Στα 87 της χρόνια, η Ρεβέκκα δεν απολαμβάνει τη σύνταξη που οι περισσότεροι συνομήλικοί της θεωρούν αυτονόητη. Αντιθέτως, συνεχίζει να εργάζεται καθημερινά, προσπαθώντας να εξασφαλίσει τα στοιχειώδη για μια αξιοπρεπή διαβίωση. Με παράλληλη απασχόληση στη Νέα Ορλεάνη, κερδίζει περίπου 10 δολάρια την ώρα, ποσό που μετά βίας επαρκεί για να καλύψει τις βασικές της ανάγκες.
Η Ρεβέκκα εργάζεται ως γραμματέας σε εκκλησία, αλλά και ως βοηθός σύνταξης, βοηθώντας στη συγγραφή μιας βιογραφίας. Σε συνέντευξή της στο Business Insider, μιλά με ειλικρίνεια για τη ζωή της, τα λάθη του παρελθόντος και τη διαρκή αγωνία για το αύριο, εκφράζοντας την επιθυμία της να μπορέσει, έστω και αργά, να αποσυρθεί από την εργασία.
Στα νεανικά της χρόνια, είχε μια σταθερή επαγγελματική πορεία. Ξεκίνησε από το λιανικό εμπόριο και στη συνέχεια εργάστηκε ως διαχειρίστρια πιστώσεων, κατακτώντας μια θέση που για την εποχή της θεωρούνταν ανδρικό προνόμιο. Εκεί γνώρισε τον δεύτερο σύζυγό της, ναύτη στο επάγγελμα. Και οι δύο είχαν ικανοποιητικά εισοδήματα, γεγονός που την οδήγησε -όπως η ίδια παραδέχεται σήμερα- σε οικονομικό εφησυχασμό. «Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να βρεθώ χωρίς εισόδημα. Αυτό ήταν λάθος», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Η ζωή της άλλαξε δραματικά μετά τον θάνατο του συζύγου της. Αντιμέτωπη με χρέη που αγνοούσε, μεταξύ των οποίων και ένα στεγαστικό δάνειο ύψους περίπου 1.000 δολαρίων τον μήνα, αναγκάστηκε να κηρύξει πτώχευση. Όπως εξηγεί, χωρίς τη βοήθεια της οικογένειάς της, πιθανότατα θα είχε χάσει και το σπίτι της.
Τα τελευταία χρόνια, η υγεία της έχει επιβαρυνθεί, καθώς ενεπλάκη σε δύο τροχαία ατυχήματα που της προκάλεσαν κάταγμα στον ώμο και πολύμηνη φυσικοθεραπεία. Παρ’ όλα αυτά, συνέχισε να εργάζεται. Το πρόγραμμά της περιλαμβάνει εργασία τρεις ημέρες την εβδομάδα, από νωρίς το πρωί έως το μεσημέρι, ενώ περιστασιακά αμείβεται με υψηλότερο ωρομίσθιο στην εκκλησία.
Όταν τα χρήματα δεν επαρκούσαν, δοκίμασε και μια τρίτη δουλειά σε ζαχαροπλαστείο, την οποία όμως αναγκάστηκε να εγκαταλείψει λόγω πρακτικών δυσκολιών. Σήμερα, εξακολουθεί να εργάζεται για να αποπληρώνει το δάνειο του αυτοκινήτου, τα έξοδα διατροφής της και τις συνεχείς ανάγκες συντήρησης του σπιτιού, όπως η πρόσφατη αντικατάσταση στέγης.
Η Ρεβέκκα δεν κρύβει το γεγονός ότι μετάνιωσε επειδή δεν αποταμίευσε εγκαίρως. «Αν δεν φροντίσεις το μέλλον σου όταν πρέπει, το πρόβλημα θα επιστρέψει αργότερα και θα σε συνθλίψει», λέει. Είναι η μοναδική στην οικογένειά της που συνεχίζει να εργάζεται, την ώρα που οι αδελφές και οι φίλες της έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί.
Για το μέλλον της παραμένει απαισιόδοξη, αλλά ειλικρινής. «Δεν ξέρω πόσος χρόνος μου απομένει. Θα ήθελα να μην χρειάζεται να δουλεύω, να μπορώ να βγαίνω για φαγητό με φίλους ή να αγοράζω κάτι που μου αρέσει. Αλλά αυτό δεν είναι εφικτό. Εκτός κι αν κερδίσω το λαχείο – και δεν παίζω», καταλήγει, αποτυπώνοντας με λίγα λόγια τη σκληρή πραγματικότητα πολλών ηλικιωμένων εργαζομένων σήμερα.
