Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος ο Θανάσης Ευθυμιάδης με την περιβαλλοντική καταστροφή ανέβασε μια ανάρτηση που περιγράφει την πικρία του.
Η ανάρτηση του Θανάση Ευθυμιάδη
«Όσο τα κράτη των ανθρώπων , συνεχίζουν να φέρονται στο περιβάλλον με απαξίωση, θα συνεχίζω να έχω αυτή την απορία: Μήπως τελικά, οι εξωγήινοι που θέλουν να έρθουν για να καταστρέψουν τον πλανήτη Γη, είμαστε εμείς οι άνθρωποι;;;
Από τη στιγμή που το είδος μας πάτησε στη γη, είμαστε εξαρτημένοι από αυτήν. Μας δίνει ότι χρειαζόμαστε για να υπάρχουμε. Κι εμείς δεν κάνουμε τίποτα για να της πούμε ένα ευχαριστώ. Αντιθέτως, την αντιμετωπίζουμε σαν κάτι άψυχο.
Φταίμε όμως πραγματικά εμείς;
Μας μαθαίνουν από μικρούς να τη σεβόμαστε;
Μας το διδάσκουν στα σχολεία;
Δυστυχώς όχι.
Το μάθημα τής Μελέτης του περιβάλλοντος, κατά το Υπουργείου Παιδείας, είναι δευτερεύον μάθημα και διδάσκεται σπάνια. Οποιαδήποτε ώρα χαθεί από τα πρωτεύοντα μαθήματα, αντικαθίσταται εις βάρος των μαθημάτων: Μελέτη Περιβάλλοντος και Καλλιτεχνικά -χωρίς καμία εξήγηση στα παιδιά.
Έτσι, το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα εισβάλλει μέσα στη συνείδηση τού παιδιού και υποβαθμίζει την αξία τού περιβάλλοντος. Πιστεύω ότι αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα. Η πολιτεία πρέπει να το πάρει στα σοβαρά, μιας και είμαστε από τους τελευταίους στην Ευρώπη σε θέματα περιβάλλοντος και ανακύκλωσης.
Αν συνεχίσουμε όμως έτσι, πέρα από την καταστροφή τού περιβάλλοντος, έρχονται πολύ βαριά πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Ενωση, τα οποία όπως πολύ καλά γνωρίζουμε θα επιβαρύνουν τον απλό λαό.
Μέχρι να αναλάβει όμως το κράτος τις ευθύνες του, εγώ κάνω ότι καλύτερο μπορώ στον προσωπικό μου μικρόκοσμο: Συμμετέχω σε όλα τα είδη τής ανακύκλωσης,
φροντίζω τα αδέσποτα ζώα, καθαρίζω την παραλία πριν κολυμπήσω, όταν είμαι στη φύση φυτεύω και αγκαλιάζω τα δέντρα αλλά και όταν είμαι στην Αθήνα δεν μένω χωρίς παρέα.
Τα μπαλκόνια μου είναι γεμάτα φυτά. Αυτό βοηθάει πολύ την ψυχολογία μου όλο το χρόνο αλλά ειδικά τώρα το καλοκαίρι με τις ζέστες, υπάρχει αισθητή διαφορά θερμοκρασίας από ένα μπαλκόνι χωρίς φυτά.
Κάνω εγώ την αλλαγή που θέλω να δω γύρω μου».
