Αν αυτός ο ανασχηματισμός είχε έναν και μοναδικό τίτλο, ενδεχομένως να ήταν «Πώς να φαγωθεί ο Χρυσοχοΐδης».
Κι αυτό διότι πρακτικά, ο εξωκοινοβουλευτικός Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ήταν εκείνος που «πλήρωσε το μάρμαρο» για τις φωτιές και τις καταστροφές, χωρίς στην ουσία να φέρει πρακτική ευθύνη επί του θέματος.
Για να δικαιολογηθούν τα … αδικαιολόγητα, ο πρωθυπουργός ασφαλώς αντικατέστησε και το Νίκο Χαρδαλιά, αφού δεν θα μπορούσε να αποδώσει ευθύνες στον ένα και όχι στον άλλο. Τον μετακίνησε όμως στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, δίνοντας του αρμοδιότητες και για θέματα Πολιτικής Προστασίας, όπου απαιτείται η επέμβαση του στρατού. Οπότε πρακτικά, ο Νίκος Χαρδαλιάς περισσότερο «κέρδισε» παρά «έχασε».
Ένας από τους επίσης «κερδισμένους» πρακτικά, φαίνεται πως είναι ο Βασίλης Κικίλιας. Ο οποίος, αν και Υπουργός Υγείας, ελάχιστη συμβολή είχε στην πανδημία, αφού σε πολλές περιπτώσεις ο ρόλος του υπερκαλύπτονταν είτε από τον Χαρδαλιά, είτε από τους … επιδημιολόγους. Η τοποθέτηση του στο Υπουργείο Τουρισμού, δεν του στερεί χαρτοφυλάκιο και ταυτόχρονα τον τοποθετεί σε μια πολύ πιο χαλαρή θέση.
Ο Σίμος Κεδίκογλου επίσης είναι ένας από τους «κερδισμένους» αφού η πρακτική ανάγκη υπουργοποίησης στελέχους από την Εύβοια, τον έφερε στη θέση του Υφυπουργού για την αλιευτική πολιτική.
Ο Γενικός Γραμματέας Γιώργος Καραγιάννης, που αναλαμβάνει το νεοσύστατο υφυπουργείο Υποδομών, κερδίζει σίγουρα, αν και ουσιαστικά συνεχίζει να πράττει αυτό που άτυπα έπραττε ως Γραμματέας.
Σαφώς στους μεγάλους χαμένους του ανασχηματισμού και ο Γιάννης Κεφαλογιάννης, ο οποίος μέσα από μια σειρά καραμπόλες, αλλά και … παρασκήνιο που δεν ανακοινώθηκε, βρέθηκε εκτός σχήματος, χάνοντας το Υφυπουργείο Υποδομών και Μεταφορών με αρμοδιότητα της Μεταφορές.
