H καθημερινή κίνηση δίνει πραγματικά ζωή, όπως έχουν ήδη επισημάνει πλήθος μελετών. Μπορεί, όμως, αυτό το όφελος να ποσοτικοποιηθεί σε χρόνια ζωής; Μια νεότερη μελέτη συμπεραίνει πόσα χρόνια θα μπορούσαμε να προσθέσουμε στο προσδόκιμο ζωής, εάν ακολουθούσαμε το παράδειγμα όσων γυμνάζονται συστηματικά και έχουν κάνει την άσκηση τρόπο ζωής.
Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine, εάν όλοι οι πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν τόσο δραστήριοι όσο το 25% των πιο δραστήριων ατόμων, οι άνω των 40 ετών θα μπορούσαν να προσθέσουν πέντε χρόνια στη ζωή τους.
Παρότι τα οφέλη της σωματικής δραστηριότητας συμβάλλουν στην καλή υγεία, οι εκτιμήσεις ποικίλλουν όσον αφορά το ίδιο το όφελος από ένα καθορισμένο ποσό δραστηριότητας, τόσο για τα άτομα όσο και συνολικά σε πληθυσμιακό κομμάτι. Με βάση αυτή τη λογική, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Griffith χρησιμοποίησαν μετρητές δραστηριότητας, για να αποκτήσουν μια πιο ακριβή εικόνα των επιπέδων σωματικής δραστηριότητας του πληθυσμού αντί για απαντήσεις που βασίζονται σε ερωτηματολόγια, όπως συμβαίνει σε άλλες μελέτες, διαπιστώνοντας ότι τα οφέλη ήταν περίπου διπλάσια από τις προηγούμενες εκτιμήσεις.
Πιο συγκεκριμένα, συμπέραναν ότι το πιο δραστήριο τεταρτημόριο των ατόμων της αμερικανικής κοινότητας είχε 73% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από τους λιγότερο δραστήριους ομολόγους τους. Για αυτό το λιγότερο δραστήριο τεταρτημόριο, ένας μονόωρος περίπατος μιας ώρας θα μπορούσε δυνητικά να αποφέρει όφελος περίπου έξι επιπλέον ωρών ζωής.
Παρότι αυτή η διάρκεια μοιάζει αμελητέα, αθροιστικά τα πλεονεκτήματα πολλαπλασιάζονται: «Εάν το λιγότερο δραστήριο τεταρτημόριο του πληθυσμού άνω των 40 ετών αυξήσει το επίπεδο δραστηριότητάς του σε αυτό του πιο δραστήριου τεταρτημορίου, θα μπορούσε να ζήσει, κατά μέσο όρο, περίπου 11 χρόνια περισσότερο. Αυτή δεν είναι μια παράλογη προοπτική, καθώς το 25% του πληθυσμού το κάνει ήδη. Αυτοί οι τελευταίοι είναι και εκείνοι που ήδη έχουν “μεγιστοποιήσει” το όφελος και, για παράδειγμα, μια ώρα παραπάνω περπάτημα δε θα τους προσφέρει κανένα επιπλέον όφελος» επισημαίνει ο Δρ Lennert Veerman.
Ως προς το είδος της άσκησης, ο ίδιος σημειώνει πως «θα μπορούσε οποιοδήποτε είδος άσκησης να συμβάλλει στη μακροζωία, αλλά θα ισοδυναμούσε περίπου με λίγο λιγότερο από τρεις ώρες περπάτημα την ημέρα».
Πώς η άσκηση προλαμβάνει από χρόνιες παθήσεις
Η ερευνητική ομάδα πρότεινε ότι τα χαμηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας θα μπορούσαν να συναγωνιστούν ακόμη και τις αρνητικές επιπτώσεις του καπνίσματος, με άλλες έρευνες να διαπιστώνουν ότι κάθε τσιγάρο θα μπορούσε να αφαιρέσει 11 λεπτά από τη ζωή ενός καπνιστή. Συνεπώς, ένας πιο δραστήριος τρόπος ζωής θα μπορούσε επίσης να προσφέρει προστατευτικά αποτελέσματα έναντι καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικών επεισοδίων, ορισμένων μορφών καρκίνου και άλλων χρόνιων ασθενειών, με τα ευρήματα της μελέτης να αναδεικνύουν την ανάγκη επανεξέτασης των εθνικών κατευθυντήριων γραμμών για τη σωματική δραστηριότητα με τη χρήση αυτών των μεθόδων.
Ο Δρ Veerman δήλωσε ότι η σωματική δραστηριότητα είχε υποτιμηθεί κατά πολύ ως προς την ικανότητά της να βελτιώνει τα αποτελέσματα της υγείας, γεγονός που υποδηλώνει ότι ακόμη και οι μέτριες αυξήσεις στην κίνηση θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σημαντικά οφέλη στη μακροζωία. «Αν υπάρχει κάτι που θα μπορούσατε να κάνετε για να μειώσετε περισσότερο από το μισό τον κίνδυνο θανάτου σας, η σωματική δραστηριότητα είναι εξαιρετικά ισχυρή», συμπλήρωσε.
«Αν μπορούσαμε να αυξήσουμε τις επενδύσεις για την προώθηση της σωματικής δραστηριότητας και τη δημιουργία περιβάλλοντος διαβίωσης που την προωθεί, όπως γειτονιές με δυνατότητα περιπάτου ή ποδηλασίας και βολικά, οικονομικά προσιτά συστήματα δημόσιων μεταφορών, θα μπορούσαμε όχι μόνο να αυξήσουμε τη μακροζωία αλλά και να μειώσουμε την πίεση στα συστήματα υγείας και στο περιβάλλον» καταλήγει.
