωθεί και πόσα δάκρυα έχουν χυθεί για το κίνημα του «Δεν πληρώνω».
Με το κίνημα «Πληρώνω» τι γίνεται; Ποιος θα αναγνωρίσει στους ανθρώπους εκείνους που πληρώνουν στην ώρα τους την εφορία, τα τέλη κυκλοφορίας, τις δόσεις του δανείου, το λογαριασμό της ΔΕΗ και τα ασφαλιστικά ταμεία;
Επειδή τα καλά νέα πρέπει να λέγονται απ’ όπου και αν προέρχονται, ελπίδα για τους καλοπληρωτές είναι η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για την επιβράβευση των συνεπών υπόχρεων στεγαστικών δανείων, με ανάλογη μείωση των επιτοκίων τους για σημαντικό χρονικό διάστημα.
Όμως η επιβράβευσή τους δεν είναι μόνο ηθική υποχρέωση. Θεωρείται νομικά και οικονομικά επιβεβλημένη, αφού όλοι οι Οργανισμοί και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, στα χρήματα των συνεπών πολιτών οφείλουν την ύπαρξή τους.
Γι’ αυτό και η ανακοινωθείσα παγιοποίηση της έκπτωσης της ΔΕΗ προς τους συνεπείς καταναλωτές από το 15% στο 10% που αναμένεται να εφαρμοστεί από 1ης Απριλίου πρέπει να ανακληθεί, για να κυκλοφορήσει πάλι στην κοινωνία το διαφημιστικό λογοπαίγνιο που έλεγε: «Είδες η ΔΕΗ;» όπως παλιά με την καλή του έννοια.