Με τον κορωνοϊό η πολιτική τάξη δοκιμάζεται σκληρά στο πεδίο μιας ζοφερής πραγματικότητας. Τώρα πλέον όλες οι δυνάμεις, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, κρίνονται και αξιολογούνται με γνώμονα την υπευθυνότητα, τη συνέπεια, τη σοβαρότητα και την επάρκεια, τις οποίες θα επιδείξουν.
Τα προβλήματα υπερβαίνουν κατά πολύ προγενέστερα πολιτικά προγράμματα, αρχικούς κυβερνητικούς σχεδιασμούς, μάταιες εξαγγελίες και ανούσιους ανταγωνισμούς. Εξ ου και η διαχείρισή τους κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Οι δραματικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης, στην οικονομία, την εργασία, την κοινωνία καθίσταται αδύνατον να προσμετρηθούν αυτή τη στιγμή. Και τούτο διότι θα είναι κυλιόμενες. Το μέγεθος και η έκτασή τους, σχεδόν με βεβαιότητα, θα ισοδυναμούν με ένα ισχυρό σοκ απρόβλεπτων διαστάσεων.
Αναμφισβήτητα, η ύφεση θα συντρίψει μονομέρειες και αυταρέσκειες, παρωχημένες συνταγές και τσιτάτα άλλων εποχών. Η αποσάθρωση των παραγωγικών, οικονομικών και εργασιακών δραστηριοτήτων δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί με την έκρηξη επιδομάτων και τις πελατειακές ρυθμίσεις. Ούτε με ανεδαφικά αιτήματα και υπέρμετρες υποσχέσεις.
Η προσπάθεια κάποιων κυβερνητικών στελεχών και παραγόντων να μετριάσουν ή ακόμη και να ωραιοποιήσουν τη δυσοίωνη κατάσταση που αναμένεται, μάλλον ευσεβείς πόθους υποκρύπτει. Η απαίδευτη δε επιμονή της αντιπολίτευσης να βιαστεί να επικρίνει εκ των προτέρων τα όποια μέτρα λήφθηκαν, σε μεγάλο βαθμό μοιάζει αναξιόπιστη.
Η κυβέρνηση πράγματι πιστώνεται θετικά τους εύστοχους χειρισμούς της στην πανδημία. Τα ευρήματα όλων των δημοσκοπήσεων είναι εντυπωσιακά. Η επιτελική ομάδα που συστάθηκε, με πρωταγωνιστή τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα, αποδείχθηκε ικανή και σθεναρή. Συνδύασε την πολιτική βούληση με τον τεκμηριωμένο επιστημονικό λόγο. Λειτούργησε πάνω από σκοπιμότητες και μικροπολιτικά κριτήρια. Έδειξε οξυμένα αντανακλαστικά. Εξέπεμψε καθαρά και ευθύβολα μηνύματα.
Η επερχόμενη οικονομική δυσπραγία συνιστά, εκ των πραγμάτων, μεγαλύτερη πρόκληση. Οι μέχρι σήμερα αποφάσεις δεν θεμελιώνουν ολοκληρωμένο σχέδιο. Τα Προγράμματα Συνεργασία και Sure αποτελούν αναγκαίες και απαραίτητες ενέργειες. Κινούνται όμως στη σφαίρα του Μίκρου. Αντικειμενικά, δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Μάκρου, το οποίο καθίσταται ζωτική προτεραιότητα.
Ήδη είναι φανερό ότι καίριοι τομείς της οικονομίας, της εργασίας και του τουρισμού δεν έχουν «μοντάρει» κοινές προσεγγίσεις και επιδιώξεις για την υπέρβαση των δυσμενών εξελίξεων. Οι αρμόδιοι υπουργοί δεν συνθέτουν μια δυναμική και στιβαρή διαχειριστική ομάδα. Οι αποκλίσεις και ο κατακερματισμός επιβεβαιώνουν την έλλειψη συνοχής και κυρίως την απουσία διακριτού στρατηγικού στόχου.
Με δεδομένες τις οξείες διαστάσεις της διαφαινόμενης οικονομικής κρίσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναμφίβολα, χρειάζεται κι εδώ έναν «Τσιόδρα» – κάτι που υποστήριξαν πολλοί. Έχει ανάγκη από έναν «στρατηγό της οικονομίας» που θα συνδυάζει την πολιτική οξυδέρκεια με την εξειδικευμένη γνώση. Και προπαντός να διαθέτει την ικανότητα μετάδοσης των σχετικών κυβερνητικών αποφάσεων.
Άλλωστε, ο πρωθυπουργός την περίοδο αυτή δεν μπορεί παρά να ταυτιστεί με τα μείζονα οικονομικά ζητήματα. Το πολιτικό κεφάλαιο που απέκτησε, αλλά και η εμπιστοσύνη που αποπνέει είναι εχέγγυα για μια αποτελεσματική διαχείριση.
Από την άλλη ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, αν δεν εναρμονιστούν με τις τάσεις της κοινής γνώμης, δύσκολα θα καταφέρουν να την κερδίσουν. Η αναντιστοιχία τους με την πλειονότητα των πολιτών είναι περισσότερο από εμφανής.
Το βέβαιο είναι πως με πλειοδοσίες και μαξιμαλισμούς θα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν πρόβλημα αξιοπιστίας. Το χειρότερο, με ανώφελες διακηρύξεις και βερμπαλισμούς αδυνατούν να διευρύνουν την πολιτική τους αξία.
Πάντως, το στοίχημα της πανδημίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έχει κερδίσει. Απομένει να αποδείξει ότι μπορεί να κερδίσει και εκείνο της οικονομίας.