Μέχρι τώρα ξέραμε πως η εργασία στις φυλακές, μετράται ως διπλό χρόνος έκτισης της ποινής, ωστόσο στη Βραζιλία, βρήκαν έναν άλλο πρωτότυπο τρόπο μείωσης του χρόνου φυλάκισης. Τα βιβλία.
Επί 13 χρόνια, η κυβέρνηση της Βραζιλίας προσφέρει στους φυλακισμένους πολίτες της μια απλή συμφωνία: να διαβάσουν ένα βιβλίο, για να υπηρετήσουν λιγότερο χρόνο.
Αυτό το πρόγραμμα «Απαλλαγή για ανάγνωση» χρησιμεύει τώρα ως πρότυπο για άλλα έθνη και οι πληθυσμοί των φυλακών απολαμβάνουν παρόμοιες συμφωνίες σε χώρες όπως το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν.
Με ποσοστό υποτροπής άνω του 80% και το 15ο υψηλότερο ποσοστό φυλάκισης στον πλανήτη, το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης της Βραζιλίας αποτύγχανε για δεκαετίες στην εντολή του 1984, η οποία αναφέρει ότι οι κρατούμενοι πρέπει να έχουν πρόσβαση σε προγράμματα που θα τους βοηθήσουν να προετοιμαστούν για να επανενταχθούν στην κοινωνία.
Το Remission for Reading λειτουργεί προσφέροντας σε όλους τους Βραζιλιάνους κρατούμενους, ανεξάρτητα από τις δεξιότητες αλφαβητισμού ή τις διανοητικές ικανότητες, πρόσβαση στη βιβλιοθήκη της φυλακής, η οποία περιλαμβάνει βιβλία σε γραφή Braille και ηχητικά βιβλία για άτομα με κακή ακοή.
Μόλις γίνει έλεγχος ενός βιβλίου, ο κρατούμενος έχει 21 έως 30 ημέρες ανάλογα με τον αριθμό σελίδων για να το τελειώσει και στη συνέχεια 10 ημέρες για να ολοκληρώσει μια γραπτή έκθεση βιβλίου για να αποδείξει τις γνώσεις του για το κείμενο. Η βοήθεια προσφέρεται σε όσους μιλούν διαφορετικές γλώσσες ή έχουν διανοητικές αναπηρίες.
Για κάθε έκθεση, η ποινή του κρατουμένου μειώνεται κατά 4 ημέρες. Ένας κρατούμενος μπορεί να υποβάλει έως και 12 κριτικές ετησίως, οι οποίες εάν μεγιστοποιηθούν ισοδυναμεί με 48 ημέρες μετατρεπόμενης ποινής.
Σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήχθη από το Βραζιλιάνικο Ινστιτούτο Κοινής Γνώμης και Στατιστικής, οι Βραζιλιάνοι κρατούμενοι διαβάζουν εννέα φορές περισσότερο από τον εθνικό μέσο όρο των πέντε βιβλίων ετησίως.
Το 2021, το σωφρονιστικό πρόγραμμα «Ανάγνωση χωρίς σύνορα» θεσπίστηκε σε φυλακές στην περιοχή Karaganda του Καζακστάν. 40 έργα μυθοπλασίας κλασικής ρωσικής και καζακικής λογοτεχνίας από τον 19ο και τον 20ό αιώνα επιλέχθηκαν για το πιλοτικό πρόγραμμα με μεγάλη επιτυχία.
Ο ελαφρώς πιο θρησκευόμενος νότιος γείτονάς του, το Ουζμπεκιστάν, έχει επίσης διαμορφώσει ένα λυτρωτικό πρωτόκολλο ανάγνωσης με έργα που επιμελείται το «Κέντρο Πνευματικότητας και Διαφωτισμού», για να διασφαλίσει ότι το περιεχόμενο ευθυγραμμίζεται με τους στόχους για την προώθηση της ανάπτυξης της πνευματικής και ηθικής ικανότητας.
Ακόμη και αξιωματούχοι της Ρωσικής Κρατικής Δούμας ασκούν πιέσεις για λυτρωτική ανάγνωση στις ρωσικές φυλακές, με έμφαση στα κλασικά ρωσικά λογοτεχνικά έργα όπως το Έγκλημα και τιμωρία ή η Ανάσταση του Τολστόι.
Τρεις από αυτές τις τέσσερις χώρες λογοκρίνουν σε μεγάλο βαθμό το διαδίκτυο, οπότε οποιεσδήποτε ανησυχίες ότι ορισμένα από αυτά τα προγράμματα μπορεί να περιλαμβάνουν κατήχηση είναι πιθανώς βάσιμες.
