Αν έχετε βαρεθεί να κάνετε Χριστούγεννα στην πόλη και θέλετε κάτι πιο ιδιαίτερο με περισσότερη φύση και ησυχία τότε πάρτε τα βουνά. Ήπειρος, Ευρυτανία ή Αρκαδία κρύβουν πανέμορφα πέτρινα χωριουδάκια με μπόλικο πράσινο. Επίσης, υπόσχονται περισσότερο κρύο που μας δίνει την αφορμή να χουχουλιάσουμε σε cozy καφέ και παραδοσιακούς ξενώνες με τζάκι. Παρακάτω λοιπόν σας προτείνουμε 7 προορισμούς για να απολαύσετε τα φετινά Χριστούγεννα.
Βουτύρο
Το μικρό αυτό χωριό της Ευρυτανίας είναι ένα τέλειο μέρος για να απολαύσετε χριστουγεννιάτικες διακοπές. Μόλις 7,5 χλμ. από το Καρπενήσι μπορεί να προσφέρει τόσο κοινωνικοποίηση όσο και απομόνωση. Περιτριγυρισμένο από ελατοσκέπαστες πλαγιές έχει σχεδόν το απόλυτο χριστουγεννιάτικο τοπίο, αν μάλιστα το πετύχετε και χιονισμένο θα το απολαύσετε ακόμα περισσότερο. Οι βόλτες στο χωριό δεν είναι μεγάλες και ως τερματισμό έχουν συνήθως την πέτρινη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής του 1926, όπου μπορείτε να ξαποστάσετε στα παγκάκια και να αγναντέψετε τις πλαγιές της Χελιδώνας με ένα ζεστό καφέ ή τσάι στο χέρι. Αν θέλετε να γνωρίσετε την περιοχή καλύτερα και οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν, δοκιμάστε να πεζοπορήσετε στο διπλανό χωριό, το Νόστιμο, μέσω δασικού δρόμου που περνά μέσα από πυκνό ελατόδασος. Αξίζει να πάτε και μέχρι την Ιερά Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας, ένα από τα πιο σημαντικά μοναστήρια που έχουμε, ακόμα και εάν δεν είστε πιστοί, αξίζει μόνο και μόνο για την ιστορία, τη διαδρομή και το τοπίο γύρω από τη Μονή.
Μεγάλο Χωριό
Αν το Βουτύρο σας φαίνεται μικρό αλλά θέλετε να ζήσετε την εμπειρία ενός χωριού χωρίς να νιώθετε τόση απομόνωση τότε θα πάτε στο Μεγάλο Χωριό. Το όμορφο κεφαλοχώρι που απλώνεται στους πρόποδες του όρους Καλιακούδα στα 720 μέτρα υψόμετρο και περιβάλλεται από συγκλονιστικό πράσινο και που απέχει από το Καρπενήσι μόλις 13 χλμ. Το χωριό είναι σούπερ γραφικό και όμορφο με πέτρινα σπιτάκια, παλιά δίπατα αρχοντικά και πλακόστρωτα καλντερίμια ενώ και η φύση τριγύρω είναι πολύ πλούσια με έλατα, βελανιδιές και καρυδιές. Σημείο συνάντησης είναι η μικρή πλατεία με το μεγάλο πλατάνι και την πέτρινη βρύση που έχει καλό αγνάντι στη γύρω περιοχή. Αν σας αρέσουν οι πεζοπορίες ή το αυτοκίνητό σας είναι κατάλληλο για χωματόδρομο ανεβείτε μέχρι το καταφύγιο στη θέση Λακκώματα, στα 1.500 μέτρα υψόμετρο για λίγη περισσότερη φύση και όμορφη θέα στη Χελιδόνα και το Παλιό Μικρό Χωριό. Στα καφέ της πλατείας ζητήστε να μάθετε πως μπορείτε να δείτε το μικρό Λαογραφικό Μουσείο και να μάθετε μέσα από τα εκθέματα πως ήταν η ζωή στο χωριό κάποια χρόνια πριν. Αν έχει χιονίσει και σας αρέσει το σκι, σημειώστε πως το χιονοδρομικό κέντρο Βελουχίου είναι μόλις 24 χλμ. μακριά.
Λαγκάδια
Τα Λαγκάδια είναι από τα πιο όμορφα χωριά της Αρκαδίας. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι και διαφορετικά καθώς οι Λαγκαδινοί χτίστες και μάστορες ήταν ξακουστοί για την τέχνη τους. Σε κάθε βήμα σας στο χωριό θα αντικρίσετε πανέμορφα πετρόκτιστα αρχοντικά κάποια μάλιστα τετραώροφα, πράγμα σπάνιο για την εποχή. Το χωριό είναι σκαρφαλωμένο σχεδόν στα 1.000 μέτρα υψόμετρο στις βορειοδυτικές πλαγιές το Μαινάλου και χωρίζεται στον Πάνω και στον Κάτω Μαχαλά. Τα Λαγκάδια είναι από αυτά τα χωριά που αξίζει να τα περπατήσετε σχεδόν από άκρη σε άκρη, γιατί κάθε στροφή κρύβει και ένα γοητευτικό πέτρινο σπιτάκι ή ένα επιβλητικό πανύψηλο αρχοντικό. Φθάστε μέχρι την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου του 1808, που έχει υπέροχη θέα στο χωριό και στις γύρω βουνοκορφές και ρίξτε μια ματιά πίσω από την εκκλησία όπου βρίσκεται το αρχοντικό των Δεληγιανναίων, οικογένεια που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επανάσταση του 1821. Αν θέλετε όμως φουλ πανοραμική θέα θα κάνετε τον κόπο να ανέβετε μέχρι την Αγία Τριάδα. Λίγο έξω από το χωριό, χαμηλά στη ρεματιά, υπάρχει και ένας παλιός νερόμυλος, από εκεί μπορείτε να κάνετε μια χαλαρή περπατάδα στο δρόμο πλάι στο ρέμα.
Νυμφαίο
Από τους πολύ αγαπημένους χειμερινούς και χριστουγεννιάτικους προορισμούς είναι το Νυμφαίο στη Φλώρινα. Είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά της χώρας. Θα χρειαστεί να ανεβείτε στα 1.350 μέτρα υψόμετρο στις πλαγιές του όρους Βίτσι αλλά πραγματικά αξίζει τον κόπο. Σε αυτό το χωριό έχει δοθεί λεπτομέρεια παντού στα παραδοσιακά πέτρινα αρχοντικά, στα υπέροχα νεοκλασικά, στα καλοστρωμένα καλντερίμια έως τους φανοστάτες οι οποίοι είναι σφυρήλατοι. Το Νυμφαίο έχει μακρά ιστορία στην τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας και αυτό φαίνεται και στην αρχιτεκτονική του η οποία είναι, αν μη τι άλλο, «πλούσια». Το χωριό είναι από τις πρώτες περιοχές που δέχεται χιόνι το χειμώνα γι’ αυτό εάν αποφασίσετε να ανεβείτε να είστε κατάλληλα εξοπλισμένοι. Στις βόλτες σας περάστε σίγουρα να θαυμάσετε το κτίριο της Νικείου Σχολής, συνεδριακό κέντρο πλέον του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αλλά και να επισκεφθείτε το μουσείο Αργυροχρυσοχοΐας με τα περίτεχνα σκαλιστά ξύλινα μακεδονίτικα ταβάνια, τις συλλογές κοσμημάτων, εργαλείων χρυσοχοΐας κ.ά. Must βόλτα αυτή στο Περιβαλλοντικό Κέντρο Αρκτούρου μόλις 1,5 χλμ. έξω από το χωριό, θα φθάσετε μέσω πλακόστρωτου μονοπατιού. Πολύ κοντά στο Νυμφαίο βρίσκονται και οι λίμνες Ζάζαρη και Χειμαδίτιδα που μπορείτε εύκολα να τις επισκεφθείτε. Από το χωριό ξεκινάνε επίσης και όμορφα μονοπάτια που μπαίνουν στο δάσος.
Δίλοφο
Τα Ζαγοροχώρια είναι εξαιρετικά δημοφιλή τις γιορτές των Χριστουγέννων και όχι άδικα, τόσο η φύση όσο και η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους τα κάνουν να ξεχωρίζουν και να έχουν μια θέση στην καρδιά μας. Το Δίλοφο λοιπόν, στα 900 μέτρα υψόμετρο στις πλαγιές της Τύμφης, είναι ένα τέτοιο ζαγοροχώρι. Έχει μοναδική πέτρινη αρχιτεκτονική και μαγευτική φύση τριγύρω. Είναι χαρακτηρισμένος διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός και δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα εντός του χωριού. Εδώ, θέλοντας και μη, θα περπατήσετε τα στενά του καλντερίμια αλλά μην ανησυχείτε, το χωριό είναι μικρό και δεν θα δυσκολευτείτε. Το πιο ανοιχτό μέρος του Διλόφου είναι η πλατεία με τον τεράστιο πλάτανο που το χειμώνα που τα φύλλα πέφτουν μοιάζει σαν γίγαντας που επιδεικνύει τα μεγάλα μπράτσα του. Για το θρησκευτικό μέρος των εορτών φροντίζει η πολύ όμορφη, πέτρινη φυσικά, εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του 1850. Οι βόλτες σας μπορεί να είναι είτε πεζοπορικές στα μονοπάτια που ξεκινούν από το χωριό ή στα γειτονικά ζαγοροχώρια όπως η Βίτσα και τα πιο κοντινά Κουκούλι και Κήποι.
Τσεπέλοβο
Το Τσεπέλοβο είναι από τα λιγότερο διάσημα χωριά του Ζαγορίου, ωστόσο δεν στερείται ομορφιάς σε σχέση με τα υπόλοιπα αδερφάκια του. Βρίσκεται γαντζωμένο στη νότια πλευρά της Τύμφης σε υψόμετρο 1.080 μέτρα. Πίσω από το χωριό οι πλαγιές έχουν λιγοστή βλάστηση λόγω υψομέτρου και ορθώνονται επιβλητικές ενώ από το χωριό και κάτω απλώνεται μπόλικη φύση. Το Τσεπέλοβο υπήρξε διοικητικό κέντρο του Ζαγορίου από τον 18ο αιώνα και γνώρισε εμπορική ακμή κατά τα οθωμανικά χρόνια κυρίως λόγω του εμπορίου ξυλείας, δεν είναι τυχαίο δηλαδή το γεγονός ότι το χωριό έχει πανέμορφα αρχοντικά. Η πλατεία, εδώ που χτυπά η καρδιά του χωριού, έχει δύο τεράστια πλατάνια που την σκιάζουν απ’ άκρη σ’ άκρη, μια μικρή πέτρινη βρύση στη μια της πλευρά φροντίζει για δροσερό νερό ενώ παραδίπλα στέκει επιβλητικό το καμπαναριό της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου του 18ου αιώνα. Μια τρίκλιτη βασιλική με τρούλο που αγιογραφήθηκε το 1786 από Καπεσοβίτες αγιογράφους. Πιο κοντινά χωριά για βόλτες είναι το Σκαμνέλι στα 1.160 μέτρα υψόμετρο και το μικρότερο Καπέσοβο λίγο πιο χαμηλά.
Δελβινάκι
Από την πλευρά του Πωγωνίου τώρα το κεφαλοχώρι του Δελβινακίου είναι μια υπέροχη επιλογή για όσους θέλουν να αποφύγουν τα μεγάλα πλήθη των Ζαγοροχωρίων. Εδώ, στο Πωγώνι η φύση δεν έχει τσιγκουνευτεί, βελανιδιές, πλατάνια, καστανιές, ρέματα και ποτάμια κυκλώνουν πανέμορφους παραδοσιακούς οικισμούς όπως το Δελβινάκι. Το χωριό που βρίσκεται στα 700 μέτρα υψόμετρο χτίστηκε στα τέλη του 11ου αιώνα ως επίσημος όμως οικισμός φαίνεται να χρονολογείται από τις αρχές του 17ου. Η ιστορία του είναι μεγάλη και πολύπαθη καθώς πυρπολήθηκε δύο φορές στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, βομβαρδίστηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μέτρησε απώλειες σε ανθρώπους και κτίρια κατά τον εμφύλιο πόλεμο ενώ γνώρισε την ερήμωση λόγω της μετανάστευσης.
Παρ’ όλα αυτά, το Δελβινάκι παραμένει ένα ζωντανό και όμορφο χωριό και διατηρεί ακόμα τον γραφικό του χαρακτήρα με αρκετά πέτρινα σπίτια. Για να δείτε το χωριό από ψηλά θα ανεβείτε μέχρι το λόφο που βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου του 17ου αιώνα ενώ αξίζει να επισκεφθείτε και την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του 1620 στο κέντρο του χωριού με τη χαρακτηριστική σκεπή από σχιστόπλακες και τις τοιχογραφίες, που χρονολογούνται από το 1646 όπως και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1850. Ωραία περπατάδα είναι και αυτή προς τον πολιούχο του χωριού τον Άγιο Αθανάσιο του 1790. Βάλτε στο πρόγραμμα τις αυτοκινητάδες στην κοντινή Βήσσανη αλλά και στο μικρό Ωραιόκαστρο.