Το 1992, ο τοπογράφος μηχανικός Hrvoje Lukatela εντόπισε το σημείο στον ωκεανό, το οποίο ήταν το πιο απομακρυσμένο από οποιαδήποτε στεριά πάνω στον πλανήτη, χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα υπολογιστή που υπολόγιζε τις συντεταγμένες που είχαν τη μεγαλύτερη απόσταση από τρεις ισαπέχουσες συντεταγμένες στεριάς. Mάλιστα, του έδωσε και το όνομά Point Nemo από τον διάσημο ναύτη του βιβλίου του Ιουλίου Βερν «Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα».
https://www.tiktok.com/@geomap.bytes/video/7401632022306868510?embed_source=121374463%2C121468991%2C121439635%2C121433650%2C121404358%2C121351166%2C121331973%2C120811592%2C120810756%3Bnull%3Bembed_blank&refer=embed&referer_url=www.gazzetta.gr%2Fplus%2F2378380%2Fpio-apomonomeno-meros-sti-gi-einai-pio-konta-me-astronaytes-para-me-alloys-anthropoys&referer_video_id=7401632022306868510
Αυτή η απομακρυσμένη ωκεάνια τοποθεσία βρίσκεται στις συντεταγμένες 48°52,6′Ν 123°23,6′Δ, περίπου 2.688 χιλιόμετρα από την πλησιέστερη στεριά -το νησί Ντούσι, μέρος των νήσων Πίτκαιρν, στα βόρεια, το Μότου Νούι, ένα από τα νησιά του Πάσχα, στα βορειοανατολικά και το νησί Μάχερ, μέρος της Ανταρκτικής, στα νότια.
Οι κοντινότεροι άνθρωποι στο Point Nemo είναι οι αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, οι οποίοι πετούν σε απόσταση μόλις 400 χιλιομέτρων πάνω από τη ζώνη! Είναι ουσιαστικά το σημείο όπου τα διαστημόπλοια πηγαίνουν να «πεθάνουν». Για παράδειγμα, όταν παροπλίστηκε ο ρωσικός διαστημικός σταθμός Mir, επιλέχθηκε το Point Nemo ως το σημείο όπου θα προσγειωνόταν για να διασφαλιστεί ότι τα συντρίμμια που δημιουργήθηκαν από την επανείσοδό του στη γήινη ατμόσφαιρα δεν θα προκαλούσαν ζημιές στη στεριά. Κάπως έτσι, ένα πραγματικό «νεκροταφείο» διαστημοπλοίων δημιουργήθηκε με τα χρόνια γύρω από το σημείο Nemo.
Αξίζει να σημειωθεί πως στο συγκεκριμένο σημείο είναι αρκετά δύσκολη η ύπαρξη ζωής. Ένα τεράστιο περιστρεφόμενο ρεύμα που στην πραγματικότητα εμποδίζει τη ροή πλούσιου σε θρεπτικά συστατικά νερού στην περιοχή, αλλά και οι μηδαμινές πηγές τροφής, είναι αδύνατο να διατηρήσουν την οποιαδήποτε ζωή σε αυτό το τμήμα του ωκεανού (εκτός από τα βακτήρια και τα μικρά καβούρια που ζουν κοντά στις ηφαιστειακές οπές στον πυθμένα).
