Ενόψει των ευρωεκλογών, αυτές τις ημέρες πραγματοποιούνται ανά την Ελλάδα προεκλογικές συγκεντρώσεις.
Οι επικεφαλής των κομμάτων περιοδεύουν στην επικράτεια και βγάζουν λόγους σε πλατείες και κλειστά στάδια.
Οι ανοιχτές προεκλογικές συγκεντρώσεις έχουν μακρά παράδοση στη χώρα μας.
Κάποτε, όταν τα μέσα διάδοσης ενός πολιτικού μηνύματος ήταν πενιχρά και ακόμη και η ανάγνωση μιας αθηναϊκής εφημερίδας ήταν δύσκολη υπόθεση σε πολλά μέρη, οι μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις ήταν σχεδόν αναγκαίες.
Έπρεπε με κάποιον τρόπο τα κόμματα και οι αρχηγοί να απευθυνθούν στον λαό, να δείξουν το πρόσωπό τους, να παίξουν το παιχνίδι των πολιτικών εντυπώσεων.
Έπρεπε και ο ψηφοφόρος ή ο κομματικός οπαδός να δείξει κάπως τον ενθουσιασμό και την επιδοκιμασία του στον ηγέτη της αρεσκείας του· το κούνημα μιας σημαίας στην κεντρική πλατεία ήταν από τα ελάχιστα μέσα που είχε διαθέσιμα για να το πράξει.
Έκτοτε κύλησε μπόλικο νερό στο αυλάκι.
Η πολιτική προπαγάνδα και η επικοινωνία είναι στις μέρες μας ολόκληρη επιστήμη, με πανίσχυρα και πάμπολλα εργαλεία στη διάθεσή της.
Η εικόνα κυριαρχεί πια στη ζωή μας. Το οποιοδήποτε πολιτικό μήνυμα μπορεί να αναμεταδοθεί με αναρίθμητους τρόπους και μέσα και να βρει αποδέκτες ίσαμε το πιο απομακρυσμένο σημείο της χώρας.
Αλλά και ο πολίτης/ψηφοφόρος/κομματικός οπαδός έχει πληθώρα δυνατοτήτων για να εκδηλώσει την επιδοκιμασία ή την αποδοκιμασία του προς κόμματα και πολιτικά πρόσωπα, είτε σε δημόσια φόρα είτε ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο.
Παρόλα αυτά οι προεκλογικές συγκεντρώσεις εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα και να θεωρούνται από τα κομματικά επιτελεία ως σημαντική πτυχή της προεκλογικής τους εκστρατείας.
Δεν έχω ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα αν οι ανοιχτές προεκλογικές συγκεντρώσεις είναι απλώς απολιθώματα του παρελθόντος ή αν εξακολουθούν και στις μέρες μας να εξυπηρετούν στ’ αλήθεια τις επικοινωνιακές σκοπιμότητες των κομματικών στρατηγείων.
Σε κάθε περίπτωση, δείχνει να αφορά όλο και λιγότερο κόσμο το να στηθεί σε μια πλατεία για να ακούσει ένα μήνυμα που θα έχει ήδη φτάσει σε αυτόν με χίλιους δυο άλλους τρόπους.
Πόσο μάλλον να τραγουδά δοτά συνθήματα κουνώντας μια σημαία.
