Ανεξαρτήτως αν πριν τον πόλεμο ο Ουκρανός πρόεδρος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο Μπέπε Γκρίλο της Ουκρανίας, που ισορροπεί για να κυριαρχήσει πολιτικά ανάμεσα στην επίκληση του θυμικού, «προσκαλώντας» ακραία στοιχεία, και στη δημόσια επιδραστικότητά του λόγω της επιτρυχημένης καριέρας τους ως κωμικού κυρίως ηθοποιού, τώρα μάχεται αμυνόμενος για την πατρίδα του. Μια από τις πιο επιτυχημένες πρωτοβουλίες του σε αυτόν τον φονικό πόλεμο που προκάλεσε η καταδικαστέα ρωσική εισβολή είναι οι δημόσιες ομιλίες του στα κοινοβούλια άλλων χωρών, κυρίως αυτών του δυτικού κόσμου, οι οποίες έχουν αποφέρει αποτελέσματα, αφού επηρεάζουν «τις καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων» που θα έλεγε και ο Τρούμαν πριν από 70 χρόνια.
Σε αυτό το πλαίσιο προσεκλήθη, έστω και καθυστερημένα, από το ελληνικό κοινοβούλιο να μιλήσει μέσω διαδικτυακής σύνδεσης. Συνέβη όμως κάτι νεοφανές. Στο λόγο του θα συμπεριλαμβανόταν κι ένα βίντεο με «ήρωες» από τη Μαριούπολη που μάχονται τον Ρώσο εισβολέα. Ωστόσο, μια μεγάλη έκπληξη περίμενε τους παριστάμενους στην ολομέλεια της Βουλής. Συμπεριλαμβανομένης της ΠτΔ κας Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Ο ένας από τους δύο ελληνικής καταγωγής «μαχητές» αναφέρθηκε με υπερηφάνεια στη συμμετοχή του στο Τάγμα Αζόφ που χαρακτηρίζεται ως ναζιστικό, παρά τις αιτιάσεις για ενσωμάτωση του στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, κάτι που δεν το διασώζει από την ακραία και εγκληματική φήμη του.
Αυτή, λοιπόν, η επιλογή του προέδρου Ζελένσκι, προκάλεσε ερωτηματικά, δυσαρέσκεια και φυσικά απογοήτευση. Με το δεδομένο ότι οι παρεμβάσεις των «μαχητών» είναι βιντεοσκοπημένες, η ουκρανική πλευρά γνώριζε την αναφορά του «Μιχαήλ» στο Τάγμα Αζόφ. Το αποτέλεσμα, κατά τη γνώμη μας, ήταν να παγιδευτεί το ελληνικό πολιτειακό και πολιτικό προσωπικό στην προπαγάνδα του πολέμου και να αγνοηθεί παντελώς η ελληνική κοινή γνώμη που είναι ευαίσθητη στο θέμα των Ελλήνων της Μαριούπολης και της εγκληματικής δράσης όλα τα προηγούμενα χρόνια των ακραίων αυτών παραστρατιωτικών που σπέρνουν τον τρόμο στην περιοχή. Και όπως όλοι γνωρίζουμε από την πρόσφατη περίοδο, ο κ. Ζελένσκι ούτε αφελής είναι, ούτε έχει έλλειψη αντίληψης στη διαχείριση της δημόσιας σφαίρας.
Από τη δική μας πλευρά είναι απαράδεκτο η Βουλή των Ελλήνων να μην έχει ελέγξει το βίντεο που θα παιχθεί στο ναό της ελληνικής δημοκρατίας. Ο ΠτΒ κ. Κώστας Τασούλας έχει ευθύνη όχι για την ύπαρξη του βίντεο στην ομιλία, αλλά γιατί δεν το ήλεγξε. Κι ένα λεπτό πριν να ερχόταν έπρεπε να καθυστερήσει την παρέμβαση Ζελένσκι για να ελεγχθεί. Ο ΠτΒ είναι πλέον έκθετος απέναντι στο αξίωμά του, αφού αποδείχθηκε ανεπαρκής σε μια τόσο σημαντική στιγμή. Από την άλλη πρέπει να υπάρξει διευκρίνιση για το ποιος χειρίστηκε το ζήτημα από πλευράς εξωτερικής πολιτικής. Η Βασιλίσσης Σοφίας ή το Μαξίμου, αφού το τελευταίο διάστημα θέλει να βγαίνει μπροστά το πρωθυπουργικό γραφείο παρακάμπτοντας τον υπουργό Εξωτερικών κ. Δένδια. Και αυτό οφείλει να το γνωρίζει ο Ελληνικός Λαός.
Κλείνοντας, η ομιλία Ζελένσκι ήταν συγκινησιακή και θεσμικά στιβαρή. Ωστόσο, δεν ήταν ιστορική γιατί έκανε ανιστόρητους παραλληλισμούς σε σχέση με την ελληνική ιστορία και την ελληνικής καταγωγής κοινότητα στην Ουκρανία, για την οποία ειρήσθω εν παρόδω δεν έχει ενδιαφερθεί ποτέ, και αυτό που ζήτησε και λογικά, είναι όπλα για να αμυνθεί η χώρα τους απέναντι στους Ρώσους. Μετά και από αυτό, εξαίροντας τους τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που αποχώρησαν όταν έγινε η αναφορά στο Τάγμα Αζόφ, στη σωστή πλευρά της ιστορίας τίθενται όσοι είναι εναντίον της ρωσικής εισβολής, υπέρ της Ειρήνης και αυτοί που πραγματικά συναισθάνονται το δράμα του ηρωικού Ουκρανικού Λαού…