«Ο τάδε, να ξέρεις, είναι μεγάλο λαμόγιο», μου σχολίασε φίλος για υποψήφιο σύμβουλο στις επερχόμενες τοπικές εκλογές.
Τα ψηφοδέλτια των υποψήφιων δημάρχων και περιφερειαρχών απαρτίζονται από πληθώρα ανθρώπων.
Όσο καλές προθέσεις κι αν έχει ο κάθε επικεφαλής, όσο αποτελεσματικό κόσκινο κι αν διαθέτει, πάντοτε υπάρχει αξιοσημείωτη πιθανότητα στο ψηφοδέλτιο να παρεισφρήσουν και άνθρωποι χαμηλής υποστάθμης.
Ματαιόδοξοι και γραφικοί, ιδιοτελείς και πονηροί, ανερμάτιστοι κι αναποτελεσματικοί θα βρουν τρόπο να τρυπώσουν σε οποιαδήποτε συλλογικότητα.
Άλλωστε τα ψηφοδέλτια των δημοτικών και περιφερειακών παρατάξεων αντλούν στελέχη από την κοινωνία· ακατόρθωτο να μην ενσωματώνουν μέρος των παθογενειών και των ελαττωμάτων της.
Προφανώς, έχει σημασία το ποσοστό των ανιδιοτελών και των αξιοπρεπών σε ένα ψηφοδέλτιο.
Άλλο να χώθηκε μια μειοψηφία απορριπτέων κι άλλο ο κατιμάς να δίνει τον τόνο και να διαμορφώνει την προσωπικότητα του συνδυασμού.
Εκτός κι αν το ψάρι βρωμάει ολότελα απ’ το κεφάλι – αυτή η πιθανότητα δε χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης.
Σε κάθε περίπτωση, οι συνδυασμοί και οι υποψήφιοι τίθενται στην κρίση της κοινωνίας.
Ευθύνη της κοινωνίας των πολιτών είναι η ανάδειξη των έντιμων και των ικανών κάθε ψηφοδελτίου και η απόρριψη των ανάξιων και των αναξιοπρεπών.
Γιατί το καλύτερο κόσκινο που θα εμποδίσει τα λαμόγια να αναρριχηθούν στις επικείμενες τοπικές εκλογές, είναι η ψήφος του καθενός μας.
