Παράγοντες κινδύνου που συνδέονται με την εμφάνισή του είναι το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ και ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος.
Νέα μετα-ανάλυση διερεύνησε εάν η κατανάλωση κρασιού μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου.
Είναι ενδιαφέρον ότι, παρότι η κατανάλωση αλκοόλ έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης διαφόρων καρκίνων (συμπεριλαμβανομένων εκείνων της κεφαλής, του τραχήλου, του ανώτερου πεπτικού, του μαστού, του ήπατος, του ορθού και του παχέος εντέρου), η κατανάλωση κρασιού σε μέτριες ποσότητες φαίνεται ότι έχει αντίθετα αποτελέσματα.
Στη μετα-ανάλυση συμπεριλήφθηκαν μελέτες που δημοσιεύτηκαν από το 1986 έως το 2021, περιελάμβαναν 4.346.504 άτομα ηλικίας 18 έως 103 ετών και αξιολογούσαν τη σχέση μεταξύ της πρόσληψης κρασιού και των καρκίνων του ανώτερου πεπτικού, των νεφρών, του παχέος εντέρου, του ορθού, του δέρματος, του παγκρέατος, του εγκεφάλου, των πνευμόνων και των γυναικολογικών ιστών.
Έχει διαπιστωθεί ότι το αλκοόλ σχετίζεται με τον καρκίνο του στομάχου, αλλά έχει υποστηριχθεί ότι η συσχέτιση μειώνεται μεταξύ των ατόμων που πίνουν κρασί αντί για άλλα αλκοολούχα ποτά. Το κρασί μπορεί να αυξήσει την οξύτητα του στομάχου, κάτι που μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη μικροοργανισμών όπως το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι το κρασί έχει νευροπροστατευτικά οφέλη όταν καταναλώνεται σε μικρές ποσότητες.
Τα συστατικά του κρασιού, συμπεριλαμβανομένης της ρεσβερατρόλης, έχουν αντι-μεταλλαξιογόνο, αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση σε ότι αφορά στην καρκινογένεση. Η αντιφλεγμονώδης δράση του διαρκεί όσο διαρκούν τα οξέα αλλά και τα χρόνια στάδια της φλεγμονής. Επειδή προκαλεί της καταστολή της κυκλοοξυγενάσης 1 (COX1), η ρεσβερατρόλη μπορεί να εμποδίσει τις κυτταρικές διαδικασίες γένεσης, ανάπτυξης και εξέλιξης του όγκου.
Άλλα αντικαρκινογόνα συστατικά του κρασιού είναι η κερκετίνη, οι τανίνες και οι ανθοκυανίνες, που προστατεύουν από την υπεριώδη ακτινοβολία και αναστέλλουν τις ελεύθερες ρίζες και την ενζυματική δραστηριότητα της μυελοϋπεροξειδάσης (MPO) και της κυκλοοξυγενάσης-2 (COX-2), μειώνοντας την ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος.
Συνολικά, τα ευρήματα της μελέτης δεν έδειξαν σχέση μεταξύ της πρόσληψης κρασιού και του κινδύνου καρκίνου. Αντίθετα, η κατανάλωση κρασιού έδειξε προστατευτικές τάσεις σχετικά με τον κίνδυνο ανάπτυξης όγκου, ιδιαίτερα στον εγκέφαλο, τους πνεύμονες, το δέρμα και το πάγκρεας.
Ωστόσο, η πρόσληψη κρασιού δεν ορίστηκε ομοιόμορφα σε όλες τις μελέτες. Οι επιλεγμένες μελέτες είχαν διαφορετικές μεθοδολογίες και δεν τεκμηρίωσαν τις ποσότητες κατανάλωσης κρασιού.
Απαιτείται περαιτέρω έρευνα που θα τεκμηριώσει την πρόσληψη αλκοόλ σε παρόμοιες μονάδες, λαμβάνοντας υπόψη πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες όπως είναι η διατροφή, ο τρόπος ζωής και η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, για να προσδιοριστεί ο πραγματικός αντίκτυπος της κατανάλωσης κρασιού σε διαφορετικούς πληθυσμούς.
