Τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου επικύρωσαν με τον πλέον αντικειμενικό τρόπο ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς είχε από πολύ καιρό χάσει τη στήριξη της κοινωνίας.
Οι δημοσκοπήσεις από το φθινόπωρο του 2016 σχεδόν πριν τρία χρόνια έδειχναν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στη δεύτερη θέση. Γι’ αυτόν το λόγο και ενώ δόθηκαν πολλές αφορμές για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες η κυβέρνηση επεδίωκε με κάθε τρόπο να ολοκληρώσει την τετραετία, γιατί γνώριζε σίγουρα πως θα χάσει την εξουσία.
Οι εκλογές είχαν προγραμματιστεί και θα είχαν πραγματοποιηθεί τον περασμένο Σεπτέμβριο μετά την έξοδο από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018. Δεν έγιναν γιατί η πραγματικότητα ήταν διαφορετική αφού οι πολίτες εξακολουθούσαν να βιώνουν καθημερινά τα επώδυνα μέτρα στο εισόδημά τους.
Κατάφεραν να εξαργυρώσουν μια κακή συμφωνία για τη λύση του Μακεδονικού ζητήματος, με την αναστολή περικοπής των συντάξεων που είχαν συμφωνήσει με τους δανειστές στο τέλος του περασμένου χρόνου.
Οι πολίτες μπορούσαν εύκολα να κατανοήσουν ότι η συμφωνία για την ονοματοδοσία των Σκοπίων, είχε γραφτεί από το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον. Η ήττα στις ευρωεκλογές ήταν η πρώτη επίσημη επιβεβαίωση ότι οι πολίτες διαφωνούσαν με τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, όμως αυτοί επέμεναν ότι μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι.
Προχθές οι πολίτες της Ελλάδας όχι μόνο καταδίκασαν αυτές τις πολιτικές, αλλά έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στη Ν.Δ. να διαχειριστεί ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα.
Το δυσάρεστο των προχθεσινών εκλογών είναι ότι το 31,3% του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα ευκαταφρόνητο ποσοστό και πολλοί ισχυρίζονται ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο πραγματικός νικητής.
Άλλοι λένε ότι έγινε αλλαγή σκυτάλης στη διακυβέρνηση της χώρας σε ένα μεταμνημονιακό αγώνα δύσκολο, ανηφορικό μακράς διάρκειας. Όμως η αλήθεια να λέγεται, με τέτοιο ποσοστό ο ΣΥΡΙΖΑ μετά από 4,5 σκληρά μνημονιακά χρόνια δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει πάθει συντριβή.
Όλη η ευθύνη για την αντοχή του ΣΥΡΙΖΑ πέφτει στο ΚΙΝΑΛ που δεν κατάφερε να πείσει για «επαναπατρισμό» κανένα ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ. Κανονικά έπρεπε να είχε τεθεί θέμα ηγεσίας και όχι να πανηγυρίζουν που δεν πήγαν στο 6% που έδειχναν οι δημοσκοπήσεις.
Αναμενόμενη θεωρείται η εκλογική κατάρρευση των κομμάτων που γεννήθηκαν στα χρόνια της οργής κατά τη διάρκεια της μνημονιακής περιόδου, της Χρυσής Αυγής και της Ένωσης Κεντρώων που πήραν το δρόμο της φυγής.
Αδιευκρίνιστοι εξακολουθούν να παραμένουν οι ψήφοι των Ελλήνων που έβαλαν τη Μέρα25 του Γιάννη Βαρουφάκη στη Βουλή οι οποίοι εξακολουθούν να πιστεύουν στη «σκληρή διαπραγμάτευση» του Α΄εξαμήνου του έτους 2015 που οδήγησε την Ελλάδα στα CAPITAL CONTROLS και στον κίνδυνο της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για τη είσοδο της «Ελληνικής Λύσης» του Κυριάκου Βελόπουλου στη Βουλή που απορρόφησε τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, δεν ακούγεται κανένα σχόλιο.
Μόνο το Κ.Κ.Ε. εξακολουθεί να παραμένει σταθερό κόμμα δογματικό και στερεότυπο, όχι μόνο στα ποσοστά αλλά κυρίως στις πολιτικές θέσεις και τις απόψεις του.
Το αποτέλεσμα είναι ότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας επικράτησε με άνεση στις προχθεσινές Βουλευτικές εκλογές με μια ισχυρή πλειοψηφία και η στελέχωση της σημερινής κυβέρνησης δίνει στον κόσμο μια αισιόδοξη διάθεση και ελπίδα.
Μετά από 4,5 χρόνια η «ελπίδα έρχεται» του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πια και το σημαντικότερο είναι ότι η Ελλάδα κατάφερε και γύρισε σελίδα.