15 Μαρτίου 2009. Ένας νέος άνθρωπος χάνει τη ζωή του σε τροχαίο στις Σισες Μυλοποτάμου.
Την αμέσως επόμενη ημέρα με ένα άρθρο-παρέμβαση ο πρόεδρος του Ομίλου CRETA και εκδότης της εφημερίδας «Ρεθεμνιωτικα Νέα» Μανώλης Χαλικιαδακης επαναφέρει στην επικαιρότητα την ανάγκη δημιουργίας ενός σύγχρονου αυτοκινητοδρόμου στο νησί, αναφερόμενος ουσιαστικά στις απαράδεκτες υποδομές του οδικού δικτύου.
Το άρθρο παραμένει επίκαιρο 13 χρόνια μετά, ενώ πλέον θρηνούμε νεκρούς και στο επαρχιακό οδικό δίκτυο κυρίως του Ηρακλείου.
Έγραφε τότε ο κ. Χαλκιαδακης:
«Θ’ αποκτήσει ποτέ η Κρήτη σύγχρονο αυτοκινητόδρομο;
Δευτέρα, 16 Μαρτίου 2009
Είναι εξοργιστικό η Κρήτη με τέτοιο φυσικό πλούτο και ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, που θα τις ζήλευαν οι περισσότερες περιφέρειες της χώρας, να αδυνατεί να αντιμετωπίσει, σχεδόν σαράντα χρόνια τώρα, το θέμα δημιουργίας ενός σύγχρονου και ασφαλούς αυτοκινητοδρόμου με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και διαχωριστική λωρίδα στη μέση.
Αυτοκινητόδρομο ευρωπαϊκών προδιαγραφών -όπως θα έπρεπε χρόνια τώρα να έχει – προκειμένου να σταματήσουν να αποτελούν μόνιμη σχεδόν είδηση στα δελτία ειδήσεων και τις εφημερίδες τα δεκάδες θανατηφόρα τροχαία που κάθε χρόνο καταγράφονται στο νησί. Όπως δυστυχώς συνέβη και προχθές, με το θάνατο ενός νέου παλικαριού, στις Σίσσες Μυλοποτάμου Ρεθύμνης.
Η Κρήτη δείχνει να ενδιαφέρεται περισσότερο για τις ιδιωτικές επενδύσεις της -βρίσκεται στην πρώτη θέση από πλευράς απορροφητικότητας κοινοτικών κονδυλίων- αλλά στις τελευταίες θέσεις όσον αφορά στην αντιμετώπιση των θανατηφόρων τροχαίων στο οδικό δίκτυο της.
Και είναι χωρίς αμφιβολία οξύμωρο, η Κρήτη των «μεγάλων έργων» και τουριστικών επενδύσεων εκατομμυρίων ευρώ, να αδιαφορεί τόσο πολύ για τη ζωή των κατοίκων και των ξένων επισκεπτών της, που κάθε χρόνο έρχονται σε μια, κατά τα άλλα ευρωπαϊκή χώρα, και συναντούν απαρχαιωμένες υποδομές και εγκαταλελειμμένα δίκτυα οδικών μεταφορών.
Και την ίδια ώρα, που στον εύπορο νότο της χώρας αυτής, το έργο του ΒΟΑΚ έχει εξελιχθεί στο «σύγχρονο γεφύρι της Άρτας», στο βορρά της ίδιας χώρας, της λιγότερο εύπορης απ’ ότι η Κρήτη, να έχει σχεδόν ολοκληρωθεί το μεγάλο έργο της Εγνατίας οδού, μήκους 670 χιλιόμετρων οδικής αρτηρίας ευρωπαϊκών προδιαγραφών, από την Ηγουμενίτσα του νομού Θεσπρωτίας μέχρι τους Κήπους του νομού Έβρου, κόστους περίπου 6 δισ. ευρώ !
Με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση, διαχωριστική λωρίδα στη μέση και λωρίδα έκτακτης ανάγκης, με πέρασμα από τριάντα τουριστικού και ειδικού ενδιαφέροντος περιοχές, με 350 διαβάσεις, 1650 γέφυρες, συνολικού μήκους 40 χιλιομέτρων, 76 σήραγγες, 43 περάσματα ποταμών και 11 διασταυρώσεις με σιδηροδρομικές γραμμές!
Και την ίδια ώρα, ένα ακόμη έργο, ο αυτοκινητόδρομος Πάτρας, Αθήνας, Θεσαλλονίκης, Εύζωνοι, συνολικού προϋπολογισμού 1,7 δισ. ευρώ, εκ των οποίων έχουν ολοκληρωθεί έργα ύψους 1,1 δισ. ευρώ, να βρίσκεται επίσης σε εξέλιξη.
Μπροστά σ’ αυτό τον τεράστιο όγκο των χρηματοδοτήσεων, μπορεί κανείς σήμερα να εξηγήσει γιατί η Κρήτη αδυνατεί τόσα χρόνια να μετατρέψει σε σύγχρονο κλειστό αυτοκινητόδρομο τον βασικό οδικό της άξονα, μήκους 310 περίπου χιλιομέτρων;
Η Κρήτη για χρόνια είχε τη δυστυχία μαζί με τα Τέμπη και τον άξονα Κόρινθος-Πάτρα να χαρακτηρίζονται ως «εθνικές σκοτώστρες», με δεκάδες θανάτους και εκατοντάδες τραυματισμούς ετησίως στο οδικό τους δίκτυο. Έπρεπε να συμβεί το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη για να «ξυπνήσει» εκεί η πολιτεία και να εκτελέσει το έργο σε χρόνο ρεκόρ.
Δεν θα το πούμε. Θα ρωτήσουμε μόνο, η Κρήτη θα παραμείνει άραγε ο τελευταίος τόπος στην Ελλάδα που θα αποκτήσει στο μέλλον σύγχρονο αυτοκινητόδρομο;»
13 χρόνια μετά ο ΒΟΑΚ μπαίνει επιτέλους σε τροχιά υλοποίησης και μετά από εκατόμβη νεκρών στην άσφαλτο οι Κρητικοί έχουν πλέον ένα χρονοδιάγραμμα για τον σύγχρονο αυτοκινητόδρομο.
9 – 19 Μαρτίου 2022. Δρόμος Ηράκλειο-Βιάννος: 4 νεκροί. Δρόμος Ηράκλειο-Πύργος: 2 νεκροί. 13 χρόνια μετά το διαχωριστικό στηθαίο στους δρόμους αυξημένης κυκλοφορίας παραμένει ζητούμενο. Η μόνη διαφορά η τοποθεσία των τροχαίων τα οποία τα τελευταία χρόνια μετατοπίζονται στο επαρχιακό οδικό δίκτυο.
Ας ελπίσουμε ότι οι αρμόδιοι δεν θα χρειαστούν άλλα 13 χρόνια για να σκεφτούν να δράσουν για την προστασία των πολιτών του νησιού.