Τραγικές ιστορίες αιματοχυσίας έχουν «γραφτεί» στη Λωρίδα της Γάζας. Μία από αυτές κι ενός ανθυπολοχαγού που σκοτώθηκε στη μάχη κατά των τρομοκρατών, επτά χρόνια μετά τη δολοφονία του πατέρα του που πυροβολήθηκε θανάσιμα στη Δυτική Όχθη.
«Επέλεξα να ζήσω» έλεγε ο ανθυπολοχαγός για την απόφασή του να διατηρεί την πιστή αφοσιώσή του στην προστασία της πατρίδας του ενώ τα δραματικά συμβάντα που προέκυψαν στη ζωή του τού υπενθύμιζαν γιατί ο αγώνας κατά της τρομοκρτίας έπρεπε να είναι συνεχής.
פדושק, אחי האהוב
הקטן אבל הגדול
גבר בין 5 בנות- אחיות מעריצות
שרד את הפיגוע
סיירת גבעתי כי זה פדיה
נלחם להיות קצין
ונפל בקרב בגבורה יחד עם חייליו בעזהוהלב, מה איתו?
אבא, שלומי, אלחנן- כולם מקבלים שם את פניו פדושקה.
ואנחנו? נותרנו ריקים וחסרים.
כבר אין בי מילים
"ארץ אל תכסי דמך" pic.twitter.com/SOXc5HxiQA— אורית מרק אטינגר (@Oritmark1) November 1, 2023
Το δραματικό γεγονός του 2016, στους λόφους της Χεβρώνας, με τον θάνατο του πατέρα του, ραβίνου Μιχαήλ Μαρκ, στιγμάτισε τον Πεντάια. Από εκείνη την ημερομηνία και μετά αντιλήφθηκε γιατί πρέπει να αγωνίζεται ενάντια στους αντιπάλους.
«Πάντα μας έλεγαν ότι πρέπει να πολεμάμε, όμως μετά τη δολοφονία του πατέρα μου κατάλαβα πόσο σημαντικό ήταν» είχε πει ο άτυχος ανθυπολοχαγός σε συνέντευξή του τον Ιούνιο του 2022.
Το παζλ του οικογενειακού δράματος συμπληρώνει και ο προ τριών ετών θάνατος του αδερφού του υπολοχαγού, Σλόμι, επίσης στρατιώτη μάχης, σε τροχαίο δυστύχημα.
Ο Πεντάια συνήθιζε να μιλά για τις επώδυνες στιγμές που σημάδευσαν τη ζωή του μετά την τρομοκρατική επίθεση με θύμα τον πατέρα του ενώ αναφερόταν συχνά και στην απόφασή του να υπηρετήσει σε ανώτερες τάξεις του ισραηλινού στρατού.
Μεγάλωσε σε έναν ισραηλινό οικισμό στη Δυτική Όχθη και μιλούσε για την τρομοκακτική στιγμή που του άφησε βαθύ τραύμα: «Μεγάλωσα στο Otniel και πριν από περίπου έξι χρόνια πήγα με τον πατέρα μου, τη μητέρα μου και την αδελφή μου στη γιαγιά μου στην Ιερουσαλήμ. Περίπου πέντε λεπτά μετά την έναρξη της διαδρομής, μας προσπέρασε ένα αυτοκίνητο και οι τρομοκράτες έριξαν περίπου 30 σφαίρες εναντίον μας. Η αδελφή μου και εγώ καταφέραμε να απελευθερωθούμε και αμέσως συνειδητοποιήσαμε ότι επρόκειτο για τρομοκρατική επίθεση. Ένας από τους τρομοκράτες βγήκε από το αυτοκίνητο για να βεβαιωθεί ότι έχουμε σκοτωθεί. Συνειδητοποίησα ότι είτε θα άφηνα τη ζωή να με προσπεράσει είτε ότι θα τη ζούσα και έτσι επέλεξα να ζήσω».
Ακόμη ένα δράμα σημάδεψε τη ζωή του ανθυπολοχαγού: στις 8 Οκτωβρίου συγγενής του και γείτονάς του σκοτώθηκε στη Λωρίδα της Γάζας ενώ διέσωζε αμάχους από τους τρομοκράτες της Χαμάς…
