Η αρχαία Αίγυπτος γνώρισε 232 Φαραώ, αλλά το χάντμπολ έχει έναν. Έναν και καλό!
Ο Dr Χασάν Μουσταφά αναρριχήθηκε στο θρόνο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Χάντμπολ στις 26 Νοεμβρίου του 2000, στο πλαίσιο των εκλογών που διενεργήθηκαν στο Εστορίλ της Πορτογαλίας και από τότε δεν το έχει κουνήσει ρούπι: επανεξελέγη στο ύπατο αξίωμα το 2004, το 2009, το 2013, το 2017 και το 2021 και παραμένει εδώ και 22 χρόνια ένας βασιλιάς στη Βασιλεία!
«Αποτελώ σάρκα εκ της σαρκός του χάντμπολ και έχω αφιερώσει όλη τη ζωή μου στο άθλημα. Υπήρξα παίκτης, προπονητής, διαιτητής και πρόεδρος της αιγυπτιακής ομοσπονδίας, οπότε δεν μπορώ να διανοηθώ τον εαυτό μου μακριά από το άθλημα» τονίζει.
Και συνεχίζει, εξηγώντας το modus lavorandi του: «Δεν λειτουργώ ως ο πρόεδρος που βλέπει τα πάντα και τους πάντες αφ’ υψηλού. Περισσότερο από πρόεδρος είμαι ένας θιασώτης του χάντμπολ και όλων των σπορ. Όταν κάποια στιγμή αποχωρήσω, σε ό,τι αφορά την υστεροφημία μου, θα ήθελα να με θυμούνται γι’ αυτά που πέτυχα και όχι για το αξίωμα μου» εξηγεί ο 78χρονος Αιγύπτιος πρόεδρος ο οποίος θυμάται ότι η εκκίνηση της (εντέλει μακράς) θητείας του δεν ήταν αναίμακτη!
«Εκείνη την εποχή είχα να αντιμετωπίσω σχεδόν όλες τις χώρες της Ευρώπης, που δεν έβλεπαν με πολύ καλό μάτι έναν πρόεδρο από την Αφρική, αλλά νομίζω ότι αυτή η υπόθεση μπήκε πλέον στο αρχείο».
Ο Χασάν Μουσταφά βρίσκεται από χθες στο Ηράκλειο, παρακολουθεί τα δρώμενα στον Καρτερό και δηλώνει (όχι απλώς ικανοποιημένος, αλλά) περιχαρής.
«Όλα εδώ είναι υπέροχα: οι εγκαταστάσεις, το επίπεδο των αγώνων, μα περισσότερο οι άνθρωποι. Τώρα τα βλέπω με τα μάτια μου, αλλά τα είχα ακούσει κιόλας προτού έλθω. Ευχαριστώ πολύ τον Υφυπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη, την Οργανωτική Επιτροπή, τον πρόεδρο της Ελληνικής Ομοσπονδίας, Κώστα Γκαντή και όλους όσοι δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για την επιτυχία αυτού του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Χαίρομαι πολύ διότι συν τοις άλλοις δημιουργήθηκε ένα υπερσύγχρονο αθλητικό κέντρο που θα εξελιχθεί σε παγκόσμιο κέντρο των αθλημάτων της παραλίας και θα μείνει ως παρακαταθήκη και προίκα για την Ελλάδα».
Tη Δευτέρα το μπιτς χάντμπολ γιόρτασε τα τριακοστά γενέθλια του και ο πρόεδρος της IHF δεν κρύβει τον ενθουσιασμό, αλλά και τους πόθους του για την πρόοδο και την εξάπλωση του αθλήματος.
«Το μπιτς χάντμπολ είναι ένα γρήγορο, δυνατό, συναρπαστικό, θεαματικό και πολύ ελκυστικό σπορ, που διαδίδεται ραγδαία. Από τις 209 χώρες-μέλη της IHF, το καλλιεργούν περίπου 150 και ο αριθμός αυξάνεται. Μάλιστα βλέπουμε να πρωταγωνιστούν και να αποκομίζουν οφέλη ακόμη και χώρες που δεν έχουν διακρίσεις στη σάλα»
Το δε μέλλον; «Έχω ως μότο στη ζωή μου και αυτό ισχύει και στη διοικητική καριέρα μου το ότι “δεν υπάρχει ποτέ το τέλος, αλλά πάντοτε πρέπει να βρίσκουμε μια καινούργια αρχή”. Ακόμη κι όταν πιστεύεις ότι βρίσκεσαι στην κορυφή, δεν πρέπει να μείνεις εκεί, αλλά να προχωρήσεις ακόμη πιο ψηλά. Ελπίζω ότι η επόμενη καινούργια αρχή για το μπιτς χάντμπολ θα είναι η ένταξη του στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων, μια προοπτική για την οποία υπάρχει η θετική διάθεση εκ μέρους της ΔΟΕ και προσωπικά του προέδρου, Τόμας Μπαχ».
Το μπιτς χάντμπολ μοιάζει με ένα παλάτι που σε πείσμα του αγωνιστικού χώρου στον οποίο παίζεται, δεν είναι χτισμένο στην άμμο!
«Κάθε μέρα συζητάμε για όλα τα θέματα μέσα στη μεγάλη οικογένεια του χάντμπολ και προχωράμε προς τα εμπρός. Ασφαλώς η πιθανή ένταξη του αθλήματος στους Ολυμπιακούς Αγώνες θα το εκτοξεύσει. Πριν από τέσσερα χρόνια που παίχθηκε το μπιτς χάντμπολ στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων στο Μπουένος Αιρες υπήρχαν ουρές πολλών εκατοντάδων μέτρων έξω από το Πάρκο Σαρμιέντε και οι διοργανωτές αναγκάσθηκαν να κλείσουν την είσοδο, επειδή στις εξέδρες είχε δημιουργηθεί το αδιαχώρητο. Ο πρόεδρος Μπαχ ήρθε απλώς για να ρίξει μια ματιά, αλλά εκστασιάσθηκε με το θέαμα και έμεινε μαζί μας για δυο ώρες! Τότε όλοι συνειδητοποίησαν τη δυναμική και τις προοπτικές του αθλήματος».
Το χάντμπολ που κάποτε περνιόταν ως ένα παρακατιανό σπορ, σε σχέση με το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το βόλεϊ παίρνει πλέον μια ρεβάνς διαρκείας από εκείνους οι οποίοι υιοθέτησαν και διέσπειραν αυτή την άποψη.
Ο πρόεδρος της ΙHF σχολιάζει την παλαιά αντίληψη και μάλιστα με ακλόνητα πειστήρια…
«Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ριο ντε Τζανέιρο το χάντμπολ ήταν το δεύτερο σε προσέλευση θεατών σπορ μετά το ποδόσφαιρο, το οποίο, ως γνωστόν, στη Βραζιλία αποτελεί ένα είδος θρησκείας. Επίσης στην Κολωνία, όπου διεξήχθη πριν από λίγες ημέρες (18-19 Ιουνίου) το Final 4 του EHF Champions League δεν έπεφτε καρφίτσα. Σε πολλές χώρες το άθλημα μας βρίσκεται στις πρώτες θέσεις του ενδιαφέροντος των φιλάθλων και ανεβαίνει διαρκώς»
Αυτή η ανοδική πορεία προϋποθέτει και απαιτεί αλλαγές σε όλα τα επίπεδα…
«Προσπαθούμε καθημερινά να εξελίξουμε το χάντμπολ, να το κάνουμε πιο μοντέρνο και περισσότερο ελκυστικό, είτε με νέους κανονισμούς, είτε με άλλες καινοτομίες. Θα αναφέρω ως παράδειγμα τις μπάλες της νέας τεχνολογίας που σε έξι μήνες θα χρησιμοποιούνται υποχρεωτικά πλέον σε ολόκληρο τον κόσμο και θα έχουν ως αποτέλεσμα την κατάργηση της κόλλας η οποία χρησιμοποιείται για να διευκολύνει το πιάσιμο της και την επαφή με τα χέρια των παικτών. Πρόκειται για μια επαναστατική αλλαγή που θα διευκολύνει την πρόσβαση του αθλήματος σε όλα τα κλειστά γήπεδα και θα επηρεάσει σημαντικά την εξέλιξη των αγώνων και του αθλήματος» επισημαίνει ο πρόεδρος της IHF.
Έχοντας αφιερώσει όλη τη ζωή του στο χάντμπολ ο Χασάν Μουσταφά παρακολούθησε , θαύμασε και γνώρισε από κοντά πλείστους όσους επιφανείς παίκτες.
Ποιους ξεχωρίζει; «Στα πρόχειρα από τους νεότερους θα αναφέρω τον Τζάκσον Ρίτσαρντσον, τον Νίκολα Καραμπάτιτς, τον Τάλαντ Ντουσεμπάεβ, τον Μάγκνους Βίσλαντερ και τον Ιβανο Μπάλιτς, αλλά σίγουρα ξεχνάω και αδικώ και πολλούς άλλους που άφησαν έντονο αποτύπωμα στο γίγνεσθαι του αθλήματος μας» απαντά.
Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΑΝΧΕΛ ΜΟΝΤΟΡΟ: ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ
Ο Άνχελ Μοντόρο Καμπέγιο δεν διαπρέπει μόνο στην σάλα, αλλά και στο μπιτς χάντμπολ. Ο Ισπανός γίγαντας των 212 εκατοστών όχι απλά ξεχωρίζει μέσα στο γήπεδο, αλλά αποτελεί και τον στυλοβάτη της άμυνας των «φούρια ρόχα».
Πρωταθλητής κόσμου το 2013 με την ομάδα σάλας της Ισπανίας είναι από τους πλέον έμπειρους παίκτες της ομάδας μπιτς χάντμπολ της οποίας ο μέσος όρος ηλικίας είναι σχετικά χαμηλός (26,4).
Ο 33χρονος αμυντικός δεν είναι άγνωστος στο ελληνικό κοινό του χάντμπολ. Ήδη έχει κλείσει έναν χρόνο στην Ελλάδα παίζοντας στην Handball Premierμε τον Ολυμπιακό με την φανέλα του οποίου κατέκτησε το πρωτάθλημα και την οποία θα συνεχίσει να φοράει και την νέα σεζόν.
Οπότε η συγκυρία ήταν ιδανική για τον ίδιο να παραμείνει στην χώρα μας και το καλοκαίρι και να αγωνιστεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών στις εγκαταστάσεις του KarterosBeachSportsCenter στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Πότε άρχισες να παίζεις beach handball;
Ξεκίνησα να παίζω πριν από δύο χρόνια. Ήταν μια πρόκληση στην αρχή. Ο προπονητής με ρώτησε αν θέλω να δοκιμάσω γιατί με το σώμα μου θα ήταν καλό να παίξω και να δώσω ύψος στην άμυνα όπου είμαι ένας από τους ειδικούς. Χρειάστηκα κάποιο χρόνο να προσαρμοστώ και στο παιχνίδι και στον ήλιο και μετά από κάποιο διάστημα άρχισα να αυξάνω την απόδοση μου και να φτάσω σε ένα υψηλό επίπεδο.
Ποια είναι η άποψή σου για την διοργάνωση;
Η διοργάνωση είναι πάρα πολύ καλή. Δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Τα πάντα γίνονται στην ώρα τους, το λεωφορείο, έχουμε χρόνο για προθέρμανση και γήπεδο πάντα, υπάρχουν αυτά που χρειαζόμαστε, το νερό για παράδειγμα, οι εθελοντές είναι πάντα στη διάθεσή μας. Οπότε για εμένα δεν χρειαζόμαστε κάτι άλλο. Τα πάντα πηγαίνουν εξαιρετικά και είναι από τις καλύτερες συνθήκες για να παίξεις μπιτς χάντμπολ.
Στο αγωνιστικό κομμάτι;
Σε σχέση πέρσι με το περσινό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα έχουν αλλάξει πολλά. Εμείς για παράδειγμα έχουμε έρθει με μία καινούρια ομάδα και προσπαθούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί κόντρα σε όλες τις ομάδες. Όπως για παράδειγμα με την Κροατία που είναι μια πολύ έμπειρη και ποιοτική ομάδα, αλλά παλέψαμε μέχρι το τελευταίο σουτ άουτ. Είμαστε λοιπόν σε καλό δρόμο.
Τι προτιμάς; Χάντμπολ σάλας ή μπιτς χάντμπολ;
Είναι τελείως διαφορετικό. Αν έχουμε τους οπαδούς του Ολυμπιακού προτιμώ την σάλα.
Θα ήθελες να φτιάξει ομάδα μπιτς χάντμπολ ο Ολυμπιακός;
Θα μπορούσε, αλλά πρώτα θα ήταν καλό να δημιουργήσει μια γυναικεία ομάδα. Θα ήταν το πρώτο βήμα και μετά γιατί όχι και ομάδα μπιτς χάντμπολ. Έχει τους παίκτες και το περιβάλλον για το κάνει
Είναι η Ελλάδα ένα καλό περιβάλλον για έναν επαγγελματία αθλητή να παίξει χάντμπολ;
Υπάρχουν ομάδες όπως ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, που είναι πιο καλά οργανωμένες και λόγω του μπάτζετ. Πέρυσι ήταν μια από τις καλύτερες σεζόν για το ελληνικό χάντμπολ με την Πυλαία να παίρνει το κύπελλο, τον Oλυμπιακό να κατακτά το πρωτάθλημα. Αλλά αν υπήρχαν 5-6 ομάδες που θα μπορούσαν να συναγωνιστούν και να κερδίσουν τα παιχνίδια και να πάρουν το πρωτάθλημα θα ήταν πολύ καλύτερο για το ελληνικό χάντμπολ. Είναι ο μόνος τρόπος για να ανέβει το επίπεδο στην Ελλάδα.
Ποιος είναι ο στόχος της Ισπανίας στο Παγκόσμιο;
Είμαστε μια πολύ νέα ομάδα και μαθαίνουμε πως να είμαστε ανταγωνιστικοί. Οπότε έχουμε περάσει στον κυρίως γύρο που ήταν ο βασικός στόχος και ο επόμενος στόχος είναι να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε όλες τις ομάδες μέχρι και το τελευταίο σουτ άουτ. Πρωταρχικός στόχος είναι να είμαστε ανταγωνιστικοί να δούμε το σκορ και να παλεύομε μέχρι το τέλος για την νίκη.
ΠΑΝΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: «ΚΑΝΑΤΕ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΣΤΟΛΙΔΙ»
Γεννήθηκε στην κυριολεξία σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, κόντεψε να πεθάνει επίσης σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο και το πεπρωμένο του έγραφε ότι τη ζωή που του ξαναχαμογέλασε εκείνο το αλησμόνητο βράδυ θα την αφιέρωνε στο μπιτς χάντμπολ!
Η ιστορία του εκ Κύπρου ορμώμενου Πάνου Αντωνίου δεν είναι συνηθισμένη και ο ίδιος την έκανε ακόμη πιο ασυνήθιστη!
Μέλος της ομάδας εργασίας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Χάντμπολ, εκπαιδευτής και υπεύθυνος του ορισμού των διαιτητών και των παρατηρητών του μπιτς χάντμπολ, ο Αντωνίου γεννήθηκε το 1950 μέσα σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, στο Παλαιομέτοχο της Κύπρου: η μητέρα του ένιωσε τις ωδίνες του τοκετού παρακολουθώντας εκείνη την ώρα τον σύζυγο της να αγωνίζεται με την ομάδα του χωριού.
Ο Πάνος Αντωνίου ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του, έπαιξε ποδόσφαιρο (σε όλες τις θέσεις της άμυνας) στην Ομόνοια Λευκωσίας, αναδείχθηκε το μεγαλύτερο ταλέντο στης Κύπρου ως έφηβος και στη συνέχεια ακολούθησε την καριέρα του διαιτητή.
Τον Σεπτέμβριο του 1992, με το που σφύριξε τη λήξη του αγώνα Ομόνοια-Ολυμπιακός Λευκωσίας σωριάσθηκε στον αγωνιστικό χώρο. «Έπαθα ανακοπή, σχεδόν πέθανα και αναστήθηκα» διηγείται ανατρέχοντας στο περιστατικό που άλλαξε εντελώς τη ζωή του και από το ποδόσφαιρο τον έστειλε συστημένο στο χάντμπολ.
«Τότε δεν ήξερα καν τι είναι το χάντμπολ, διότι δεν παιζόταν στην Κύπρο. Με… έψησαν κάποιοι φίλοι μου να ασχοληθώ στη νεοσύστατη ομοσπονδία και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία» τονίζει.
Σε αυτή την τριαντάχρονη ιστορία ο Πάνος Αντωνίου διετέλεσε μέλος, Γενικός γραμματέας και Αντιπρόεδρος της ομοσπονδίας της Κύπρου έως το 2019. Παράλληλα (1993-2021) υπήρξε παρατηρητής διαιτησίας της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας και επίσης μέλος, Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος της δικαστικής επιτροπής.
«Το μπιτς χάντμπολ λανσαρίστηκε στις 20 Ιουνίου του 1992 στην Ιταλία και εγώ ασχολούμαι με το άθλημα από το 1996. Πέντε χρόνια αργότερα συμμετείχα στην επιτροπή θέσπισης των πρώτων κανόνων του και μετά από τριάντα χρόνια νιώθω ευτυχισμένος που το γνώρισα, το υπηρετώ και το αγαπώ τόσο πολύ» εξηγεί, θεωρώντας ύψιστη τιμή την αναγόρευση του ως επιτίμου μέλους της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας, το 2021.
Τι εστί μπιτς χάντμπολ; «Είναι αυτό που ορίζει και το μότο μας: εύκολο να το μάθεις, εύκολο να το παίξεις και εύκολο να το καταλάβεις» απαντά ο Πάνος Αντωνίου. «Πρόκειται για ένα συναρπαστικό άθλημα στο οποίο οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να καταφέρει μια μεγάλη νίκη, να πετύχει μια ανατροπή, να κατακτήσει ένα μετάλλιο. Εδώ δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο ο σωματότυπος, αλλά η ταχύτητα, ενώ κάθε περίοδος είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι και όλα μπορούν να συμβούν στη διαδικασία των shoot-out».
Προς επίρρωσιν του ισχυρισμού του ο Πάνος Αντωίου επικαλείται το χρυσό μετάλλιο το οποίο κατέκτησε η Εθνική ομάδα γυναικών της Ελλάδας στο προηγούμενο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Καζάν, 2018) και την έκτη θέση που κατέλαβε η Κύπρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2002 στην Ισπανία, «κάτι που δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ στο χάντμπολ σάλας».
Το δε μέλλον; «Νομίζω ότι είναι πολύ ευοίωνο και ευελπιστούμε ότι θα πάρει σάρκα και οστά το όνειρο της ένταξης του στο επίσημο πρόγραμμα των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων. Συμπεριλήφθητε ήδη από το 2018,στην Αργεντινή, στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων και προσδοκούμε ότι θα παιχθεί ως άθλημα επίδειξης το 2024 στο Παρίσι και θα ενταχθεί στο κανονικό πρόγραμμα το 2028 στο Λος Αντζελες. Το μπιτς χάντμπολ αναπτύσσεται ραγδαία, διαδίδεται σε όλες τις ηπείρους και είμαστε πολύ χαρούμενοι που εδώ στο Ηράκλειο συμμετέχουν και μάλιστα διακρίνονται ομάδες από χώρες, όπως το Ιράν, η Ταϊλάνδη και η Ιορδανία».
Ων ένα εξέχον στέλεχος της οικογένειας του μπιτς χάντμπολ και κουβαλώντας την εμπειρία μιας τριακονταετίας, ο Πάνος Αντωνίου δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του για την πορεία της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Μπιτς Χάντμπολ του 2022 και κυρίως για την Εγκατάσταση στον Καρτερό.
«Έμεινα άφωνος όταν είδα τι έχει συμβεί εδώ και συνεχάρην με θέρμη τον Υφυπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη και τον Γενικό Διευθυντή Παναγιώτη Τράικογλου. Τους είπα-και το εννοώ- ότι “πήρατε μια έρημο και μέσα σε δυο μήνες την κάνατε την καλύτερη Εγκατάσταση του κόσμου για τα αθλήματα της παραλίας”. Στ’ αλήθεια πρόκειται για ένα στολίδι».