Η αλήθεια είναι πως ζούμε σε καιρούς με σημαντικούς περιορισμούς και σφιγμένους στα οικονομικά. Όμως, όσο μπορείς αναζήτησε έστω και ανέξοδους τρόπους και κάνε ένα δώρο – πρόσφερε με την καρδιά. Βεβαίως αυτή σου η προσφορά να αφορά την σύντροφο σου ή τα κοντινά σου πρόσωπα, αλλά καλό θα είναι να συμπεριλάβεις και τον εαυτό σου σ’ αυτά τα πρόσωπα που θα λάβουν το δώρο από σένα. Δηλαδή, ένα δώρο από σένα για σένα. Και δεν είναι απαραίτητο να είναι περίοδος γιορτών, Χριστουγέννων ή Πάσχα ή ονομαστικής γιορτής.
Όλο τρέχεις μέσα στο άγχος και τις σκοτούρες, να προλάβεις και να καλύψεις ανάγκες και υποχρεώσεις που κραυγάζουν ως βαρυσήμαντες και άμεσες. Χρειάζεται όμως μέσα σε όλους αυτούς τους εξοντωτικούς ρυθμούς να βρεις λίγο χρόνο ή να ξοδέψεις κάτι (ας είναι και το ελάχιστο δυνατό) για σένα τον ίδιο. Να δωρίσεις κάτι με την καρδιά και από την καρδιά στο δικό σου πρόσωπο.
Και θα δεις, αμέσως θα αλλάξει η διάθεση σου και θα νιώσεις αισθήματα ικανοποίησης και ευχαρίστησης. Πήγαινε μια βόλτα στη θάλασσα, μια εκδρομή το Σαββατοκύριακο βρε αδερφέ… να αλλάξεις παραστάσεις. Ταξίδεψε, ας είσαι και μόνος. Βγάλε εισιτήριο με πλοίο, αεροπλάνο ή με τρένο ή ακόμα και με το ΚΤΕΛ της περιοχής σου – κλείσε ξενοδοχείο που το κόστος του να μην ξεπερνά τις δυνάμεις σου και εν ολίγοις κάνε αυτή τη σωτήρια εξόρμηση, αυτή την δωρητήρια πράξη με αποδέκτη τον εαυτό σου.
Ακόμα, επισκέψου ένα κατάστημα ρούχων και αγόρασε κάτι για σένα. Δεν χρειάζεται να ξεσηκώσεις το μαγαζί ολόκληρο ή να πάρεις οπωσδήποτε το ακριβότερο σύνολο, όμως μη φύγεις με άδεια χέρια. Όχι για τον επιχειρηματία του καταστήματος, μα για σένα και γι’ αυτά που θα νιώσεις από μια τέτοια κίνηση. Όπως επίσης, επισκέψου ένα κατάστημα και εξασφάλισε κάτι συμβολικό για το σπίτι σου (ένα στολίδι, μια αντίκα, ένα αναμνηστικό) που να το βλέπεις στην καθημερινότητα σου και να ευφραίνεται η ψυχή σου.
Πάρε την απόφαση και απαρνήσου την κλεισούρα του σπιτιού, και βγες στον έξω κόσμο για μια βόλτα ή έναν περίπατο. Αν βρεις παρέα να σε συνοδέψει δεν το συζητώ θα είναι το ιδανικό, αν πάλι όχι, δεν πειράζει. Πήγαινε και κάθισε σ’ ένα καφέ, φούρνο ή ζαχαροπλαστείο και παρήγγειλε κάτι που θα το ευχαριστηθείς και θα ομορφύνει αυτή σου τη βόλτα. Ένα ρόφημα, ένα γλύκισμα, ένα δροσιστικό και θα δεις ότι θα αλλάξει η ματιά σου από μέσα μέχρι έξω.
Επίσης, κάνε το πέρασμα σου από ένα κομμωτήριο ή κέντρο περιποίησης. Θα μου πεις περιττό. Τίποτα δεν είναι περιττό, όλο και κάτι θα καλύψεις στις προσωπικές και ψυχικές σου ανάγκες. Αφέσου εκεί στους υπεύθυνους να σε περιποιηθούν καταλλήλως και θα νιώσεις κι εσύ πως είναι να σε φροντίζουν πέρα από το να φροντίζεις εσύ τους άλλους.
Φίλε μου, δώσε την ευκαιρία στο εαυτό σου να αισθανθεί γεμάτος έστω και με λίγα, τόσα μπορούσες τόσα έδωσες. Μην αισθάνεσαι μειονεκτικά. Δεν διαφωνώ ότι είναι ύψιστη πράξη να μπορείς να τρέχεις και να προσφέρεις για τους άλλους και για τον καθένα. Όμως, σκέψου και τον έρμο τον εαυτό σου. Μην τον αφήσεις να μαραζώσει και να τον απορροφούν οι έντονοι ρυθμοί και οι υποχρεώσεις ένθεν κι εκείθεν. Κι επιτέλους, ζήσε κι εσύ λιγουλάκι παραπάνω.
Να αντιληφθείς, ότι ο άνθρωπος είναι σαν το φυτό της γλάστρας ή σαν το ζώο συντροφιάς. Δεν φτάνει μόνο να το ταΐσεις ή να το ποτίσεις, χρειάζεται και την περαιτέρω φροντίδα και αναψυχή. Το φυτό έχει ανάγκη το φως του ήλιου και τον αέρα για να σταθεί όρθιο και να ανυψωθεί και το ζώο έχει ανάγκη τη βόλτα και την ελευθερία ώστε να μην αισθάνεται εγκλωβισμένο και μαραζωμένο. Έτσι κι εσύ, απελευθερώσου από οτιδήποτε σε απασχολεί και γίνε για λίγο ο Άγιος Βασίλης που μέσα στα δώρα που θα μεριμνήσει να κρατάει για τους υπόλοιπους, να υπάρχει και το δώρο με αποδέκτη τον ξεχασμένο εαυτό σου. Δώρισε λοιπόν με την καρδιά σου ένα δώρο από σένα και για σένα… κι αν το πράξεις, τότε θα καταλάβεις την αξία και το μέγεθος αυτής σου της προσφοράς. Μην αδικείς τον εαυτό σου στο μοίρασμα της προσφοράς και της ψυχής. Θέλει κι αυτός το δικό του κομμάτι και μερτικό, για τη δική του επιβίωση.