Τη δύσκολη μάχη που έδωσε επί πέντε εβδομάδες με τον κορωνοϊό περιέγραψε η Κρητικιά δημοσιογράφος Τζωρτζίνα Μαλλιαρόζη στον Περιφερειακό Τηλεοπτικό Σταθμό CRETA και στην εκπομπή Live με την Αντιγόνη.
Όπως επεσήμανε η ίδια, δεν έχει δει την οικογένεια της από τον περασμένο Ιούλιο ενώ πρόσθεσε πως δεν είναι απίθανο να περάσει ένας χρόνος προτού συναντήσει τους δικούς της ανθρώπους. «Είναι μια ασθένεια που την περνάς μόνος σου. Δεν αισθάνεσαι καλά αλλά δεν ξέρεις και αν θέλεις να πας στο νοσοκομείο γιατί δεν ξέρεις αν θα βγεις μετά. Νομίζω ότι βρισκόμαστε στο πιο κομβικό σημείο της πανδημίας από τότε που ξεκίνησε και αυτά που μαθαίνω εγώ είναι ότι αν κάποιος μπει στο νοσοκομείο έστω και με ένα ελάχιστο πρόβλημα τους κρατάνε. Νοσούν όλο και περισσότεροι νέοι και δυστυχώς φεύγουν από τη ζωή. Είναι πολύ δύσκολο αυτό που συμβαίνει και πραγματικά μου κάνει εντύπωση ότι ακόμη υπάρχουν άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον κορωνοϊό. Δεν ξέρω πως μπορούν να το καταλάβουν, νομίζω όμως ότι πλέον έχουμε φτάσει στο χειρότερο σημείο και πρέπει σιγά – σιγά κάτι να κάνουμε».
Η Τζωρτζίνα Μαλλιαρόζη «πολέμησε» τον κορωνοϊό πέντε ολόκληρες εβδομάδες. Αυτό είναι που της προκάλεσε εντύπωση καθώς όπως είπε και άλλοι συνάδελφοι της νόσησαν όμως σε 15 ημέρες αρνητικοποιήθηκαν και επέστρεψαν στη δουλειά τους. «Εμένα επέμεινε παραπάνω, δεν ξέρω για ποιο λόγο. Οι λοιμωξιολόγοι και οι γιατροί που μίλησα δεν μπορούσαν να μου δώσουν μια σαφή απάντηση. Παίζει μεγάλο ρόλο το πότε θα σε πετύχει ο ιός, δηλαδή πως θα είναι ο οργανισμός σου όταν θα έρθει ο κορωνοϊός σε εσένα. Ψάχνει να βρει τους αδύνατους. Εγώ το πέρασα ήπια απ’ ότι μου είπαν αλλά δε το νομίζω κιόλας. Ήταν δύσκολα στο σπίτι, κάθε μέρα να εμφανίζεται και ένα σύμπτωμα. Επηρεάζει πολύ την ψυχολογία και όπως ξέρουμε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο».
Όπως ανέφερε, το πρώτο σύμπτωμα που είχε ο βήχας. Αυτό ήταν που την ταλαιπώρησε περισσότερο από όλα τα συμπτώματα και σταμάτησε μόλις την περασμένη εβδομάδα! «Μετά άρχισε η κόπωση αλλά όταν λέμε αμέσως, κοιμήθηκα Κυριακή και Δευτέρα δεν μπορούσα να σηκωθώ. Ακούγεται υπερβολικό αλλά είναι η πραγματικότητα. Στη συνέχεια είχα κεφαλαλγία και συνέχισα με πυρετό, όχι υψηλό. Μετά από 4 – 5 ημέρες, ήρθε η απώλεια γεύσης και όσφρησης, ολική. Στην αρχή είχα χαρεί κιόλας γιατί δεν υπήρχε ως σύμπτωμα αλλά τελικά ήρθε και έμεινε για πολύ».
Μάλιστα, χαρακτηριστικό ήταν το γεγονός ότι έβαζε άρωμα στο χέρι της προκειμένου να το επιβεβαιώσει. «Δε μύριζα τίποτα. Τώρα έχει επιστρέψει αλλά όχι πλήρως. Αντιλαμβάνομαι το φαγητό αλλά μόνο τις πιο έντονες γεύσεις και την οξύτητα. Σιγά – σιγά θα το βρούμε αλλά θέλει χρόνο».
Το θέμα με τον κορωνοϊό είναι ότι έχεις πολύ χρόνο να σκεφτείς, κάτι που όπως τόνισε η ίδια «είναι καλό και κακό». «Για μένα και σε αυτή την περίπτωση παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχολογία. Στην αρχή ήμουν κι εγώ πιο χαλαρή, γιατί είχα ένα γιατρό μέσα στο σπίτι για να με κατευθύνει και ήμουν πιο ήσυχη αλλά και η οικογένεια μου. Όμως υπήρχαν στιγμές που φοβήθηκα κι εγώ πολύ, δεν θα το κρύψω. Έλεγα μήπως πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο, αλλά δεν ήταν τέτοια η περίπτωση μου. Το περνάς μόνος, φοβάσαι γιατί λες άραγε θα μου αφήσει κάτι αυτό; Το έχουμε ακούσει όλοι ότι αυτό το πράγμα μπορεί να έχεις προδιάθεση για κάτι και να στο ξυπνήσει».
