Για πολλούς, η ιδέα και μόνο του βαδίσματος χωρίς παπούτσια φαντάζει εξωφρενική ή και αηδιαστική, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τρέξιμο. Παρόλα αυτά, δεν είναι λίγοι όσοι δε βρίσκουν αποτρεπτικές τις συνθήκες και επιδίδονται σε αυτή τη μορφή τρεξίματος, υιοθετώντας την και σε ολόκληρους μαραθώνιους.
«Το τρέξιμο χωρίς παπούτσια μας βοηθάει πραγματικά να επανασυνδεθούμε με τη φύση», λέει η Sammy Margo, φυσιοθεραπεύτρια που συνεργάζεται με τους ειδικούς σε θέματα φροντίδας μυών και αρθρώσεων. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που σαν δραστηριότητα θεωρείται ελκυστική, με τους λάτρεις του αθλήματος να ισχυρίζονται ότι έχουν νιώσει τα οφέλη και στη φόρμα του τρεξίματός τους.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι κάθε σώμα ανταποκρίνεται διαφορετικά στην πίεση και τη δύναμη, οπότε ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούμε στο τρέξιμο ξυπόλητοι μπορεί να διαφέρει. «Το σώμα, οι μύες και οι αρθρώσεις θα δεχτούν διαφορετικά την πίεση του εδάφους. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να παρουσιάσουν βελτίωση του πόνου σε ορισμένες περιοχές και το αντίστροφο. Το σώμα συνεργάζεται και η δύναμη κατανέμεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να καταστεί δυνατή η κίνηση που προσπαθείτε να επιτύχετε» εξηγεί η ποδίατρος Dina Gohil.
Αν μπορείτε να αισθανθείτε σωματικά τα πόδια σας να χτυπούν στο έδαφος, ωστόσο, θεωρητικά, το σώμα σας μπορεί να αποκτήσει μεγαλύτερη επίγνωση αυτών των δυνάμεων και των μοτίβων κίνησης: «Όσο δε φοράτε παπούτσια σε εξωτερικούς χώρους, επαναφέρετε την επίγνωση της θέσης και της κίνησης του σώματός σας. Η άσκηση χωρίς παπούτσια, μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αποκατάσταση των φυσικών προτύπων τρεξίματος και των βημάτων» εξηγεί η δρ Dina Gohil.
Τι κερδίζουμε όμως από το τρέξιμο ξυπόλητοι;
Όταν δε φοράτε παπούτσια, έχετε καλύτερη επίγνωση του τρόπου με τον οποίο η φτέρνα χτυπάει στο έδαφος, καθώς και του ρυθμού και της δύναμης. Έτσι, το να κάνετε δραστηριότητες ξυπόλητοι μπορεί να βοηθήσει στην ενδυνάμωση του ποδιού και του αστραγάλου, να βελτιώσει τη μυϊκή δύναμη, να αυξήσει την ευελιξία και να επιτρέψει τη σωστή κίνηση, προσθέτει η ποδολόγος.
Σύμφωνα με τους ξυπόλυτους δρομείς, τα πέλματα των ποδιών σας θα γίνουν επίσης πολύ πιο ελαστικά με την πάροδο του χρόνου: «Ο καλύτερος τρόπος για να σκληρύνετε τα πόδια είναι να προσπαθείτε να περπατάτε σε όσο το δυνατόν περισσότερες διαφορετικές επιφάνειες. Μερικοί άνθρωποι έχουν επίσης χρησιμοποιήσει εφημερίδες στο έδαφος για να περπατήσουν» προσθέτει η δρ Dina Gohil.
Ακόμα, οι μύες των ποδιών θα αναπτυχθούν επίσης διαφορετικά. Σύμφωνα με τη Sammy Margo, ενεργοποιούνται με αυτόν τον τρόπο τρεξίματος oι μικρότεροι μύες στα πόδια και τα πέλματά μας, βοηθώντας στη βελτίωση της δύναμης και της συνολικής κινητικότητας.
Τι κινδύνους κρύβει;
Ενώ πολλοί δρομείς βιώνουν μια σειρά από οφέλη από το ξυπόλητο τρέξιμο, υπάρχουν σίγουρα πιθανοί κίνδυνοι που πρέπει να λάβετε υπόψη. Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει ο κίνδυνος να τραυματιστείτε αν πατήσετε σε κάτι αιχμηρό – γι’ αυτό να είστε πάντα λογικοί όταν επιλέγετε πού θα τρέξετε ξυπόλητοι.
Όπως επισημαίνει και η δρ Dina Gohil, μέχρι τα πόδια σας να εξοικειωθούν στα νέα δεδομένα, ενδεχομένως να παρατηρήσετε ότι είστε πιο επιρρεπείς σε φουσκάλες μέχρι να σχηματιστεί πιο σφικτό δέρμα ή κάλοι. Ένας ακόμα κίνδυνος είναι και η εμφάνιση της πελματιαίας απονευρωσίτιδας στο πέλμα και στη φτέρνα του ποδιού. Άλλα προβλήματα μπορεί να περιλαμβάνουν φουσκάλες, κάλους, κοψίματα, λοιμώξεις, τενοντίτιδα, σφιγμένους μύες στο κάτω μέρος του ποδιού ή κατάγματα λόγω καταπόνησης.
