Δήλωση του Δημήτρη Βρύσαλη, προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ και μέλους του ΓΣ της ΠΟΕΔΗΝ:
«H Κυβέρνηση της ΝΔ μετά από πολλές παλινωδίες παρουσίασε την περίφημη προκήρυξη των 4000 μόνιμων θέσεων νοσηλευτικού προσωπικού που τελικά αφορά 3720 νοσηλευτές! Αφού έταξε με την έναρξη της πανδημίας τη μονιμοποίηση όσων συμβασιούχων εντάσσονταν στο σύστημα υγείας, που τελικά ήταν αυξημένη μοριοδότηση σε επόμενη προκήρυξη και όχι μονιμοποίηση, με την προκήρυξη αυτή πετά έξω από το σύστημα υγείας χιλιάδες μαχόμενους εργαζόμενους νοσηλευτές που έδωσαν τη μάχη της πανδημίας στην πρώτη γραμμή χωρίς κρατική στήριξη!
Χαρακτηριστικό της κοροϊδίας είναι ότι αυτή τη στιγμή απασχολούνται στο ΠΑΓΝΗ 219 συμβασιούχοι νοσηλευτές, ενώ οι θέσεις της προκήρυξης για το νοσοκομείο μας αφορά μόνο 106 εργαζόμενους! Ακόμα δηλαδή και αν υποθέσουμε ότι μέσω της αυξημένης μοριοδότησης θα προσληφθούν με μόνιμη εργασία ΜΟΝΟ οι συμβασιούχοι νοσηλευτές που ήδη υπηρετούν στο νοσοκομείο, οι μισοί από αυτούς θα μείνουν απ’ έξω και θα βγουν στην ανεργία μετά το τέλος του χρόνου που λήγουν οι συμβάσεις τους! Συνεπώς όχι μόνο δεν ενισχύει το σύστημα υγείας η κυβέρνηση με αυτή την προκήρυξη, όπως διατυμπανίζει, αλλά το συρρικνώνει περεταίρω, αφού δεν προσλαμβάνει επιπλέον προσωπικό, αλλά αλλάζει εργασιακή σχέση σε ένα μέρος εργαζομένων που απασχολούνται ήδη στο νοσοκομείο, ενώ ένα άλλο σημαντικό και απαραίτητο αριθμό νοσηλευτών το καταδικάζει στην ανεργία την ώρα που καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Πάει πολύ να κοροϊδεύει η κυβέρνηση ασθενείς και εργαζομένους που αγκομαχούν και οι δυο από τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής της στο χώρο της Υγείας ότι δίνει ανάσα ζωής με τις προσλήψεις που αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό στις 350 κενές οργανικές θέσεις του ΠΑΓΝΗ, όταν στην πρόσφατη προκύρηξη για πρόσληψη γιατρών ούτε μία θέση δεν αφορούσε το ΠΑΓΝΗ (φαίνεται δεν υπάρχει καμία ανάγκη σε ιατρικό προσωπικό), όταν καμία προκήρυξη δεν έχει βγει για πρόσληψη μόνιμων τραυματιοφορέων, καθαριστριών, τραπεζοκόμων, βοηθών θαλάμου, ιατρικών επισκεπτών, κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων, φυσικοθεραπευτών, λογοθεραπευτών και εργοθεραπευτών, όταν η κυβέρνηση και η διορισμένη απ’ αυτήν διοίκηση και ΥΠΕ δεν έχει δείξει καμία πρόθεση για μονιμοποίηση των συμβασιούχων.
Οι ελιγμοί της κυβέρνησης για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου δεν πρόκειται να μας ξεγελάσουν. Ας σκεφτούν οι ασθενείς και οι οικογένειες τους, με τις ελάχιστες προσλήψεις και την υποχρηματοδότηση:
Μπορούν να λειτουργήσουν ξανά τα 60 κρεβάτια που καταργήθηκαν στο νοσοκομείο;
Μπορούν να ανοίξουν οι κλειστές κλινικές;
Μπορούν να λειτουργήσουν τα νέα τμήματα που υπάρχουν και άλλα που πρόκειται να δημιουργηθούν σύντομα;
Μπορούν να μειωθούν οι λίστες αναμονής για χειρουργείο και για τακτικά ραντεβού;
Μπορούν να πάψουν να υπάρχουν οι μετακινήσεις, οι διπλοβάρδιες, η δουλειά με χωρίς ρεπό ή η δουλειά του ενός εργαζομένου για δύο;
Μπορούν οι συνοδοί των ασθενών να πάψουν να κάνουν τους μεταφορείς ακόμα και να τους περιποιούνται λόγω έλλειψης προσωπικού;
Ας το ξαναπούμε: Το πόσο προσωπικό απαιτείται για να λειτουργούν τα νοσοκομεία δεν κρίνεται από τα δημοσιονομικά περιθώρια, αλλά από τις ανάγκες του πληθυσμού για σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας!
Δεν υπάρχει άλλη απάντηση για υγειονομικούς, τους ασθενείς και τις οικογένειές τους, από την απαίτηση για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων για να καλυφθούν τα μεγάλα κενά, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, γενναία χρηματοδότηση της υγείας αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η υγεία δεν είναι κόστος είναι ανάγκη και δικαίωμα».