Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε η Τζέιν Φόντα για την καταστροφή των ωκεανών.
«Χάνουμε τον ωκεανό και αν χάσουμε τον ωκεανό, θα χαθούμε εμείς», τόνισε η Τζέιν Φόντα σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Γαλλικό Πρακτορείο.
«Ο ωκεανός μας παρέχει το 50% του οξυγόνου που αναπνέουμε, τρέφει δισεκατομμύρια ανθρώπους. Και πεθαίνει», συμπλήρωσε η ηθοποιός και ακτιβίστρια.
«Έχω παιδιά και εγγόνια και θέλω να περάσω όλες τις στιγμές που μου απομένουν αποτρέποντας την καταστροφή του πλανήτη. Θέλω να επιβιώσουμε, θέλω ο πλανήτης να επιβιώσει», συνέχισε η 85χρονη, επισημαίνοντας πως αυτή είναι η μάχη που θα καθορίσει αν θα υπάρξει αύριο για την ανθρωπότητα.
Η ηθοποιός, η οποία έχει στρατευθεί από τη δεκαετία του 1970 υπέρ της ειρήνης, στο φεμινιστικό κίνημα και στη συνέχεια στην προστασία του περιβάλλοντος, μετέβη στη Νέα Υόρκη για να υπερασπιστεί μια μελλοντική συνθήκη για την προστασία της ανοιχτής θάλασσας.
Η Τζέιν Φόντα παρέδωσε χθες το βράδυ στην Ρένα Λι- την πρόεδρο της διάσκεψης- μια αίτηση για μια ισχυρή συνθήκη, που συγκέντρωσε περισσότερες από 5,5 εκατομμύρια υπογραφές.
Τζέιν Φόντα: Αφήστε στην άκρη την πολιτική, την απληστία και τα συμφέροντα
Έπειτα από πάνω από 15 χρόνια άτυπων και στη συνέχεια επίσημων συνομιλιών, οι διαπραγματεύσεις για τη συνθήκη προστασίας της ανοικτής θάλασσας ξανάρχισαν χθες με την ελπίδα να είναι οι τελευταίες.«Ναι, υπάρχει μια αχτίδα ελπίδας. Ποτέ δεν βρισκόμασταν τόσο κοντά και η ορμή δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλη», σημείωσε η Φόντα στη διάρκεια δεξίωσης στην οποία μετείχαν αντιπρόσωποι και παρατηρητές.
«Χρειαζόμαστε μια συνθήκη και τη χρειαζόμαστε τώρα. Νέα καθυστέρηση θα ήταν εις βάρος μας», πρόσθεσε, περιγράφοντας τα δεινά που πλήττουν τους ωκεανούς, από τη ρύπανση από πλαστικά έως την υπεραλιεία και την υπερθέρμανση του πλανήτη, την οξίνιση και τις πετρελαιοκηλίδες.
«Ως μητέρα, γιαγιά και πολίτης του κόσμου, σας καλώ να αφήσετε στην άκρη την πολιτική, την απληστία, τα ίδια συμφέροντα και την αδράνεια που τείνουν να θάψουν τις μεγάλες θαρραλέες ιδέες», κατέληξε η Τζέιν Φόντα.
Σημειώνεται ότι η ανοιχτή θάλασσα αρχίζει εκεί που τελειώνουν οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες των κρατών, οι οποίες εκτείνονται κατά το μέγιστο 200 ναυτικά μίλια από τις ακτές και ως εκ τούτου δεν ανήκει στη δικαιοδοσία καμίας χώρας.
Αν και αντιπροσωπεύει το 60% των ωκεανών και περίπου τον μισό πλανήτη, η ανοιχτή θάλασσα έχει για καιρό αγνοηθεί, ενώ το βάρος έχει πέσει στις παράκτιες ζώνες και ορισμένα εμβληματικά είδη.
Τα ωκεάνια οικοσυστήματα παράγουν το ήμισυ του οξυγόνου που αναπνέουμε και περιορίζουν την υπερθέρμανση του πλανήτη, απορροφώντας σημαντικό μέρος του CO2 που εκπέμπεται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Ωστόσο, απειλούνται από την κλιματική αλλαγή, κάθε είδους ρύπανση και την υπεραλίευση.
