Ο Βρετανός υπουργός Μπεν Γουάλας δήλωσε σήμερα ότι δεν θα συμμετάσχει στη μάχη διαδοχής της Λιζ Τρας στην πρωθυπουργία της χώρας και ότι τείνει προς το να υποστηρίξει τον Μπόρις Τζόνσον.
Μετά τη χθεσινή ανακοίνωση της Τρας ότι παραιτείται από την πρωθυπουργία, ύστερα από έξι εβδομάδες στη θέση αυτή, τα πρόσωπα που φιλοδοξούν να την διαδεχθούν προσπαθούν να εξασφαλίσουν τις 100 ψήφους από τους Συντηρητικούς βουλευτές που απαιτούνται προκειμένου να μπορούν να λάβουν μέρος στη διαδικασία εκλογής.
«Νιώθω ότι μπορώ να προσδώσω αξία με το να κρατώ τους πολίτες ασφαλείς, στην άμυνα, με το να είμαι υπουργός Άμυνας», δήλωσε ο Γουάλας σε δημοσιογράφους.
«Είναι η δουλειά που κάνω και είναι η δουλειά που σκοπεύω να κάνω, άρα δεν πρόκειται να είμαι υποψήφιος για την πρωθυπουργία αυτή τη φορά».
Ο προκάτοχος της Τρας, ο Μπόρις Τζόνσον, και ο πρώην υπουργός του επί των Οικονομικών, ο Ρίσι Σουνάκ, είναι οι βασικοί πιθανοί διεκδικητές, αν και κανείς από τους δυο δεν έχει ανακοινώσει ακόμα επίσημα την υποψηφιότητά του.
Ερωτηθείς ποιον θα υποστηρίξει, ο Γουάλας δήλωσε: «Αυτή τη στιγμή, θα έτεινα προς τον Μπόρις Τζόνσον».
Ποιοι είναι υποψήφιοι για τη διαδοχή
Εντός του Συντηρητικού κόμματος έχει ήδη ξεκινήσει μια διαδικασία fast-track για την εκλογή νέας ηγεσίας. Η διαδικασία αυτή θα ολοκληρωθεί έως τις 28 Οκτωβρίου το αργότερο.
Οι βουλευτές στη συνέχεια θα επιλέξουν την τελική δυάδα και θα υπάρξει μια ενδεικτική ψηφοφορία για να δουν ποιον στηρίζει η πλειοψηφία. Εάν το πρόσωπο που θα βρεθεί στη δεύτερη θέση δεν αποχωρήσει, τότε τα μέλη του Συντηρητικού κόμματος θα προσέλθουν στις κάλπες, με τα αποτελέσματα να ανακοινώνονται έως την Παρασκευή.
Δεδομένων των διαφορών εντός του κόμματος, δεν υπάρχει κάποιος προφανής ενωτικός υποψήφιος.
Υποψήφιοι διάδοχοι είναι:
Ρίσι Σούνακ
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας ήταν ο πιο δημοφιλής υποψήφιος μεταξύ των Συντηρητικών βουλευτών στο Γουεστμίνστερ στη μάχη διαδοχής νωρίτερα φέτος αλλά, αφού έφθασε στην τελική μονομαχία έναντι της Τρας, έχασε στην ψηφοφορία στην οποία συμμετείχαν περίπου 170.000 μέλη του κόμματος που έλαβαν την τελική απόφαση.
Πολλά μέλη ήταν οργισμένα όταν ο Σουνάκ παραιτήθηκε τον Ιούλιο, γεγονός που συνέβαλε στο να πυροδοτηθεί η ανταρσία, η οποία τελικά προκάλεσε την πτώση του προκάτοχου της Τρας, του Μπόρις Τζόνσον. Επίσης αγνόησαν την προειδοποίησή του ότι οι αγορές μπορεί να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στη Βρετανία, εάν η Τρας προχωρήσει με τα σχέδιά της για μη χρηματοδοτούμενες μειώσεις φόρων.
Η Telegraph ανέφερε χθες ότι ο Σουνάκ είναι «σίγουρο» ότι θα λάβει μέρος στην κούρσα διαδοχής και ορισμένοι βουλευτές έχουν ήδη αρχίσει να ανακοινώνουν ότι τον στηρίζουν.
Μπόρις Τζόνσον
Ο πρώην πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, δημοσιογράφος, καραδοκεί στη βρετανική πολιτική σκηνή από τότε που έγινε δήμαρχος του Λονδίνου το 2008. Αφού προκάλεσε προβλήματα για ηγέτες όπως ο Ντέιβιντ Κάμερον και η Τερέζα Μέι, τελικά έγινε πρωθυπουργός το 2019 και πέτυχε μια σαρωτική εκλογική νίκη.
Ο Τζόνσον ήταν το πρόσωπο της ψήφου υπέρ του Brexit και κέρδισε στήριξη σε περιοχές της χώρας που ποτέ πριν δεν είχαν ψηφίσει τους Τόρις. Αλλά αναγκάστηκε να αποχωρήσει ύστερα από σειρά σκανδάλων.
Πρόσωπα από το στενό του περιβάλλον δηλώνουν ότι επί του παρόντος ενδιαφέρεται περισσότερο να βγάλει χρήματα εκφωνώντας ομιλίες αντί να επιστρέψει στην πρώτη γραμμή της πολιτικής.
Συντηρητικοί βουλευτές δήλωσαν ότι ο Τζόνσον, που βρισκόταν για διακοπές στη Καραϊβική, θα μπορούσε να συμμετάσχει στη μάχη διαδοχής. Σήμερα, ο υπουργός Επιχειρήσεων Τζέικομπ Ρις-Μογκ έγινε το πρώτο μέλος του υπουργικού συμβουλίου που τάχθηκε υπέρ της επιστροφής του Τζόνσον.
Πένι Μόρντοντ
Πρώην υπουργός Άμυνας, η Μόρντοντ ήταν ένθερμη υποστηρικτής της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχασε οριακά μία από τις δύο θέσεις στην τελική μονομαχία στην πρόσφατη αναμέτρηση για την ηγεσία.
Η Μόρντοντ κέρδισε επαίνους για τις επιδόσεις της στο Κοινοβούλιο τη Δευτέρα, όταν υπερασπίστηκε την κυβέρνηση ενώ ανακοινωνόταν η απόσυρση των περισσότερων από τις πολιτικές που είχαν ανακοινωθεί.
Ένας βουλευτής δήλωσε ότι η Μόρντοντ έχει «ευρεία απήχηση», αναφερόμενος στην ικανότητά της να βρίσκει φίλους σε διαφορετικές πτέρυγες του κόμματος.
