Την ανάγκη επιτάχυνσης στις επενδύσεις ΑΠΕ και μπαταριών, αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα του περιορισμένου ηλεκτρικού χώρου, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων η Υφυπουργός Ενέργειας, Αλεξάνδρα Σδούκου, στα πλαίσια του 5ου Renewable & Storage Forum, του energypress.
Παρευρισκόμενη στο περιθώριο του συνεδρίου, δήλωσε αρχικά:
«Πέμπτο συνέδριο του energypress. Θερμά συγχαρητήρια. Το βρίσκω τρομερά αναβαθμισμένο, από την άποψη ότι έχετε καταφέρει να συγκεντρώσετε όλη την «αλυσίδα παραγωγής» εδώ. Ξεκινώντας από το policy making, το Υπουργείο, όλες τις εταιρείες του κλάδου των ΑΠΕ, τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Νομίζω ότι είναι μια τρομερή ευκαιρία όταν συναντιόμαστε σε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις, μέσα από την κουβέντα και τη ζύμωση, να βρίσκουμε έναν κοινό τόπο και μια συμπόρευση».
Στη συνέχεια, αναφερόμενη στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η μετάβαση της χώρας, πρόσθεσε: «Το θετικό είναι ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι αυτή τη στιγμή είναι σύμφωνοι με τους εθνικούς στόχους της χώρας. Ότι πρέπει να κινηθούμε πιο γρήγορα, να μειώσουμε την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία που έχει η Ελλάδα στο πλούσιο αιολικό και ηλιακό δυναμικό της, στις νέες τεχνολογίες που πρέπει έτσι κι αλλιώς να ενσωματωθούν στο ενεργειακό μας σύστημα.
Είναι πολύ σημαντικό ότι όλοι το αναγνωρίζουμε αυτό. Σαφώς εδώ έρχεται η σκληρή πραγματικότητα, που δείχνει ποια είναι τα προβλήματα, τι πρέπει να γίνει για να πάμε ταχύτερα. Και σε αυτό όμως, νομίζω ότι, αυτό που αναδείχθηκε τόσο χθες, όσο και σήμερα, είναι ότι έχουμε απόλυτη επίγνωση των θεμάτων που πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Από την άλλη μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Χρειάζεται σωστή συνεργασία και μέσα από αυτό να βρεθεί η βέλτιστη λύση. Για παράδειγμα, ένα από τα ζητήματα που θίχτηκαν και χθες και σήμερα, είναι η έλλειψη του ηλεκτρικού χώρου. Αυτό είναι ένα θέμα που δεν απασχολεί μόνο την Ελλάδα, αλλά ο ίδιος «καημός» επικρατεί και σε πολλές άλλες χώρες. Αυτό που πρέπει να δώσουμε ως μήνυμα είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μπλοκάρουμε την κατάσταση. Ο ΑΔΜΗΕ, που άλλωστε γνωρίζει και όλα τα τεχνικά ζητήματα, νομίζω ότι προσπαθεί να επιταχύνει τον ρυθμό, στο βαθμό που είναι τεχνικά εφικτό αυτό.
Από εκεί και πέρα, ο λόγος της πολιτείας είναι να θεσμοθετήσει τα κατάλληλα εργαλεία. Είτε αυτό αφορά για παράδειγμα, κίνητρα στους επενδυτές να προσθέσουν μπαταρίες, είτε να απλοποιήσουμε τις αδειοδοτήσεις που χρειάζεται ο ΑΔΜΗΕ για νέους υποσταθμούς και ότι άλλο χρειάζεται για να δημιουργήσει πρόσθετο χώρο. Αυτό που θα συνεχίσουμε να κάνουμε είναι, να επιδιώξουμε όσο το δυνατόν συντομότερα, ο σχεδιασμός επιτάχυνσης των επενδύσεων σε ΑΠΕ και μπαταρίες, να μπει σε σωστό χρονοδιάγραμμα με τις κατάλληλες ρυθμιστικές παρεμβάσεις. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι της αγοράς να πάρει το ρίσκο και να υλοποιήσει τις επενδύσεις που όλοι θέλουμε, στα πλαίσια της μετάβασης».
Παράλληλα, ερωτώμενη για τους όρους ανταγωνισμού που αντιμετωπίζει η βιομηχανία στα πλαίσια της μετάβασης, σημείωσε: «Νομίζω έτσι κι αλλιώς η Κίνα έχει ένα μεγάλο προβάδισμα, με την έννοια ότι έχει συγκεντρώσει στην οικονομία της βασικές κρίσιμες πρώτες ύλες, που δίνουν ανταγωνιστικό προβάδισμα για την πράσινη μετάβαση, όσο και μεγαλύτερες οικονομίες κλίμακος που τη καθιστούν περισσότερο ανταγωνιστική. Η Ευρώπη πασχίζει να βρει τον ρυθμό ανταγωνιστικότητάς της, που δεν είναι εύκολο. Σε κάποιους τομείς μπορεί αν έχει χάσει ήδη το παιχνίδι (βλ. φωτοβολταϊκά πάνελ).
Όμως έχει ακόμα την ευκαιρία, κάτι που τίθεται στα ευρωπαϊκά όργανα και λαμβάνονται πρωτοβουλίες μέσα, είτε από εργαλεία, κανονισμούς και οδηγίες, είτε κίνητρα που πρέπει να δοθούν για να γίνουν οι επιχειρήσεις της Ευρώπης πιο ανταγωνιστικές. Μπορεί να έχει ένα προβάδισμα σε νέες τεχνολογίες που δεν έχουν αναπτυχθεί τόσο. Εκεί μπορεί έναντι της Κίνας να αποκτήσει έναν ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης. Για παράδειγμα στις μπαταρίες ή το υδρογόνο».
Τέλος, σχετικά με τη διαδικασία χορήγησης όρων σύνδεσης από τον ΑΔΜΗΕ, επεσήμανε: «Δε γίνεται να θέλουμε γρήγορα επενδύσεις από τη μία και από την άλλη να υπάρχει επιβράδυνση από πλευράς Διαχειριστών. Αναγνωρίζω βέβαια ότι έχουν ήδη χορηγηθεί αρκετοί όσοι σύνδεσης. Επομένως επαφίεται στους επενδυτές να υλοποιήσουν τα έργα εντός του χρονικού πλαισίου που τους δίνει ο νόμος.
Από εκεί και πέρα, αυτό που πρέπει να γίνει είναι να μην μπλοκάρει το σύστημα και να δημιουργηθεί νέος χώρος. Είναι μια πραγματικότητα ότι δεν είναι ανεξάντλητος και δεν «χωράνε» όλοι. Όμως με κατάλληλες «χειρουργικές» κινήσεις μπορεί να δημιουργηθεί πρόσθετος και να ακολουθήσουν τα επόμενα βήματα, ώστε μαζί με την προσθήκη νέων τεχνολογιών να μπορέσουμε να πετύχουμε τους στόχους του 2030».
