Τα εύκρατα τροπικά δάση απαρτίζονται από κωνοφόρα ή πλατύφυλλα δέντρα και εντοπίζονται κυρίως στις δυτικές ακτές της Βόρειας και Νότιας Αμερικής και στη νοτιοανατολική Αυστραλία κοντά σε ορεινές περιοχές, όπου, όπως αναφέρει η εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα ο υγρός αέρας από τον ωκεανό κινείται προς τις πλαγιές των βουνών, με αποτέλεσμα να καταγράφονται συχνές βροχοπτώσεις.
Τα μεγαλύτερα εύκρατα τροπικά δάση εκτείνονται από τη βόρεια Καλιφόρνια μέχρι την Αλάσκα και κατά μήκος των ακτών της νότιας Χιλής, ενώ μικρότερης έκτασης δάση αυτού του τύπου εντοπίζονται και στην Ιαπωνία, καθώς σε ορισμένα σημεία της Μεγάλης Βρετανίας και της Νορβηγίας.
Αν και δεν έχουν τη βιολογική ποικιλομορφία των τροπικών δασών, τα εύκρατα τροπικά δάση φιλοξενούν πολλά διαφορετικά φυτικά και ζωικά είδη, με τα δέντρα τους να είναι τα πιο ψηλά στον κόσμο.
Το πλούσιο οικοσύστημά τους, όμως, απειλείται σημαντικά από την ανθρώπινη δραστηριότητα και την υπερθέρμανση του πλανήτη, με έρευνα να προβλέπει περαιτέρω μείωση των εκτάσεών τους ακόμα και ως τα 2/3 στο παγκόσμιο σύνολό τους ως το 2100.
Αναλυτικότερα, η μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Λιντς και δημοσιεύθηκε στο Earth’s Future πρόκειται για την πρώτη στο είδος της με την παγκόσμια εκτίμηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στα εύκρατα τροπικά δάση.
«Τα εύκρατα τροπικά δάση είναι σπάνια οικοσυστήματα που συναντώνται μόνο σε υγρές περιοχές, γεγονός που τα καθιστά ευάλωτα στην αύξηση της θερμοκρασίας. Είναι σημαντικό να διατηρηθούν επειδή φιλοξενούν μοναδικά είδη και μπορούν να αποθηκεύσουν μεγάλες ποσότητες άνθρακα», σημείωσαν οι συντάκτες της μελέτης, σύμφωνα με το δίκτυο Earth.com.
Οι επιστήμονες κατέγραψαν λεπτομερώς την κάλυψη των δέντρων, τις συνθήκες και τα κλιματικά δεδομένα, αξιολογώντας την ανθρώπινη δραστηριότητα και την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Όπως αναφέρουν στη μελέτη αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης, αναμένεται να χαθεί έκταση σε ποσοστό 68,3%, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και το συντριπτικό 90% έως το 2100.
Επιπλέον, τονίζουν ότι η αποψίλωση οδήγησε σε απώλεια έως και 43% του εύκρατου τροπικού δάσους με μόνο το 37% του πρωτογενούς δάσους να παραμένει, ενώ σε ορισμένες περιοχές στην Ευρώπη δεν απομένει σχεδόν κανένα.
Η προστασία και η αποκατάσταση του βιώματος του εύκρατου τροπικού δάσους κρίνεται ζωτικής σημασίας για το κλιματικό μέλλον του, αλλά και για την υγεία του οικοσυστήματος αφού το εύκρατο τροπικό δάσος διακρίνεται για την υψηλή ικανότητα να συγκρατεί διοξείδιο του άνθρακα, ξεπερνώντας μάλιστα άλλα είδη δασών.
Βέβαια, οι ειδικοί εκτιμούν ότι το μέλλον μπορεί να μην είναι τόσο ζοφερό, αρκεί να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα σχετικά με τις εκπομπές από ορυκτά καύσιμα. Σε αυτή την περίπτωση τότε η απώλεια της έκτασής τους προβλέπεται στο 23%, ενώ αν οι αρμόδιοι φορείς δράσουν άμεσα τότε το ποσοστό μειώνεται στο 9%.
Όπως αναφέρει ο επικεφαλής της έκθεσης και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Λιντς, Μπεν Σϊλβερ, η κλιματική αλλαγή μπορεί να φέρει την καταστροφή στα εύκρατα τροπικά δάση, καθώς δεν μπορούν να επιβιώσουν από τις υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες που αρχίζουμε να παρατηρούμε πιο τακτικά και που προβλέπεται να επιδεινωθούν στις μελλοντικές προσομοιώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ωστόσο, επισημαίνει πως «αν εργαστούμε σκληρά για να επιβραδύνουμε την κλιματική αλλαγή δεν είναι πολύ αργά για να σώσουμε τα εύκρατα τροπικά δάση του κόσμου».
Επιπλέον εξέφρασε την ελπίδα η μελέτη να αποτελέσει αφορμή για τη διατήρηση των εύκρατων τροπικών δασών, εντοπίζοντας τις περιοχές που είναι λιγότερο ή περισσότερο ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή και όπου υπάρχει δυνατότητα αποκατάστασης των δασών.
