Μετά από τρεις και πλέον δεκαετίες γεμάτες ερωτήματα και πένθος, η Ταμίκα Ρέιες ξέρει πλέον ποιος σκότωσε τη μητέρα της.
Στις 23 Οκτωβρίου 1988 η Άννα Κέιν ήταν 26 ετών όταν το άψυχο σώμα της βρέθηκε σε μια δασώδη περιοχή κοντά στο Ρέντινγκ της Πενσιλβάνια με έναν σπάγκο γύρω από τον λαιμό της. Η έρευνα αποκάλυψε ότι είχε στραγγαλιστεί αλλού και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε στο δάσος.
Μια τοπική εφημερίδα, η Reading Eagle, έκανε πρωτοσέλιδο την είδηση αναζητώντας πληροφορίες.
Τον Φεβρουάριο του 1990, περίπου 15 μήνες μετά τη δολοφονία, η εφημερίδα έλαβε ένα γράμμα από έναν «ανήσυχο πολίτη», με πληροφορίες που μόνο ο δολοφόνος θα μπορούσε να ξέρει.
Ο συγγραφέας του γράμματος εκτός από πληροφορίες είχε δώσει όμως και το DNA του, καθώς είχε σαλιώσει τον φάκελο.
Το δείγμα ταίριαζε με το γενετικό υλικό που είχε βρεθεί στα ρούχα της Κέιν, όπως αποκάλυψαν οι Αρχές αυτήν την εβδομάδα.
Τα χρόνια πέρασαν, όπως και οι δεκαετίες, με την αστυνομία να μη γνωρίζει ποιος ήταν ο ύποπτος.
Τελικά, το 2022, με τη βοήθεια ενός τεστ γενετικής γενεαλογίας, η αστυνομία της Πενσιλβάνια κατάφερε να ταυτοποιήσει τον δολοφόνο – έναν κάτοικο της περιοχής με το όνομα Σκοτ Γκριμ.
Τώρα η Ρέιες έχει επιτέλους κάποιες απαντήσεις. Η γιαγιά της, από την άλλη, η οποία πέθανε πριν την διαλεύκανση της υπόθεσης της κόρης της, δεν είχε την ίδια ικανοποίηση.
Ήταν μόλις 9 ετών όταν έχασε τη μητέρα της
«Όταν το έμαθα τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα», είπε η ίδια στο CNNi.
«Επιτέλους χάρηκα που έδωσα ένα πρόσωπο στο τέρας που μας την πήρε, ωστόσο αναστατώθηκα επειδή ποτέ δεν θα αντιμετωπίσει τις συνέπειες της πράξης του».
Επί 34 χρόνια ο δολοφόνος της μητέρα της ήταν ένα μυστήριο για την ίδια και τα δύο αδέλφια της και τη γιαγιά τους.
Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, όταν η Ρέις έλαβε ένα τηλεφώνημα από έναν ντεντέκτιβ.
Αφού της έδωσε την ταυτότητα του δολοφόνου της μητέρα της, εκείνος την ενημέρωσε ότι ο άνθρωπος αυτός πέθανε το 2018 από φυσικά αίτια σε ηλικία 58 ετών και δεν θα λογοδοτήσει ποτέ για το γεγονός ότι έκλεψε από την ίδια και τα αδέλφια της τη μητέρα της, όταν αυτή ήταν μόλις 9 ετών.
Η Ρέιες θυμάται τη μητέρα της ως έναν απίστευτα ζωντανό, ειλικρινή και τρυφερό άνθρωπο. Μια από τις πιο λαμπερές της αναμνήσεις μαζί της ήταν όταν σε ένα περίπατό τους ξαφνικά εκείνη άρχισε να χορεύει όταν άκουσαν μουσική.
Μετά τον θάνατό της, η Ρέιες έζησε με τη θεία της ενώ οι δύο αδελφοί της μετακόμισαν με τον πατέρα τους.
Καινοτόμα τεχνολογία
Η μέθοδος που χρησιμοποίησαν οι αρχές για να ταυτοποιήσουν τον Σκοτ Γκριμ για τη δολοφονία της γυναίκας ήταν η γενετική γενεαλογία, η οποία συνδυάζει στοιχεία DNA με την παραδοσιακή γενεαλογία η οποία χρησιμοποιείται για την εύρεση βιολογικών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων.
Καθώς εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο για να εξερευνήσουν τις γενετικές τους ρίζες, η πρακτική αυτή έχει εξελιχθεί σε τεράστια επιχείρηση αλλά και ένα πολύτιμο εργαλείο για τις υπηρεσίες που προσπαθούν να επιλύσουν παλιά εγκλήματα.
Οι αρχές είχαν αναλύσει τα ρούχα της Κέιν και είχαν βρει τα ίχνη DNA ενός άγνωστου άντρα. Αργότερα καθόρισαν ότι αυτό ταίριαζε με εκείνο στον φάκελο του 1990, ενισχύοντας την πεποίθηση ότι ο συγγραφέας του γράμματος ήταν και ο δολοφόνος.
Παρότι όμως οι Αρχές είχαν το προφίλ DNA του Γκριμ, δεν μπορούσαν να το ταυτοποιήσουν καθώς ο άνδρας δεν είχε συλληφθεί ποτέ για οτιδήποτε.
Εδώ έρχεται η γενετική γενεαλογία. Το DNA του 1988 αποτέλεσε τη βάση για τις σημερινές έρευνες με τη βοήθεια της νέας τεχνολογίας.
«Όλα αυτά τα στοιχεία… διατηρήθηκαν όπως θα έπρεπε, γιατί ήξεραν ότι πιθανότατα πως ό,τι συνέλεγαν θα μπορούσε να είναι αυτό το μικρό αποδεικτικό στοιχείο (για την επίλυση της υπόθεσης)», λέει στο CNNi ο αστυνομικός διοικητής της αστυνομίας της Πενσιλβάνια, Νάθαν Τρέιτ.
«Λοιπόν, εδώ είμαστε στο 2022 και αυτό το μικρό αποδεικτικό στοιχείο που συνέλεξαν ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμασταν».
Πολλά ακόμη ερωτήματα
Εκτός από το ότι ζούσε κοντά στο Χάμπουργκ της Πενσυλβάνια, οι ερευνητές δεν γνωρίζουν πολλά για τον Γκριμ.
Προσπαθούν ακόμη να προσδιορίσουν αν γνώριζε την Κέιν και ενθαρρύνουν όποιον γνωρίζει τη φύση της σχέσης τους να επικοινωνήσει. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν βρει κάποια σχέση.
«Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε κάποια σύνδεση που δεν έχουμε αποκαλύψει ακόμη», τονίζει ο Ντέιβιντ Γούμερ, ο αξιωματούχος που συμμετείχε στη συνέντευξη τύπου της αστυνομίας την περασμένη εβδομάδα.
Η Κέιν φέρεται να δούλευε ως πόρνη τη στιγμή που δολοφονήθηκε και μπορεί να συναντούσε έναν πελάτη, λέει η Γουόμερ, προσθέτοντας ότι η αστυνομία προσπαθεί να προσδιορίσει αν αυτός ήταν ο Γκριμ.
Η αστυνομία της Πολιτείας της Πενσυλβάνια αρνήθηκε να δημοσιοποιήσει την επιστολή του 1990 στην εφημερίδα ή να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για το τι ακριβώς έλεγε.
«Υπήρχαν απλώς προσωπικές λεπτομέρειες σχετικά με το πού πετάχτηκε, πώς εμφανίζονταν τα ρούχα της, τέτοια πράγματα», είπε ο Γούμερ.
«Αυτό οδήγησε τους ερευνητές να πιστέψουν ότι όποιος έγραψε την επιστολή είχε διαπράξει την ανθρωποκτονία».
Οι ερευνητές είπαν ότι η μεγαλύτερη ανακάλυψη στην υπόθεση συνέβη φέτος αφού έλαβαν ένα νέο δείγμα DNA του Γκριμ για να το συγκρίνουν με τα παλαιότερα στοιχεία.
Αρνήθηκαν να διευκρινίσουν πώς απέκτησαν το DNA του όταν ήταν νεκρός εδώ και τέσσερα χρόνια, περιορίστηκαν μόνο να πουν ότι λήφθηκε νόμιμα μέσω εντάλματος έρευνας.
Εν τω μεταξύ, η Ρέγιες νοσταλγεί ακόμα τη μητέρα της.
«Ήταν δύσκολο να μεγαλώσω χωρίς μαμά», είπε.
«Κανένα παιδί δεν πρέπει ποτέ να μεγαλώσει χωρίς τη μαμά του».
Η Ρέγιες έχει ακόμα τόσες πολλές ερωτήσεις που θα έκανε στον Γκριμ αν ήταν ακόμα ζωντανός. Γιατί σκότωσε μια νεαρή γυναίκα που απλώς προσπαθούσε να φροντίσει τα παιδιά της; Και τι πέρασε από το μυαλό του όταν έμαθε ότι είχε μια οικογένεια που την αγαπούσε;
Η Ρέις ξέρει ότι δεν θα πάρει ποτέ τις απαντήσεις. Αλλά είναι χαρούμενη που η οικογένειά της γνωρίζει επιτέλους τον δολοφόνο της μητέρας της.
