Μέσα σε όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με τον Μάικ Μπούση και τον ΟΦΗ έχει ενδιαφέρον να δούμε που ακριβώς βρίσκεται η περίφημη υπόθεση της επένδυσης στον Σκαφιδαρά.
Θυμίζουμε ότι μετά από πολλές γραφειοκρατικές δυσκολίες, ο Δήμος Ηρακλείου είχε φτάσει στο παρά ένα της προκήρυξης του διαγωνισμού!
Συγκεκριμένα, το Δημοτικό Συμβούλιο είχε εγκρίνει τον Απρίλιο του 2023, σχεδόν ομόφωνα (καταψήφισε η Λαϊκή Συσπείρωση) την εκμίσθωση των τριών ακινήτων που αποτελούν κληροδότημα του Πανανείου στον Δήμο Ηρακλείου και βρίσκονται στον Σκαφιδαρά.
Τον Σεπτέμβριο του 2023 όμως, το ΔΣ και πάλι, απέρριψε την εισήγηση του τότε Αντιδημάρχου Δημοτικής Περιουσίας Μανώλη Βασιλάκη για την σύσταση ιδρύματος διαχείρισης της περιουσίας του Πανανείου. Για την ακρίβεια το θέμα αποσύρθηκε, καθώς οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης (πλειοψηφία στο προηγούμενο ΔΣ) τόνισαν ότι θα ήταν πιο σωστό την συγκεκριμένη απόφαση να την πάρει η επόμενη δημοτική αρχή. Συμφωνήθηκε πάντως να προετοιμαστεί από την νομική υπηρεσία του Δήμου η προσφυγή στο Εφετείο, μέσω της οποίας θα καθοριζόταν επακριβώς ο σκοπός του Ιδρύματος (ένα σημαντικό νομικό εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια αξιοποίησης της περιουσίας του Πανανείου ).
Εντωμεταξύ η Οικονομική Επιτροπή είχε ψηφίσει τους όρους της προκήρυξης για τα τρία ακίνητα και όλα ήταν έτοιμα για τον διαγωνισμό. Μέχρι που η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, τον Οκτώβριο του 2023 απέρριψε ως μη νόμιμη την απόφαση της Οικονομικης Επιτροπής (373/2023) με το σκεπτικό ότι “δεν έχει προσδιοριστεί ο τρόπος αξιοποίησης των κληροδοτημάτων και ο σκοπός για τον οποίο θα διατεθούν”.
Ο Δήμος Ηρακλείου προσέφυγε στο άρθρο152 για την ακύρωση της απόρριψης της Αποκεντρωμένης. Απόφαση επί του θέματος δεν έχει ληφθεί ακόμα.
Η νέα δημοτική αρχή έχει την επιλογή να υποστηρίξει την προσφυγή στο 152 ή να πάει με την εισήγηση της νομικής υπηρεσίας στο Εφετείο, να καθοριστεί ο σκοπός του Ιδρύματος διαχείρισης της περιουσίας του Πανανείου (ένα ζήτημα που δεν αφορά μονάχα στον Σκαφιδαρά) και να ξεπεραστούν έτσι οι ενστάσεις της Αποκεντρωμένης
Σε κάθε περίπτωση, είτε μέσω του 152 δηλαδή, είτε μέσω του Εφετείου, φαίνεται ότι ένα εξαιρετικά περίπλοκο νομικό ζήτημα προχωρά προς την επίλυσή του.
Ο διαγωνισμός δηλαδή, μπορεί να προχωρήσει μέσα στο 2024.
Σε περίπτωση που ο κ. Μπούσης ενδιαφέρεται ακόμα (και αν τελικά δεν αποχωρήσει), ενδεχομένως να βρίσκεται πια – σχετικά – κοντά σε μια επένδυση που αποτελούσε βασικό του στόχο.
Ενδιαφέρεται άραγε;
Κ. ΚΕΦ.
