Τα δελφίνια κοινωνικοποιούνται, παίζουν και επιδεικνύουν μοναδικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας όπως οι άνθρωποι. Και τώρα έχει ανακαλυφθεί ότι τα δελφίνια κάνουν κάτι άλλο από αυτό που κάνουν οι άνθρωποι – μιλάνε μωρουδίστικα στα παιδιά τους.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα διαπίστωσε ότι τα θηλυκά ρινοδέλφινα αλλάζουν τον τόνο τους όταν απευθύνονται στα μωρά τους, χρησιμοποιώντας ένα είδος βρεφικής ομιλίας με υψηλό τόνο. Οι ερευνητές κατέγραψαν τα σφυρίγματα 19 μητέρων δελφινιών στη Φλόριντα, όταν συνοδεύονταν από τους νεαρούς απογόνους τους και όταν κολυμπούσαν μόνα τους ή με άλλους ενήλικες.
Το σφύριγμα των δελφινιών είναι ένα μοναδικό και σημαντικό σήμα – παρόμοιο με το να φωνάζουν το όνομά τους.
«Χρησιμοποιούν αυτά τα σφυρίγματα για να παρακολουθούν ο ένας τον άλλον. Στέλνουν μηνύματα όπως, είμαι εδώ, είμαι εδώ», είπε η συν-συγγραφέας της μελέτης Laela Sayigh, θαλάσσια βιολόγος του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole στη Μασαχουσέτη.
Όταν κατευθύνουν το σήμα στα μωρά τους, το σφύριγμα της μητέρας είναι υψηλότερο και το εύρος του τόνου είναι μεγαλύτερο από το συνηθισμένο, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences.
«Αυτό ίσχυε για κάθε μία από τις μαμάδες στη μελέτη, και τις 19», είπε ο βιολόγος Peter Tyack, συν-συγγραφέας της μελέτης από το Πανεπιστήμιο του St Andrews στη Σκωτία.
Η απόκτηση αυτών των δεδομένων δεν ήταν απλός άθλος. Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες, οι επιστήμονες τοποθετούσαν ειδικά μικρόφωνα πολλές φορές στις ίδιες μητέρες άγριων δελφινιών στον κόλπο Sarasota της Φλόριντα για να ηχογραφήσουν τις χαρακτηριστικές «κλήσεις» τους. Αυτό περιελάμβανε δεκαετίες έρευνας. Τα μωρά δελφίνια μένουν με τις μητέρες τους κατά μέσο όρο τρία χρόνια, και μερικές φορές περισσότερο. Οι πατέρες δεν παίζουν παρατεταμένο ρόλο στην ανατροφή των παιδιών.
«Αυτά είναι άνευ προηγουμένου, απολύτως σημαντικά δεδομένα», είπε ο Mauricio Cantor, θαλάσσιος βιολόγος του Πανεπιστημίου του Όρεγκον που δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Αυτή η μελέτη είναι το αποτέλεσμα πολλών ερευνητικών προσπαθειών».
Το γιατί οι άνθρωποι, τα δελφίνια ή άλλα πλάσματα χρησιμοποιούν την ειδική ομιλία για το μωρό δεν είναι σίγουρο, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορεί να βοηθήσει τους απογόνους να μάθουν να προφέρουν νέους ήχους.
Έρευνα που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1980 δείχνει ότι τα ανθρώπινα βρέφη μπορεί να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στην ομιλία με μεγαλύτερο εύρος τόνου. Οι θηλυκοί πίθηκοι ρέζους μπορεί να αλλάξουν τις φωνές τους για να προσελκύσουν και να κρατήσουν την προσοχή των απογόνων.
Και οι σπίνοι ζέβρα ανεβάζουν τον τόνο τους και επιβραδύνουν τα τραγούδια τους όταν απευθύνονται σε νεοσσούς, ίσως διευκολύνοντας την εκμάθηση του τραγουδιού των πουλιών.
«Θα ήταν λογικό αν υπάρχουν παρόμοιες προσαρμογές στα ρινοδέλφινα – ένα μακρόβιο, εξαιρετικά ακουστικό είδος», όπου τα μωρά πρέπει να μάθουν να φωνάζουν πολλούς ήχους για να επικοινωνούν, δήλωσε ο Frants Jensen, οικολόγος συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Aarhus της Δανίας.
«Είναι πολύ σημαντικό για ένα μωρό να ξέρει ω, η μαμά μου μιλάει τώρα – αντί να ανακοινώνει απλώς την παρουσία της σε κάποιον άλλο», πρόσθεσε η Janet Mann, θαλάσσια βιολόγος στο Πανεπιστήμιο Georgetown, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη.
