Κατά τη διάρκεια της ιστορικής πτήσης της κοντά στον Ήλιο στα τέλη του περασμένου έτους, η διαστημική αποστολή Parker Solar Probe της NASA κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες από το εσωτερικό της ατμόσφαιράς του.
Αυτές οι εικόνες που δημοσιεύονται τώρα, έχουν ληφθεί από την κοντινότερη απόσταση από τον Ήλιο που έχει επιτευχθεί ποτέ και βοηθούν τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την επίδραση του Ήλιου στη Γη και σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα.
Όπως ανακοίνωσε η NASA, το Parker Solar Probe ξεκίνησε την πλησιέστερη προσέγγισή του στον Ήλιο στις 24 Δεκεμβρίου 2024, πετώντας μόλις 6,11 εκατομμύρια χιλιόμετρα από την επιφάνειά του. Καθώς διέσχιζε την εξωτερική ατμόσφαιρα (στέμμα) του Ήλιου, συνέλεξε δεδομένα με μια σειρά επιστημονικών οργάνων όπως το WISPR (Wide-Field Imager for Solar Probe).
Οι νέες εικόνες του WISPR αποκαλύπτουν το στέμμα και τον ηλιακό άνεμο, μια συνεχή ροή ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων από τον Ήλιο που απλώνονται σε όλο το ηλιακό σύστημα, με ευρύ φάσμα επιδράσεων.
Parker Probe Sends Closest-Ever Images of the Sun
NASA’s Parker Solar Probe has captured the closest images ever of the Sun from just 3.8 million miles away.
It spotted merging coronal mass ejections (CMEs), fine details in the corona, and mapped the heliospheric current sheet… pic.twitter.com/Mcg5jEVQ0V
— Space Mechanics (@SpaceMechanicsY) July 11, 2025
Μαζί με τις εκρήξεις υλικού και τα μαγνητικά ρεύματα από τον Ήλιο, ο ηλιακός άνεμος συμβάλλει στη δημιουργία σελάτων, στην απογύμνωση της ατμόσφαιρας των πλανητών και στην πρόκληση ηλεκτρικών ρευμάτων που μπορούν να κατακλύσουν τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και να επηρεάσουν τις επικοινωνίες στη Γη. Η κατανόηση της επίδρασης του ηλιακού ανέμου ξεκινά με την κατανόηση της προέλευσής του στον Ήλιο.
Τα μυστικά του ηλιακού ανέμου
Οι εικόνες του WISPR δίνουν στους επιστήμονες μια πιο λεπτομερή εικόνα του τι συμβαίνει στον ηλιακό άνεμο αμέσως μετά την απελευθέρωσή του από το στέμμα. Απεικονίζουν το σημαντικό όριο όπου η κατεύθυνση του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου αλλάζει από βόρεια προς νότια, το οποίο ονομάζεται ηλιοσφαιρικό ρεύμα. Επίσης, καταγράφουν για πρώτη φορά σε υψηλή ανάλυση τη σύγκρουση πολλαπλών στεμματικών εκτοξεύσεων μάζας (CME) – μεγάλες εκρήξεις φορτισμένων σωματιδίων που αποτελούν βασικό παράγοντα του διαστημικού καιρού.
Όταν οι CME συγκρούονται, η τροχιά τους μπορεί να αλλάξει, καθιστώντας πιο δύσκολο να προβλεφθεί πού θα καταλήξουν. Η συγχώνευσή τους μπορεί επίσης να επιταχύνει τα φορτισμένα σωματίδια και να αναμίξει τα μαγνητικά πεδία, γεγονός που καθιστά τις επιπτώσεις των CME ενδεχομένως πιο επικίνδυνες για τους αστροναύτες και τους δορυφόρους στο διάστημα, καθώς και για την τεχνολογία στο έδαφος. Οι κοντινές λήψεις του Parker Solar Probe βοηθούν τους επιστήμονες να προετοιμαστούν καλύτερα για τέτοιες επιπτώσεις του διαστημικού καιρού στη Γη και πέρα από αυτήν.
Η επόμενη διέλευση του Parker Solar Probe από το ηλιακό στέμμα θα πραγματοποιηθεί στις 15 Σεπτεμβρίου 2025.
