Το 1ο Φεστιβάλ των Τειχών του Δήμου Ηρακλείου ολοκληρώθηκε το βράδυ της Τρίτης 10 Σεπτεμβρίου με την συναυλία των Raining Pleasure στο Κηποθέατρο “Νίκος Καζαντζάκης”.
Η μπάντα που αποτελεί μια από τις πιο επιτυχημένες αγγλόφωνες ελληνικές μπάντες όλων των εποχών (στη χώρα μας), επανενώθηκε φέτος μετά από 14 χρόνια και παρουσίασε ένα πολύ ωραίο πρόγραμμα, παίζοντας στο ίδιο, υψηλό επίπεδο το οποίο γνωρίζουν και αγαπούν οι οπαδοί τους. Πόσοι είναι οι οπαδοί τους ; Στο Ηράκλειο προφανώς όχι πολλοί.
Το Κηποθέατρο είχε κόσμο (δεν ήταν κατάμεστο), αλλά όπως φάνηκε στην εξέλιξη της συναυλίας, οι περισσότεροι πήγαν χωρίς να γνωρίζουν τι ακριβώς πρόκειται να δουν, προφανώς επειδή ήταν τζάμπα! Έτσι, παρά τις προσπάθειες του frontman Vassilikou, δεν προέκυψε ποτέ σύνδεση ανάμεσα στο κοινό και στο συγκρότημα, με αποτέλεσμα και η βραδιά να κυλήσει υποτονικά και το φινάλε του Φεστιβάλ, αντί για πανηγυρικό να είναι κάπως ξενέρωτο.
Συμβαίνουν αυτά σε μια διοργάνωση με δωρεάν είσοδο και με κοινό αρκετά συγκεκριμένο – όποιος παρακολουθεί τις εκδηλώσεις του Δήμου συστηματικά, βλέπει τα ίδια πρόσωπα, προερχόμενα από το αστικό και κάπως μεγαλύτερης ηλικίας Ηράκλειο.
Σε κάθε περίπτωση το 1ο Φεστιβάλ των Τειχών υπήρξε επιτυχημένο. Στήθηκε σε περιορισμένο χρόνο, μετά την καθυστερημένη ψήφιση του προϋπολογισμού και εντούτοις γέμισε τους περισσότερους χώρους στους οποίους πραγματοποιήθηκε, “συστήνοντας” στους θεατές και κάποια άγνωστα σημεία των Τειχών. Η συναυλία του Σταύρου Ξαρχάκου πιθανόν να μείνει στην ιστορία της πόλης, η συναυλία του Σταμάτη Κραουνάκη ήταν πολύ όμορφη και συνολικά το αποτύπωμα του Φεστιβάλ, με δεδομένο ότι πρόκειται για νέα προσπάθεια (η οποία πάντως πάτησε στην εμπειρία των ανθρώπων που διοργάνωναν και το επίσης πολύ επιτυχημένο και κατά την γνώμη μου, ιστορικό πλέον για το Ηράκλειο “5+1 Πολιτισμοί”) ήταν αναμφίβολα θετικό.
Ταυτόχρονα, και καθώς ο Δήμαρχος Αλέξης Καλοκαιρινός και η Αντιδήμαρχος Ρένας Παπαδάκη θέλουν να στηρίξουν το Φεστιβάλ των Τειχών, να το ενισχύσουν και να το καθιερώσουν τα επόμενα χρόνια μέχρι να αποτελέσει θεσμό, ήδη έχει ανοίξει η συζήτηση για πράγματα που μπορούν και πρέπει να βελτιωθούν στο μέλλον.
Ο προβληματισμός για τον τρόπο διάθεσης των δελτίων εισόδου είναι υπαρκτός , λογικός και προκύπτει βέβαια από την -πολύ μεγάλη – γκρίνια για Ξαρχάκο και δευτερευόντως για Κραουνάκη. Ονόματα αυτού του βεληνεκούς προφανώς θα συνεχίσουν να έρχονται, οπότε γίνεται αναγκαιότητα να βρεθεί η φόρμουλα ώστε τα αρνητικά σχόλια εκείνων που μένουν απ’ έξω να μην επισκιάζουν τα θετικά. Πιθανόν να χρειάζονται βελτιώσεις και στην στόχευση της διοργάνωσης και ίσως μεγαλύτερη τόλμη στις επιλογές, ώστε να ανανεωθεί και να εμπλουτιστεί το δεδομένο “φεστιβαλικό” κοινό της πόλης.
Έτσι κι αλλιώς, καθώς τα έργα στα Τείχη προχωρούν και το επόμενο καλοκαίρι θα έχουν ολοκληρωθεί (εκτός απροόπτου) θα δοθεί η δυνατότητα στους διοργανωτές να “ανοίξουν” το Φεστιβάλ και σε άλλους χώρους, πράγμα που είναι και βασικό ζητούμενο.
Μακάρι πράγματι να καθιερωθεί ώστε το Ηράκλειο να εξακολουθήσει να αναπτύσσεται πολιτιστικά, όπως το έκανε σταθερά τα προηγούμενα 10 χρόνια (μιλώ για την προσπάθεια των δημοτικών αρχών και όχι γενικά)
Κ.ΚΕΦ.
