Ο Τζοβάνι Μπρούσκα ήταν ήρεμος, εκείνη την Δευτέρα που το ημερολόγιο έδειχνε 20 Μαϊου του 1996 στην μικρή βίλα που είχε καταφύγει, λίγο πιο έξω από το Αγκριτζέντο.
Ήταν μια όμορφη μέρα, ο ήλιος έλαμπε και ο αρχιεκτελεστής των Κορλεονέζι βγήκε στο μπαλκόνι να απαντήσει όταν χτύπησε το κινητό του τηλέφωνο. Tο βλέμμα του καθώς μιλούσε εστίασε σε μια μοτοσικλέτα που ερχόταν στο δρόμο που πέρναγε έξω από την κατοικία που κρυβόταν τους τελευταίους μήνες.
Ο θόρυβος της εξάτμισης καθώς η μηχανή περνούσε με οδηγό έναν άνδρα έφτασε στα αυτιά του και όχι μόνο, αφού την ίδια στιγμή οι καραμπινιέροι υπέκλεπταν την συνομιλία του. Είχαν στείλει διάφορους αστυνομικούς με πολιτική περιβολή να κάνουν βόλτες στα περίχωρα του Αγκριτζέντο, αφού οι πληροφορίες που είχαν ήθελαν τον Μπρούσκα να κρύβεται σε κάποιο σπίτι. Ο αστυνομικός με πολιτικά που οδηγούσε την μηχανή, δεν κοίταξε καν τον άνθρωπο που ήταν ο αρχιεκτελεστής των νονών του Κορλεόνε, αυτός που αναλάμβανε τις πιο δύσκολες δουλειές.
Η επιχείρηση για την σύλληψη του Μπρούσκα οργανώθηκε μεθοδικά και όταν ο ήλιος έδυσε οι αστυνομικοί περικύκλωσαν την κατοικία του καταζητούμενου μαφιόζου. Ο Μπρούσκα απολάμβανε ένα δείπνο μαζί με την ερωμένη του και τον γιο τους, τον αδερφό του Βιτσέντζο, την γυναίκα του και τα δύο τους παιδιά. Είχαν μόλις τελειώσει το φαγητό τους και ετοιμάζονταν να δουν-τραγική ειρωνεία-ένα ντοκιμαντέρ για τον Φαλκόνε στην τηλεόραση, όταν οι άνδρες της Squadra Antimafia έκαναν έφοδο από όλες τις είσοδους του σπιτιού.
Φορώντας αλεξίσφαιρα γιλέκα, μπαλακλάβες και με αυτόματα στα χέρια όρμησαν στον Τζοβάνι Μπρούσκα που δεν μπορούσε να κάνει τίποτε για να ξεφύγει, ενώ τα παιδιά και οι γυναίκες ούρλιαζαν τρομοκρατημένα.
Όταν τον έβγαλαν έξω, οι καραμπινιέροι που είχαν ζώσει την μικρή βίλα, ξέσπασαν αρχικά σε ζητωκραυγές αφού είχαν πιάσει τον πιο σημαντικό εκτελεστή της Σικελικής Μαφίας.
Μετά «ξέσπασαν» για λίγο μόνο στον άνθρωπο που ήταν υπεύθυνος για την δολοφονία συναδέλφων τους και δεκάδων άλλων αθώων με κλωτσιές και μπουνιές. Η σύλληψή του εκείνο το βράδυ της Δευτέρας ήταν το τέλος μιας αποτρόπαιας όσο και ματωμένης διαδρομής που ξεκίνησε λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’70, όταν ο Τζοβάνι ήταν μόλις 20 ετών.
Το μήλο έπεσε κάτω από την μηλιά
Στη Σικελία υπάρχουν πολλοί μύθοι γύρω από τη Μαφία. Ένας από αυτούς εικάζει ότι στις 20 Φεβρουαρίου του 1957 που βγήκε από την κοιλιά της μητέρας του, ο Τζοβάνι Μπρούσκα δεν έκλαψε, απλά φώναξε. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι απλοϊκοί χωρικοί του Σαν Τζουζέπε Γιάτο για τον γιο του Μπερνάνντο Μπρούσκα, που ήταν ο τοπικός Νονός της Μαφίας, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα και του παππού του.
Ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη η πορεία του μικρού Τζοβάνι που μεγάλωσε χωρίς να λατρέψει το σχολείο και έχοντας ως πρότυπο τον πατέρα του. Αυτόν που συμμάχησε με τους Κορλεονέζι, δηλαδή τον Τότο Ρϊίνα, τον Μπερνάντο Προβεντσάνο και τον Λεολούκα Μπαγκαρέλα οι οποίοι καθάρισαν σταδιακά τους υπόλοιπους αρχηγούς, οι οποίοι πίστευαν ότι δεν θα κινδύνευαν ποτέ από τους paesano, δηλαδή τους «χωριάτες».
Ο Μπρούσκα αρχίζει από τα χαμηλά, ως «στρατιώτης» και σταδιακά ανεβαίνει στην ιεραρχία της Κόζα Νόστρα, κυρίως επειδή είναι αδίστακτος. Δεν είναι ιδιαίτερα αθλητικός, αλλά είναι πολύ δυνατός και ευφυής όταν πρόκειται να δράσει για κάποια δουλειά των μεγάλων αφεντικών, που τον χρίζουν πολύ γρήγορα ως τον Νο 1 εκτελεστή της οργάνωσης.
Τι σημαίνει αυτό; Όταν κάποιος σημαντικός πρέπει να φύγει από την μέση, αναλαμβάνει δράση ο Τζοβάνι.
Η δολοφονία που συγκλόνισε την Ιταλία
Μετά την μεγαλύτερη δίκη κατά της Μαφίας που διεξήχθη ποτέ στη Ιταλία ο Νο1 εχθρός της Κόζα Νόστρα ήταν ο δικαστής Τζοβάνι Φαλκόνε, ο άνθρωπος που έπεισε τον Νονό Τομάσο Μπουσκέτα να σπάσει την «ομερτά» της Μαφίας. Όταν ο Τότο Ρϊίνα αποφάσισε την εκτέλεσή του, ο Τζοβάνι Μπρούσκα ανέλαβε να βρει τον κατάλληλο τρόπο, ώστε να βγει από την μέση ο δικαστικός που έκανε την μεγαλύτερη ζημιά στην οργάνωση.
Στις 20 Μαϊου του 1992, οι τρεις αστυνομικοί που ήταν επιφορτισμένοι με την φύλαξη του δικαστή, τον παραλαμβάνουν από το αεροδρόμιο του Παλέρμο. Αγνοούν ότι οι μαφιόζοι τους παρακολουθούν και όταν επιβιβάζεται ο Φαλκόνε με την σύζυγό του Φραντσέσκα Μορβίλο, αρχίζει η τελευταία τους διαδρομή. Σε συγκεκριμένο σημείο του αυτοκινητόδρομου που οδηγεί από το αεροδρόμιο στο Παλέρμο, τετρακόσια κιλά ΤΝΤ και Semtex περίμεναν σε ένα φρεάτιο, το πάτημα ενός κουμπιού σε ένα τηλεχειριστήριο.
Το κρατούσε καλά στα χέρια του ο Τζοβάνι Μπρούσκα που παρακολουθούσε από ένα λόφο στο Κάπατσι την διαδρομή του θωρακισμένου Φίατ Κρόμα στο οποίο επέβαινε το ζεύγος Φαλκόνε. Το πάτησε τη κατάλληλη στιγμή και η έκρηξη συγκλόνισε την περιοχή, αφού ήταν τόσο δυνατή που ανιχνεύθηκε ως σεισμός, σπέρνοντας ταυτόχρονα τον όλεθρο. Το συνοδευτικό ατοκίνητο με τους τρεις αστυνομικούς τινάχθηκε μέτρα μακριά και προσγειώθηκε μέσα σε έναν ελαιώνα αφήνοντάς τους νεκρούς, ενώ ο Φαλκόνε και η γυναίκα του σκοτώθηκαν επίσης ακαριαία.
Ήταν ένα εμφατικό χτύπημα της Μαφίας, το οποίο ο Ρϊίνα πανηγύρισε το ίδιο βράδυ ανoίγοντας σαμπάνιες και αγκαλιάζοντας τον Τζοβάνι Μπρούσκα, που ζούσε την πιο μεγάλη του στιγμή ως μαφιόζος. Θα ακολουθούσε μια ακόμη πιο αποτρόπαια και φρικτή.
Η απαγωγή και η εκτέλεση που σόκαρε
Όταν στις 4 ιουνίου του 1993 ο Σαντίνο Ντι Ματέο συνελήφθη από τους Καραμπινιέρους, πήρε την απόφαση να μιλήσει, να γίνει ένας pendito και να αποκαλύψει όλα όσα ήξερε. Και ήξερε πολλά. Αποκάλυψε με όλες τις λεπτομέρειες την επιχείρηση για την δολοφονία του Τζοβάνι Φαλκόνε δίνοντας όλους όσους πήραν μέρος και φυσικά τον Τζοβάνι Μπρούσκα.Μόνο που δεν διανοήθηκε πόσο ακριβά θα πλήρωνε αυτές τις καταθέσεις του στις αρχές και το κατάλαβε όταν στις 24 Νοεμβρίου τον ενημέρωσαν ότι ο γιος του δεν είχε επιστρέψει σπίτι από το σχολείο του.
Ο Μπρούσκα μαζί με άλλους τρεις συνεργάτες του ντυμένοι αστυνομικοί, είπαν στον 11χρονο Τζουζέπε Ντι Ματέο, ότι θα τον πήγαιναν να δει για λίγο τον πατέρα του. Η απαγωγή ενός παιδιού σόκαρε ολόκληρη την Ιταλία, που άρχισε να ζει το δράμα μιας οικογένειας που ζούσε και ανέπνεε με την ελπίδα να το ξαναδεί. Η κράτησή του ήταν ένα μήνυμα στον πατέρα του προκειμένου να «κλείσει» το στόμα του και να μην αποκαλύψει τα μέχρι τότε καλά κρυμένα μυστικά της Κόζα Νόστρα.
Ο μικρός Τζουζέπε θα ζήσει μαρτυρικές στιγμές για 779 ημέρες, κλειδωμένος σε ένα κλουβί ή μέσα ένα πολύ μικρό δωμάτιο, με ξυλοδαρμούς και ελάχιστή τροφή. Παρά τις εκκλήσεις ακόμη και από τον Πάπα για να αφεθεί ελεύθερο αυτό το παιδί που δεν είχε καμία σχέση με τις πράξεις του πατέρα του, ο «σφαγέας» όπως τον αποκαλούσαν πλέον διέταξε την εκτέλεσή του στις 11 Ιανουαρίου του 1996 με την εξής φράση: «Τελειώνετε με το κουτάβι».
Ο Τζουζέπε στραγγαλίστηκε από τον αδερφό του Τζοβάνι Μπρούσκα, Ένζο, τον Βιντσένζο Τσιόντο και τον Σαλβατόρε Μοντιτσιόλο ενώ το άψυχο σώμα του διαλύθηκε μέσα σε ένα βαρέλι με οξύ, ώστε να μην βρεθεί τίποτε από τις αρχές. Ένα χρόνο μετά ο κρατούμενος πλέον Μπρούσκα βρέθηκε μέσα στην ίδια δικαστική αίθουσα με τον Σαντίνο Ντι Ματέο και ο τελευταίος δεν κρατήθηκε μιλώντας στους δικαστές: «Σας έχω εγγυηθεί την συνεργασία μου, αλλά γι’ αυτό το κτήνος δεν μπορώ να εγγυηθώ τίποτε. Αν με αφήσετε δύο λεπτά μόνο μου μαζί του θα του κόψω το κεφάλι».
Η ένταση χτύπησε «κόκκινο» και οι αστυνομικοί κράτησαν με το ζόρι τον Ντι Ματέο μακριά από τον Μπρούσκα, που ζήτησε συγνώμη για την δολοφονία του μικρού Τζουζέπε, την μοναδική ίσως στην ματωμένη του διαδρομή.
Πηγή: protothema.gr
