Η Ζέτα Μακρυπούλια έδωσε μια εφ΄ όλης της ύλης συνέντευξη και αναφέρθηκε στις άσχημες συμπεριφορές που αντιμετώπισε στον χώρο του θεάματος, το κυνηγητό με τους παπαράτσι, αλλά και τις κρίσεις πανικού που βιώνει.
Η ηθοποιός και παρουσιάστρια βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» κι αρχικά, μίλησε για τη σχέση της με την έκθεση. Απόσπασμα από τη συνέντευξή της προβλήθηκε στο «Mega Καλημέρα».
«Έχω ένα θέμα με την έκθεση και ως άνθρωπος μεγάλωσα πάρα πολύ με το “πρέπει”, αλλά και με το “μη μάθει ο διπλανός μου τι συμβαίνει στο σπίτι μου”. Μέσα από την ενασχόλησή μου με το θέατρο, μάλλον ήθελα να μάθω λίγο να εκθέτω το μέσα μου. Έχω ακούσει πολλά, έχω περάσει σε αυτά τα 32 χρόνια πολλά», είπε αρχικά.
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην κριτική που έχει δεχτεί. «Είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο. Απλά επειδή έχουν περάσει και τα χρόνια, με θυμάμαι να ζω πολύ έντονη κριτική και πολλές φορές άδικη. Φυσικά και κατανοώ την εργασία οποιουδήποτε, κατανοώ ότι κάτι πρέπει να γράψεις, κατανοώ ότι κάτι πρέπει να πεις, αλλά δεν γίνεται να κατανοεί μόνο η μία πλευρά», σημείωσε.
Όπως εξήγησε αργότερα, έχει περάσει την εποχή που οι παπαράτσι την κυνηγούσαν στους δρόμους.
«Έχω περάσει πολλές σκληροπυρηνικές εποχές. Έχω ζήσει με παρακολούθηση κάθε μέρα. Με παρακολουθούσαν αυτοκίνητα, άνθρωποι, φακοί φωτογραφικοί και έχω κάνει αυτό που μου ζήτησε ο Τύπος. Να κλειστώ μέσα στο σπίτι μου. Και τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου, ειδικά της προσωπικής μου ζωής, έχω επιλέξει να τη ζω μέσα σε τέσσερις τοίχους. Αυτό όλο έχει κάποιο κόστος, αλλά είναι και επιλογή. Θέλω να πιστεύω ότι είναι περασμένα ξεχασμένα όλα αυτά», τόνισε.
Επίσης, πρόσθεσε: «Είναι τόση η πίεση και από παντού που δεν έχεις το περιθώριο να μην σε νοιάζει. Δεν μπορώ να πω ότι δεν είχα τον τρόπο να προστατεύσω κάπως τον εαυτό μου και κυρίως το μέσα μου. Νόμιζα ότι το διαχειρίζομαι, νόμιζα ότι δεν με αγγίζουν όλα αυτά τα πράγματα και κατά μία έννοια, όντως δεν με αγγίζουν, γιατί τα πολύ πολύ χοντρά πράγματα που έχουν πει για μένα δεν μπορούν να με αγγίξουν παραπάνω από το αίσθημα της αδικίας».
Αναφορικά με την προσωπική της ζωή και την έκθεσή τους στα φώτα της δημοσιότητας, είπε: «Νομίζω ότι προκάλεσε και το γεγονός ότι οι σχέσεις μου ήταν με γνωστά πρόσωπα και από εκεί και πέρα, δεν ξέρω τι άλλο. Σημασία πάντως σε όλα αυτά δεν έχει τόσο τι νιώθω ή πως θα το αντιμετωπίσω εγώ, αλλά πόσο είσαι εσύ αποφασισμένος να επέμβεις και να ασχοληθείς μαζί μου. Στην ψυχολογία μου έκαναν κακό όλα αυτά. Άργησα πάρα πολύ να το καταλάβω και το κατάλαβα τώρα, αυτά τα τελευταία πέντε χρόνια που είναι αρκετά κρίσιμα για μένα. Στις σχέσεις μου όχι τόσο, γιατί είχα τον τρόπο να μπορώ να τις προστατεύσω. Έκαναν πάρα πολύ κακό στην ψυχολογία μου. Δεν καταλαβαίνω, έχω δεχθεί πάρα πολύ άσχημες συμπεριφορές».
Συμπλήρωσε επίσης, πως ποτέ δεν φέρθηκε σαν σταρ στην πραγματική της ζωή. «Δεν συμπεριφέρομαι στην προσωπική μου ζωή σαν σταρ, δεν ξέρω πώς να το κάνω αυτό. Ακόμα και στην δουλειά μου, ακόμα και σε στιγμές που χρειάζεται, δεν μπορώ να το κάνω, πόσο μάλλον στην προσωπική μου ζωή. Πάντα με ένοιαζε πιο πολύ το σπίτι μου, οι φίλοι μου, η οικογένειά μου και πάντα έδινα βάρος στην προσωπική μου ζωή, αν και δεν φαινόταν», ανέφερε.
Όσο για τις κρίσεις πανικού, δήλωσε: «Πάνω από όλα, είναι η ψυχική μου υγεία. Πριν από πέντε περίπου χρόνια, χτύπησε το καμπανάκι. Έπαθα πανικό, γιατί βρισκόμουν στην αρχή της τηλεοπτικής σεζόν, σε κάτι καινούριο κι ήμασταν στην φάση των συνεντεύξεων που είναι μέρος της δουλειάς. Σκεφτόμουν αν θα σχολιαστούν τα λόγια μου, αν θα παρερμηνευτούν, αν θα μπουν περίεργοι τίτλοι και τέτοια. Ήταν η δεύτερη κρίση πανικού που έχω πάθει στη ζωή μου, η πρώτη ήταν πάνω στη σκηνή στο θέατρο. Ένιωσα ένα κρακ στο στήθος μου κι άρχισα να τρέμω ξαφνικά».
Τέλος, για το θέμα της συντροφικότητας και το πώς είναι η ίδια απέναντι σε έναν άνδρα, είπε: «Πιστεύω ότι είμαι καλή σύντροφος και το έχω πάρει από την μητέρα μου αυτό. Δεν ερχόμουν ποτέ σε κόντρα με τους συντρόφους μου σχετικά με το ποιος βρίσκεται σε καλύτερο επαγγελματικό επίπεδο. Υπήρξα πάντα σε σχέσεις με επιτυχημένους άνδρες, οπότε το είχα συνηθίσει. Θέλω να θαυμάζω τον σύντροφό μου, αλλιώς δεν μπορώ να ερωτευτώ».
Κλείνοντας, συμπλήρωσε: «Μου αρέσει να έχω ψηλά τον άντρα και να τον φροντίζω. Στο κομμάτι του έρωτα, δεν έχω πλέον αυτόν τον ρομαντισμό που είχα παλιά. Δεν είναι ότι δεν θέλω να ερωτευτώ ποτέ ξανά, απλά δεν θέλω να γίνει όπως γινόταν μέχρι σήμερα, μόνο και μόνο για να έχω την ψυχική μου ηρεμία. Δεν θέλω πλέον, αυτόν τον ατελείωτο ρομαντισμό που είχα. Όταν ερωτεύομαι, νομίζω ότι μπορώ να αλλάξω όλο τον κόσμο. Δεν ξέρω όμως, αν με έχει βοηθήσει στη ζωή μου όλο αυτό».
