Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Σε δεύτερο πλάνο, πίσω την τραγωδία των Τεμπών και τις καθημερινές αποκαλύψεις και εξελίξεις, τις τελευταίες ημέρες ξεκίνησε μια ακόμα συζήτηση που έχει στο επίκεντρο εκατοντάδες νεκρούς και έντονη οσμή συγκάλυψης.
Η βύθιση του αλιευτικού Adriana σε διεθνή ύδατα ανοιχτά της Πύλου, τον Ιούνιο του 2023, είχε ως αποτέλεσμα να πνιγούν, επισήμως, 82 πρόσφυγες και να αγνοούνται εκατοντάδες. Από το ελληνικό Λιμενικό σώθηκαν 103 άνθρωποι. Η αλήθεια είναι ότι μετά από τις αρχικές αντεγκλήσεις για την στάση του Λιμενικού, το θέμα σχεδόν ξεχάστηκε.
Επανήλθε στη δημοσιότητα εξαιτίας του πορίσματος του Συνηγόρου του Πολίτη που δημοσιοποιήθηκε τη Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου και το οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων:
“Το πόρισμα της Ανεξάρτητης Αρχής καταλήγει σε σαφείς ενδείξεις για οκτώ (8) ανώτερους αξιωματικούς του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. ως προς την εκ μέρους τους γνώση και παράβλεψη του κινδύνου για τη ζωή, την υγεία και τη σωματική ακεραιότητα των επιβαινόντων αλλοδαπών στο αλιευτικό Adriana, οι οποίοι κρίνονται ελεγκτέοι για θανατηφόρα έκθεση, καθώς και για έκθεση σε κίνδυνο της ζωής, υγείας και σωματικής ακεραιότητας των επιβαινόντων στο αλιευτικό Adriana, κατά το άρθρο 306 Π.Κ. Το πόρισμα της Αρχής αξιολογεί, επίσης, την καταγγελλόμενη ρυμούλκηση του αλιευτικού Adriana από το σκάφος του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. που κλήθηκε να προστρέξει”.
Με πιο απλά λόγια, ο Συνήγορος μετά από ενδελεχή έρευνα και συγκέντρωση αποδεικτικού υλικού 5.000 σελίδων, κατέληξε ότι το σκάφος του Λιμενικού καθυστέρησε να παρέμβει ενώ γνώριζε τον κίνδυνο και όταν τελικά παρενέβη, το έπραξε με τρόπο που ενδεχομένως να συνετέλεσε στο ναυάγιο.
Να πούμε εδώ ότι παρεμφερή ήταν τα συμπεράσματα της αντίστοιχης έρευνας της Frontex, πριν από ένα χρόνο.
Το πόρισμα, συνολικά 148 σελίδων, αναφέρει πολλά ακόμα, περί άρνησης της λιμενικής αρχής αφενός να διεξάγει εσωτερική έρευνα αφετέρου να συνεισφέρει τα στοιχεία που ζητήθηκαν, όπως π.χ. βιντεοσκοπημένο υλικό από το σκάφος του λιμενικού, με την αιτιολογία ότι οι κάμερες δεν λειτουργούσαν. Και μέσα σε όλα υπάρχουν καταγγελίες για την εισαγγελία Ναυτοδικείου Πειραιά που ανέλαβε την υπόθεση και (σύμφωνα με τις ίδες καταγγελίες), συνέταξε μια επιεικώς ελλιπή δικογραφία.
Η κυβέρνηση αντέδρασε στο πόρισμα του Συνηγόρου με τρόπο επιθετικό. Θα έλεγα πρωτοφανή, ωστόσο οι κυβερνητικές επιθέσεις προς τις ανεξάρτητες αρχές τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς δεν είναι ασυνήθιστες. Η ανακοίνωση του Υπουργείο Ναυτιλίας, πέραν της προσπάθειας απαξίωσης του Συνηγόρου, πετάει ταυτόχρονα την μπάλα στην εξέδρα: “Το πόρισμα αντικειμενικά επιχειρεί να μεταθέσει τη συζήτηση από τα εγκληματικά δίκτυα των διακινητών στα στελέχη του Λιμενικού Σώματος, που αγωνίζονται νυχθημερόν για την προστασία της χώρας”.
Ας αφήσουμε στην άκρη τον λαϊκισμό του πράγματος (το πόρισμα δεν μεταθέτει τη συζήτηση, ούτε τις ευθύνες στα στελέχη του Λιμενικού Σώματος γενικά, αποδίδει ευθύνες σε συγκεκριμένα στελέχη), όπως και τον παραλογισμό του (ουδεμία δουλειά έχει ο Συνήγορος του Πολίτη να ασχοληθεί με δίκτυα διακινητών) και ας σταθούμε λίγο παραπάνω στο επαναλαμβανόμενο μοτίβο: η κυβέρνηση εκτιμά την ανεξαρτησία των …ανεξάρτητων αρχών, μονάχα όταν της αρέσουν οι αποφάσεις τους, Ειδάλλως, δεν διστάζει να τους επιτεθεί ολομέτωπα.
Δεν αντιλαμβάνονται ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του πόσο κακό κάνει αυτό συνολικά στην κοινωνία;
Πώς η απαξίωση των θεσμών, οδηγεί σταδιακά σε απαξίωση της δημοκρατίας και ενίσχυση των άκρων;
Ή μήπως το αντιλαμβάνονται αλλά μπροστά στον κίνδυνο να αποκαλυφθεί η ανεπάρκεια (χρησιμοποιώ τη λέξη με μπόλικη καλή διάθεση, διότι με κακή διάθεση ταιριάζουν άλλες, σαφώς χειρότερο) των χειρισμών τους σε ζητήματα όπως οι υποκλοπές, τα Τέμπη, το ναυάγιο της Πύλου, δεν τους πολυνοιάζει κιόλας;
Μήπως δηλαδή έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο κυνισμού ώστε να αξιολογούν την πολιτική τους επιβίωση ως σημαντικότερη από την απόδοση δικαιοσύνης, ακόμα και σε υποθέσεις με εκατοντάδες νεκρούς;
Τείνω να καταλήξω ότι εδώ που βρισκόμαστε σήμερα πια, το ερώτημα έχει καταστεί δυστυχώς ρητορικό.