[Φωτό: Αξιοζήλευτη η φετινή πορεία της ομάδας της Θεσσαλονίκης αλλά με υλικό έτοιμο.]
Για την αγωνιστική κάμψη της ομάδας του ΟΦΗ δεν έγραψα κάτι όλο αυτό τον καιρό,παρότι βλέπω ότι έχουν γράψει οι πάντες,ακόμη κι εκείνοι εκτός Κρήτης,που δεν ήξεραν καν που βρίσκεται το Ηράκλειο.Δεν το έκανα για τον απλούστατο λόγο πως ό,τι ήταν να πω το έχω πει και το έχω γράψει όταν έπρεπε,στην αρχή του “Πρότζεκτ” και τότε που όλοι πανηγύριζαν χωρίς να διαβάσουν καν τα…μικρά γράμματα.
Σαν εκείνα που έχουν οι συνταγές των φαρμάκων στο προσπέκτους με γραμματοσειρά που θες φακό για να διακρίνεις καθαρά:
“Προσοχή στις παρενέργειες”.
Έτσι κι εμείς εδώ με την αλλαγή του ιδιοκτησιακού δεν είδαμε τα ψιλά γράμματα,τις παρενέργειες του …φαρμάκου:
“Η ανεξαρτησία μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αγωνιστικές διαταραχές”.
Λίγο η διαιτησία,λίγο το ευρύτερο πλαίσιο,λίγο το ότι πρέπει να βγεις σαν ΟΦΗ στη διεθνή (και εγχώρια) αγορά και να βρεις παίκτες.
Γιατί είναι διαφορετικό να βγει ο (κάποτε) Παναθηναϊκός ή (αργότερα) ο Ολυμπιακός και να πάρει κάποιους παίχτες,που στη συνέχεια θα τους “σπρώξει” στις φιλικές του ομάδες και αλλιώς να βγεις εσύ σαν ΟΦΗ και να θες να πάρεις τον άλφα ή τον βήτα παίχτη.
Μην βλέπετε που εμείς ασχολούμαστε κάθε μέρα με τον ΟΦΗ,στη Λατινική Αμερική ποιος τον γνωρίζει;Ή μήπως νομίζουμε ότι ο Βέρα,ας πούμε, είχε έρθει τότε γνωρίζοντας ότι πηγαίνει να παίξει στον ΟΦΗ;
Οπότε κάπως έτσι πιστεύω να καταλαβαίνουμε όλοι το πού βρίσκουν τους ξένους παιχταράδες,ομάδες που δε δικαιολογούνται να τους έχουν.
Εκεί που δεν μπορούμε να τους βρούμε πια εμείς,ενώ άλλες εποχές τους βρίσκαμε.
Κι ο καθένας ας κάνει ό,τι συνειρμό θέλει.
Στο πλαίσιο της φάσης που βρίσκεται η ομάδα λοιπόν,προσωπικά δεν βλέπω το λόγο να κάνουμε κριτική.Την κάναμε -κάποιοι ελάχιστοι- όταν έπρεπε,όταν χρειαζόταν να πέσουν λίγο οι προσδοκίες του κόσμου,γιατί βάζαμε στοίχημα -πάλι κάποιοι ελάχιστοι- ότι έτσι και στραβώσουν τα αποτελέσματα (που θα στράβωναν σίγουρα κάποια στιγμή),θα είχαμε λαϊκά δικαστήρια και αποσταθεροποίηση με κίνδυνο να καταρρεύσει το όλο εγχείρημα.
Τώρα τελείωσε.
Τώρα χρειάζεται ηρεμία,προκειμένου να παίξει η ομάδα μέχρι τέλους για να μη χάσει την χρονιά.
Όπερ μεθερμηνευόμενον: Να μην υποβιβαστεί.
Το τι θα έπρεπε να είχε γίνει για να μην φτάσει εδώ που έφτασε,το βλέπουμε όλοι.
Το θέμα είναι αν του χρόνου μπορεί να επιστρέψει με κάποιες αγωνιστικές επιτυχίες.
Γιατί ούτε αυτό είναι δεδομένο.
Ποιοι θα τραβήξουν δηλαδή του χρόνου την ομάδα στις πλάτες τους;
Μιλάμε για ένα σύνολο από πολλούς και ισάξιους παίχτες,που όμως κανείς τους δεν ξεπερνά τη μετριότητα.Κανείς δεν κάνει τη διαφορά,για να το πούμε πιο απλά.
Υπάρχει ακόμη ένας Ναμπί κι ένας Τσιλιανίδης αλλά και οι δύο έχουν προβλήματα τραυματισμού,δεν ξέρουμε πώς θα είναι όταν επιστρέψουν 100% στην αγωνιστική δράση.
Γύρω από ποιον θα χτιστεί λοιπόν η ομάδα του χρόνου;
Τον Νέιρα που σουτάρει από το ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής και η μπάλα πηγαίνει στην πλατεία της Αγίας Βαρβάρας;
Η Ανεξαρτησία είναι ιστορική κατάκτηση του κόσμου του ΟΦΗ
Η αυτόνομη πορεία λοιπόν είναι ιστορική κατάκτηση του κόσμου της ομάδας.
Είναι αυτό που ήθελε η μεγάλη μερίδα της κερκίδας -και πολύ καλά έκανε κατά την γνώμη μου- είναι το βασικό διακύβευμα.
Να καθαρίσει το όνομα του ΟΦΗ.
Επικοινωνιακά να περάσει ένα άλλο μήνυμα για την ομάδα της Κρήτης.
Ούτε με τους Πράσινους,ούτε με τους Κόκκινους.
Ανεξάρτητος.
Αν ήθελε να ανέβει σε κάποιο άρμα εξουσίας του ελληνικού ποδοσφαίρου,θα ήταν το πιο εύκολο για τη διοίκηση,θα την καθιστούσε όμως και αυτή σαν όλες τις προηγούμενες.
Και αυτό δεν είναι μομφή για τις προηγούμενες διοικήσεις,καθεμιά έδωσε ό,τι μπορούσε.
Δεν ήταν όμως αυτό που ήθελε ο κόσμος,αυτό πρέπει να θυμόμαστε πάντα.
