Toυ Βασίλη Σκουντή
Tεντόγλου (λέγεται και) είναι αυτός, τι πιο φυσιολογικό άραγε από το να… τεντώνει στα άκρα το σερί και την συλλογή του;
Έλα μου ντε!
Πλάκα πλάκα αυτή η ιστορία με τα αλλεπάλληλα (10 τον αριθμόν) χρυσά μετάλλια του 26χρονου άλτη σε όλη τη γκάμα των μεγάλων διοργανώσεων είναι τόσο προβλέψιμη και αναμενόμενη, ώστε να μην προξενεί πλέον καμία εντύπωση.
Τη λες και… κουραστική!
Αστειεύομαι βεβαίως, σε αντίθεση με τον ίδιο ο οποίος σοβαρολογούσε χθες στη Γλασκώβη όπου αναδείχθηκε πρωταθλητής κόσμου στον κλειστό στίβο, δηλώνοντας εν πλήρει συνειδήσει και όχι… μεθυσμένος από την επιτυχία ότι «ένιωθα σαν να βρίσκομαι σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ή σε Βαλκανικούς Αγώνες»!
Δεν τον ευχαριστήθηκε, λέει, τον αγώνα και μάλιστα σχολίασε ότι «ήταν χάλια και δεν θα τον ευχόμουν ούτε στον χειρότερο εχθρό μου», επειδή διεξήχθη το πρωί και τον βρήκε ανόρεκτο και ανήμπορο να κυνηγήσει μια μεγάλη επίδοση και να μη βουρλίζεται στα χαμηλά οκτάρια…
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Πολύ απλά (σημαίνουν ότι) ο Τεντόγλου έχει όντως τεντώσει τις φιλοδοξίες, τις προσδοκίες, τις απαιτήσεις από τον εαυτό του και την τελειομανία του σε τέτοιο βαθμό, ώστε να υποβαθμίζει την αξία ακόμη και ενός χρυσού μεταλλίου σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα!
Όσο παράξενη ή ακόμη και η παράλογη να φαίνεται αυτή η στάση ζωής, ταιριάζει στην προσέγγιση του στα πράγματα και στην κουλτούρα που έχει αποκρυσταλλώσει και δεν είναι ψεύτικη ούτε αποσκοπεί στο να δημιουργεί εντυπώσεις…
Αυτός ο περφεξιονισμός άλλωστε αποτελεί το ίδιον των μεγάλων αθλητών οι οποίοι επιμένουν να διαψεύδουν ένα τσιτάτο του Σαλβαδόρ Νταλί ότι τάχα «η τελειότητα είναι μια ουτοπία που δεν θα τη φτάσετε ποτέ»!
Αυτή την τελειότητα ο Τεντόγλου την έχει πάρει για τα καλά στο κυνήγι, μοστράροντας πλέον στο παλμαρέ του 14 μετάλλια σε όλη τη γκάμα των διοργανώσεων: χρυσός Ολυμπιονίκης, πρωταθλητής κόσμου και Ευρώπης στον ανοικτό και στον κλειστό στίβο, νικητής στο Diamond League και δεν συμμαζεύεται!
Από το 2018 και εντεύθεν ο λεγάμενος σουλατσάρει ως ο αδιαμφισβήτητος «χρυσοδάκτυλος» του άλματος εις μήκος, βάζοντας… φραγή σε όλους τους ανταγωνιστές του και αναγκάζοντας τους να βλέπουν διαρκώς την πλάτη του και να τρώνε, στην κυριολεξία κιόλας, τη σκόνη που σηκώνει σε κάθε άλμα του στο σκάμμα!
Υπ’ αυτήν έννοια και επειδή έχει κατακτήσει δέκα χρυσά μετάλλια σε 11 διοργανώσεις ανδρών, ο μόνος που κατάφερε να τού χαλάσει τη μανέστρα είναι ο Κινέζος Γουάνγκ Γιανάν, ο οποίος τον νίκησε στις 16 Ιουλίου του 2022 στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ανοικτού στίβου στο Γιουτζίν του Όρεγκον.
Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι του;
Πολλοί, διάφοροι και διαφορετικοί, μαθές…
- Πρώτον, να διατηρήσει τα σκήπτρα και την απόλυτη κυριαρχία του στους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Παρίσι…
- Δεύτερον, να πηδήξει 36 πόντους πάνω από το ατομικό ρεκόρ του (8μ.60) ώστε να καταρρίψει το χρονίζον και στοιχειωμένο παγκόσμιο ρεκόρ του Αμερικανού Μάικ Πάουελ, ο οποίος το 1991 προσγειώθηκε στα 8μ.95.
- Τρίτον, να κυριαρχήσει και στο άλμα εις τριπλούν, στο οποίο (απείλησε χθες ότι) θα στραφεί, εάν κι εφόσον η Διεθνής Ομοσπονδία προβεί στην κατάργηση της βαλβίδας στο άθλημα του.
Το δήλωσε αυτό φόρα παρτίδα στη Γλασκόβη και επειδή δεν πρόκειται για κάποιον που συνηθίζει να ομιλεί μεταξύ σοβαρού και αστείου, είμαι βέβαιος ότι και το εννοεί και θα το διαπράξει!